بدون داشتن احساس، خلق اثر هنری امکان پذیر نیست

چه زمانی حس کردید که می توانید یک ترانه سرای خوب باشید؟

من هنوز هم احساس نمی کنم ترانه سرای خوبی باشم. فعلا کار دارم و با همه کارهای ماندگاری که داشته ام و تعدادشان کم نیست هنوز دورانم شروع نشده است.

چه ویژگی هایی را در نوشتن یک ترانه لحاظ می کنید تا با اقبال بیشتری مواجه شود؟

حسی که اول دل خودم را بلزاند، رعایت قواعد و شاعرانگی تا جایی که خودم را راضی کند.

بسیاری معتقد هستتد که ترانه امروز ما به پوچی و تکرار رسیده است، چقدر با این نظریه موافق هستید؟

خیلی دلم می خواهد که مخالف نظر این اکثریتی که می گویید فکر کنم ولی متاسفانه حق با شما است البته در ترانه های امروزی هم گاهی چیزهایی می شنوم ‌که انصافا تکان دهنده است.

چند ترانه از شما که اجرا شده و بیشتر از آنها رضایت دارید کدام ها هستند و دوست دارید با کدام خواننده ها کار کنید؟

خب این که شد دو سوال! در میان کارهای خودم، دلت با منه، برگرد و تصمیمت و بگیر از محمد علیزاده، خدا، رفیقم باش، دلتنگتم از بهنام صفوی، عاشقم شو و کجا برگشتی از سعید شهروز، بمیرم برات و حس عجیب از شهاب رمضان، خاص از بابک جهانبخش، حواسم بهت بود از رضا صادقی، بارون از علی لهراسبی و عاشق شو از ایهام را بیشتر دوست دارم، البته کارهای قابل دفاعی با خواننده های کمتر شناخته شده هم داشته ام که تعدادشان کم نیست، قطعا با خیلی خواننده های خوب دلم می خواهد کار کنم ولی نمی گویم تا کسی از قلم نیفتد!

الگویی در این زمینه داشته اید؟

قطعا! اردلان سرفراز، زویا زاکاریان، یغما گلرویی و مرحوم یداللهی، ترانه های روزبه بمانی هم همیشه برای من غبطه برانگیز است.

برای نوشتن یک ترانه خوب آموزش تئوری یا بعد احساسی بیشتر اهمیت دارد؟

بدون داشتن احساس و سلیقه، خلق هیچ اثری که بشود نامش را هنر گذاشت امکان پذیر نیست، پس باید ذوق و استعداد وجود داشته تا با فراگیری تئوری و مطاله سواد را پرورش داد.

اسم ترانه زندگی خودتان را چه می گذارید؟

نوزده سالگی!

از فعالیت های پیش رو صحبت کنید.

چند قطعه با فریدون آسرایی، محمد علیزاده، ماهان بهرام خان، علی لهراسبی و شهرام شکوهی آماده انتشار دارم، با زانیار خسروی، گروه ایهام و محمد معتمدی در اواسط مسیر تولید هستیم. کارهای دیگری هم هست که اگر خدا بخواهد به نتیجه خواهند رسید.