باید دوباره هیجان سینما در دل مردم به وجود بیاید
- شناسه خبر: 15426
- تاریخ و زمان ارسال: ساعت
هنرمندنیوز: عادل تبریزی، متولد بیست خرداد هزار و سیصد و شصت و دو، فارغ التحصیل کارگردانی سینما از دانشگاه سوره، کارگردان فیلمهای کوتاه و پر مخاطب «من قدیمی هستم»، «اول پاییز» و «ضد ضربه» که از سال هشتاد و سه با دستیار کارگردانی در فیلم «حکم» مسعود کیمیایی وارد سینمای فیلم بلند شده است و بیش از یک دهه تجربه در سینما امسال در جشنواره سی و نهم فجر اولین فیلم بلند خود «گیج گاه» را در مقابل چشم مخاطبان خواهد دید، با عادل تبریزی در اولین روز جشنواره فیلم فجر گفتگویی مفصل داشته ایم که با هم میخوانیم.
گیج گاه چه حرفی برای گفتن دارد؟
هر فیلم حرفی برای گفتن دارد و ما نمیتوانیم بگوییم که یک فیلم حرفی برای گفتن دارد و فیلمی دیگر حرفی برای گفتن ندارد، ژانرها و دسته بندیهای سینمایی هستند که نگاه مخاطب را نسبت به آن فیلم تغییر میدهند، اولین هدف گیج گاه این است که فیلم سلامتی برای خانواده باشد و خانوادهها با خیال راحت این فیلم را تماشا کنند، با رویکرد اجتماعی و انسانی و قصه گو باشد و این مهمترین هدف بود.
اولین فیلم سینمایی بلند شما چگونه تجربه ای بود؟
در مرحله جذب سرمایه بسیار بسیار سخت گذشت، چهار تا پنج سال سخت را گذراندم و نمیخواهم این بحث را خیلی باز کنم ولی سخت بود، باید یک تشکر ویژه کنم از محمد حسین خانی عزیز که میتوانم بگویم استارت اولیه فیلم با حمایت ایشان بود و از زمانی که فیلم راه افتاد به شدت تولید خوبی داشتیم، به شدت از فیلم ساختن کیف کردم، گروه همراه درجه یک، مدیریت تولید و تهیه کنندگی بسیار خوب و بازیگرهایی که عاشقانه وارد کار شدند و ارتباط خوب بین من و آنها برقرارشد، انرژی بین من و بازیگرها به وجود آمد که در راستای خود کار باعث شد من یک تجربه فوق العاده داشته باشم البته در کنار اینها تجربههایی که خودم در دستیار کارگردانی در این سالها بدست آورده بودم خیلی به من کمک کرد.
همکاری با چهرههای نام آشنایی چون داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی چقدر روی خط فکری شما تاثیر گذاشته و در این فیلم دیده خواهد شد؟
از تمام فیلم سازهایی که در کنارشان دستیاری کرده ام خیلی زیاد یاد گرفته ام، خوشبختانه از سال هشتاد و سه که در سینما کار کرده ام از تک تک آنها یاد گرفته ام، از آقای کیمیایی خیلی یاد گرفته ام و خیلی مدیون ایشان هستم و استارت کار من در سینما با ایشان بوده است ولی چیزی که برای من مهم بود این است که سلیقه خودم را در فیلمهای کوتاهم پیدا کنم و خوشبختانه در فیلمهای کوتاه متوجه شدم که به مرزی بین درام و طنز توجه میکنم و به شکلی دارم فیلم میسازم که مسیر خود من است، این باعث شد که در خط فکری، حسی و نگاهی خودم را داشته باشم و این را خیلی زود در فیلمهای کوتاه خودم کشف کنم که آنطور که دوست دارم فیلم بسازم، این باعث شد تجربیاتی را که به دست میآورم استفاده کنم و به آن شکلی که دوست دارم فیلم بسازم، دنیای شخصی و ذهنی خودم را دنبال کنم.
همکاری با تیم خوبی از بازیگران در تجربه اول چطور بود؟
مهمترین چیزی که بین من و بازیگرها اتفاق افتاد و مسیر را برای ما هموار کرد اول فیلمنامه و دوم دانستههای من نسبت به این فیلم بود، بازیگرها متوجه شدند که من چقدر نسبت به میزانسنها آگاه هستم و چقدر دنیای فیلم گیج گاه را خوب میشناسم، اعتماد درجه یکی بین من و بازیگرها برقرار شد و این باعث شد انرژی خوبی در مسیر بازیگردانی و روند تولیدی برای ما به وجود بیاید، در نهایت هر روز گیج گاه خاطره بسیار دل انگیز و دل نشینی برای ما شد.
چرا سراغ این کست از بازیگرها رفته اید؟
برای من مهم بود که در ترکیب بازیگران کست جدیدی ایجاد شود، اگر چه باران کوثری و حامد بهداد تجربه مشترک همکاری زیادی داشته اند ولی اینجا تصمیم گرفتم آنها را در یک دنیای متفاوت روبروی هم قرار بدهم که واقعا تجربه ای که حامد بهداد و باران کوثری در فیلمهای دیگر داشته اند را اینجا نداشته اند، یک کست ناهمگون با ترکیبی از بازیگرهای نسلهای مختلف که هر چند کار من را برای اینکه چگونه زبان یکدستی در فیلم به وجود بیاورم سخت تر میکرد .خیلی برای من مهم بود که ترکیب و شکل متفاوتی داشته باشم، این را هم بگویم بازیگری که اگر در فیلم گیج گاه بازی نمیکرد من این فیلم را نمیساختم آقا جمشیدهاشم پور بود، به نظر من آقای جمشیدهاشم پور سند فیلم گیج گاه است و اگر ایشان نبود من این فیلمنامه را بایگانی میکردم و این فیلم را هرگز نمیساختم.
تفاوت کار بلند سینمایی با آثار کوتاهی که قبلا ساخته اید در چیست؟
اصلا هیچ تفاوتی بین آثار کوتاه و بلند نمیدانم، مدیوم سینما برای من مهم است، هیجان فیلم سازی برای من مهم است، ایده ای به ذهن شما میرسد و میفهمید این ایده برای فیلم کوتاه خوب است، ایده دیگری به ذهن شما میرسد که برای مستند خوب است و یک ایده هم میآید و میفهمید این برای فیلم بلند مناسب است، من فقط میتوانم بفهمم ایده ای که به ذهن من آمده برای چه مدیومی خوب است، مجموع تمام اینها سینما و فیلمسازی است، هیچ تفاوتی بین ساخت فیلم کوتاه و بلند نمیدانم و هر دوی آنها برای من به یک اندازه هیجان دارند، چیزی که مهم است اینکه در فیلمهای کوتاه متوجه سلیقه خودم شدم و فهمیدم دوست دارم چگونه فیلم بسازم و همان مسیر را در فیلم بلند هم تجربه کردم.
آیا به گرفتن سیمرغ جشنواره امیدوار هستید؟
کلا آدم امیدواری نسبت به هر چیز هستم، امیدوار که فیلم دوم را زودتر بسازم، امیدوار که گیج گاه ارتباط خوبی با مردم برقرار کند، امیدواری وجود دارد ولی واقعا بیشتر برای من بحث ارتباط و تاثیر فیلم مهم است، هدف من این است که فیلم بتواند روی ضمیر ناخوداگاه مخاطب تاثیر بگذارد و ماندگار شود که این کار سختی است، چه بسا فیلمهای درجه یکی از تاریخ سینمای ایران که سیمرغ ندارند اما در ذهن مخاطب مانده اند، فیلمهایی که هیچ جایزه ای ندارند اما در ذهن مخاطب همیشه ماندگار هستند، اگر مثلا بخواهم یک نمونه اسم ببرم میتوانم به فیلم «تاراج» اشاره کنم که اگر در دل جامعه بروید همه مردم کاراکتر زینال بندری را میشناسند و این یعنی موفقیت و ماندگاری برای یک فیلم.
چقدر احتمال میدهید سیمرغ بازیگری روی شانه ی یکی از بازیگرهای فیلم شما بنشیند؟
به نظر من بازیگرهای گیج گاه همه خیلی متفاوت هستند و جنس بازیهای متفاوتی دارند، حامد بهداد و باران کوثری خیلی با هم بازی کرده اند اما به جرات میتوانم بگویم در این فیلم جنس بازی متفاوتی دارند و برگی جدید در بازیگری این دو بازیگر را در مقابل هم خواهید دید، همینطور سروش صحت، بهرنگ علوی، امیر حسین رستمی و همه بازیگرهای فیلم خیلی در غالبهای متفاوتی هستند.
با برگزاری جشنواره در این شرایط و با وجود کرونا موافق هستید؟
وقتی که میبینیم در جامعه، مثلا در رستوران و کافی شاپ همه نشسته اند و یا همه صنوف کار میکنند و از آن طرف سینما روز به روز دارد به سمت نابودی کشیده میشود پس به نظر من با یک مدیریت درست و رعایت دستورالعملهای بهداشتی به داد سینما رسید، نه برای اینکه در جشنواره فیلم دارم که حتی اگر فیلم هم نداشتم انتظار آن را میکشیدم که امسال جشنواره فجر به هر گونه ای شده برگزار شود تا دوباره هیجان سینما در دل مردم به وجود بیاید.
انتقاداتی که به شکل انتخاب فیلمها، تعداد آنها و حذف چند فیلم پر سر و صدا شده را چطور ارزیابی میکنید؟
وقتی در ذهن مرور میکنم میبینم جشنواره فجر همیشه حاشیههایی داشته است و حالا فقط میخواهم یک چیز بگویم، من با آقای نعمت الله کار کرده ام و از ایشان چیزهای زیادی یاد گرفته ام، سینمای حمید نعمت الله را دوست دارم و وقتی که حس کردم فیلم من قرار است در کنار فیلم ایشان در جشنواره حضور داشته باشد حس خوبی به من دست داد که در جشنواره ای هستم که حمید نعمت الله هم در آن حضور دارد، البته حسرت خیلی زیادی میخورم که در نهایت فیلم حمید نعمت الله نیست و ای کاش که بود و ای کاش بستری فراهم شود برای تمام فیلمسازهایی که قطعا فیلمهای درجه یکی ساخته اند تا بتوانیم هر چه زودتر فیلمهای همه فیلم سازها را ببینیم.
این فیلم برای گیشه ساخته شده است و میتواند آنجا هم موفق باشد؟
فیلم را برای مخاطب ساخته ام و اینکه خانوادهها با تماشای این فیلم حال خوبی پیدا کنند، با وجود اینکه فیلم در گذشته روایت میشود نوستالژیک نباشد و یک تلنگر برای حال امروز جامعه باشد، فیلمی باشد که اعضا خانواده و همه طیفهای فرهنگی بتوانند با آن ارتباط خوبی برقرار کنند، این هدف من بوده است و نمیدانم چقدر توانسته ام موفق باشم ولی حس من این است که اگر فیلم جدا از کرونا و این داستانها در شرایط خوبی اکران شود مردم از آن استقبال میکنند.
- خبرنگار: عباسعلی اسکتی
- عکاس: نوشین جعفری