کبیر حسینی: موسیقی افغانستان به خوابی عمیق فرو رفته است

هنرمندنیوز: چرا از اینهمه فعالیت هنری خوانندگی را انتخاب کرده اید؟

خوانندگی یکی از پازل هایی بود که من باید آن را به موقع و به وقت  سر جایش قرار می دادم، وقتی شروع به نوازندگی کردم و بعد جلوتر رفتم با چالش های جدیدتری آشنا شدم، با مواردی که بهتر و بیشتر حالم را خوب می کرد، بعد از نوازندگی رسیدم به آهنگسازی و بعد از آهنگسازی چون کسی نبود که من بخواهم برای او آهنگ بسازم در نتیجه برای خودم آهنگ می ساختم و خودم اجرا می کردم، از آنجایی که وقتی برای خودم می ساختم کسی نبود به من ترانه بدهد و بودجه ای هم نداشتم بنابراین ترانه را هم خودم می نوشتم، این چالش ها برای من یک نقطه قوت شد که در حال حاضر هم می توانم بسازم، هم بنویسم و هم اجرا کنم.

فکر می کنید با توجه به شلوغی مارکت می توانید خودتان را اثبات کنید؟

این سوال برای اشخاصی که تازه می خواهند شروع کنند گنگ است، افرادی که می خواهند راه هزار ساله را یک شبه بروند ولی برای من که تجربی جلو آمده ام و با چالش های بسیار و فراز و نشیب های زیادی روبرو شده ام خیلی چیز گنگی نیست، من آن فوت کوزه گری را دارم که بخواهم خودم را در مارکت جا بدهم، مارکت افغانستان شیوه ای دارد که من آن را خوب می شناسم و می توانم به خوبی در آن رشد کنم و البته مارکت ایران را هم چون در این کشور بزرگ شده ام می توانم به خوبی درک کنم، البته یک مقدار شرایط برای اینکه در مارکت ایران باشم و رشد کنم دشوار است ولی فکر می کنم بتوانم از پس آن بر بیایم.

اولویت شما کدام است، خوانندگی یا آهنگسازی؟

در حال حاضر بیشتر از خوانندگی عاشق ساختن هستم، خوانندگی چیزی بود که در مسیر من بود و باید آن را انجام می دادم و وقتی هم انجام دادم با موافقت و حمایت خیلی از دوستان مواجه شدم.

تا امروز چند کار از شما منتشر شده است و استقبال و بازخورد چگونه بوده است؟

عمده کارهایی که ساخته ام برای دیگر هنرمندان بوده است، اگر بخواهم حساب کنم کارهای زیادی ساخته ام ولی برای خودم پانزده اثر را نگه داشته ام، یک مقدار با تجربه و یک مقدار بی تجربه اما برای من این پانزده کار تجربه بوده است.

به فکر تهیه آلبوم و کنسرت هستید؟

بعد از این پنج سال که سعی کرده ام در سکوت سر کنم و هیچ برنامه ای هم نباشد و جریان کرونا هم باعث شد از فعالیت هایی مثل کنسرت دور بمانم حالا سعی می کنم خیلی تمیزتر، تیم تر و حرفه ای تر با اشخاص عالی تر ارتباط بگیرم و کارهای بهتری بسازم که حداقل این پنج سال جبران شود، امسال اگر فرصت شود دو آلبوم تقدیم می کنم، اولی آماده شده و برای کنسرت هم در حال انجام و تمرین هستیم تا قبل از محرم و صفر این کنسرت را برای هواداران آماده کنیم.

چه ترانه هایی بیشتر شما را جذب می کند و بیشتر مخاطب چه سبکی هستید؟

شخصا نمی توانم ژانربندی کنم و بگویم چه ترانه هایی را می شود بیشتر دوست داشت، من معمولا کارهایی را گوش می کنم که با آنها حس بگیرم، سعی می کنم ببینم چه حسی می توانم از آن بگیرم و چه چیزی به من یاد می دهد، در بیشتر کارهایی که گوش می کنم به دنبال این هستم که مهندسی معکوس کنم و چیزی از آن در بیاورم تا در کارهای خودم استفاده کنم.

وضعیت موسیقی داخل ایران امروز و آینده آن را چگونه می بینید ؟

صاحب نظر بودن و نظر دادن راجع به این موضوع مقداری دشوار است ولی می توانم این را حس کنم که در حال حاضر ارزش کمتری برای گوش مخاطب قائل می شوند و می شود گفت یک مقدار از آن حالت طبیعی خارج شده است، امیدوارم که در آینده این مشکلات حل شود و همه از این خواب زمستانی بیدار شویم، چرا که فکر می کنم موسیقی قبل تر ما ماندنی تر بود و چیزی بود که در حال حاضر هم اگر بشنویم لذت آن کم نشده است، فکر می کنم این یک تلنگر و چالش است که به زودی حل خواهد شد.

سختی های این حرفه چیست؟

از آنجایی که من خیلی علاقه مند این صنف هستم معمولا چالش هایی که سر راه من قرار می گیرد یا سختی هایی که برای من به وجود می آید به ظاهر آنچه که می بینم نیست، یک مقدار برای خودم قابل درک تر است ولی برای بعضی ها شاید خیلی دشوار و سخت باشد، اما بعضی چیزها را نمی شود کتمان کرد، بیشترین سختی که این صنف دارد دوری از خانواده است چرا که باید ساعتها و روزها در استدیو و در حال انجام ساخت آهنگهای جدید باشم، دومین سختی هم اینکه من همیشه زمان کم می آورم و حس می کنم برای من زمان خیلی سریع می گذرد و سومی هم اینکه معمولا در زمان آخر وقت ایده ها به ذهن من می رسد!

و شیرینی های آن؟

وقتی کاری را خلق می کنم واقعا برای من شیرین است که توانسته ام آن را  به وجود بیاورم و به آهنگهایی که ساخته ام به چشم یک فرزند نگاه می کنم چون برای من باارزش و مهم هستند، دیگر اینکه وقتی کار را پخش می کنیم حمایت‌ها و تشویق مردم برای من دلچسب و شیرین و زیبا است.

الگویی در این زمینه داشته اید و خواننده های محبوب شما چه کسانی هستند؟

موقعی که صدای محسن یگانه را شنیدم واقعا لذت بردم و بعد از آن جریان دوست داشتم بخوانم، محسن یگانه برای من خیلی تاثیرگذار بود و در حال حاضر هم یکی از اسطوره های زندگی من است و ایشان را فوق العاده دوست دارم.

موسیقی افغانستان و ایران چه شباهت‌ها و تفاوتهایی دارند؟

در حال حاضر موسیقی ایران و افغانستان هیچ شباهتی با هم ندارد و کاملا در تضاد با هم هستند، اگر پنجاه سال پیش افغانستان را در نظر بگیریم کاملا با هم هم تراز بودند و تبادلاتی هم در این صنف با هم داشتند ولی بنا به مسائل و جنگهایی که پیش آمد موسیقی افغانستان رو به زوال و به خوابی عمیق فرو رفته است، بعد از مدتی که فعالیت های موسیقی در افغانستان شروع شد الگوبرداری های اشتباهی که انجام دادند باعث شد که موسیقی افغانستان به سمت هند برود و متاسفانه ما اصالت خودمان را از دست داده ایم، امیدوارم ما قشر جوان اگر از این اصالت چیزی مانده از آن حمایت کنیم.

بیشتر توضیح می دهید

افغانستان در پنجاه سال پیش موسیقی قوی تری داشت که با موسیقی ایران هم لول بود و حتی هنرمندان این دو کشور با هم ارتباط بسیار خوبی داشتند و با هم همکاری می کردند، بعد از این جریان ها موسیقی ما از آن حالت رسمی خارج شد و بیشتر به سمت رنگ و طعم هندوستانی رفت، من همیشه سعی کرده ام اگر نمی شود به آن دوران برگردیم حداقل سبکی که در حال حاضر وجود دارد را با دیگر کشورها تلفیق کنم، سبک من الان تلفیقی از موسیقی افغانستان با پاپ مدرن ایران است که از ترکیه هم گاهی الگوبرداری می کنم تا یک نوآوری برای مخاطبان خودم و کشور افغانستان داشته باشم‌.

آرمانشهر و هدف شما در دنیای هنر چیست؟

تمام توانم را گذاشته ام که سطح موسیقی و فضای کاری ام را بالاتر ببرم، کار جدید بسازم و تحویل مارکت بدهم.

گفتگو: عباسعلی اسکتی

عکس: مجتبی محسنی