سینمای کمدی ما فسیل شده است

هنرمندنیوز: سینمای ما این روزها بدجوری به قهرمان نیاز دارد؛ چه قهرمان های دراماتیک چه قهرمان های استراتژیک.

متاسفانه سینمای ما از تولید گرفته تا نمایش و اکران و حتی حاشیه های فراسینمایی اش دچار بحران است که حالا با بحران های سیاسی و اجتماعی هم گره خورده است. هیچ زمانی مثل امروز سینمای ما در یک وضعیت بلاتکلیفی، سردرگمی و ورشکستگی نزدیک نشده بود. متاسفانه بخش عمده ای از این بحران ها ناشی از ناکارآمدی مدیران سینمایی است.

سینمای کمدی ژانری سخت است، جدی تر از فیلم های درام است. شاید بتوان گفت هنرمند بیشتری هم می طلبد.

آن نوع کلاسیک و ارزشمند سینمای کمدی که مثلا در آثار بیلی وایلدر می دیدیم؛ بعضی ها داغشو دوست دارند، آپارتمان و از این قبیل الان مثل یک رویا شده اند.

در کنار برخی ممیزی ها و محدودیت هایی که در پرداخت برخی سوژه ها وجود دارد امکان تولید کمدی های خوب کم است. ضمن اینکه در فیلم های کمدی فیلمسازان اغلب به مخاطب باج می دهند و با هر قیمتی می خواهند از آنها خنده بگیرند. به همین دلیل شاهد تولید لودگی یا هجو به نام کمدی در سینما هستیم که مبتنی بر برخی الگوهای کلیشه ای صرفا به رونق گیشه می پردازند.

 کمدی به لودگی تنزل یافته و موضوعات دستمالی شده و مبتذلی دستمایه ساخت آثار کمدی قرار گرفته است. گویی برخی با این انگاره و نگرش ذهنی به کمدی می نگرند که کمدی امر جدی نیست و صرفا برای شوخی و تفنن است درحالی که بسیاری از فیلم های بزرگ تاریخ سینما در ژانر کمدی ساخته شدند. فیلم هایی که حتی یک موقعیت فلسفی را به زبان کمدی روایت می کنند. اما در سینمای ما جلب مخاطب به هر قیمتی موجب شده از هر شوخی دم دستی و حتی مبتذل و به دور از دایره عرف و اخلاق برای ساخت کمدی استفاده شود.کمدی سازی ،نباید به لوده پروری تنزل پیدا کند.

#این سینمای بحران‌زده تک ساحتی، امروز در هر سطحی، به دلسوز آگاه و نگاه خطاپوش و سینماشناس سالم و متخصصان بی‌بغض نیاز دارد، نه آدم‌هایی که به فروش فسیل مفتخر باشند و به انبان پر از هیچ ببالند!

تاریخ از هرچه بگذرد از اصرار بر اشتباه نمی‌گذرد و ما اکنون درست وسط یک پیچ بزرگ تاریخی هستیم، اگر هنوز گوشی برای شنیدن و هوشی برای فهمیدن موجود باشد و بر دل‌ها مُهر نخورده باشد.