او درباره رنگ‌بندی آثارش گفت: در این زمینه نیز اصول زیادی وجود دارد و هم‌نشینی رنگ‌هایی که در طول قرن‌ها به وجود آمده است آن‌قدر زیباست که من سعی می‌کنم در رنگ‌بندی‌ها اصول هم‌نشینی رنگ‌ها را رعایت کنم و رنگ‌بندی جدیدی ایجاد نکنم.
دوستی درباره نخستین تجربه شرکت در جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: من از این تجربه و نحوه برگزاری جشنواره راضی هستم. اما نکته‌ای که به نظرم ایراد بزرگی آمد این است که بعضی از رشته‌ها گرایش‌های مختلفی دارند اما همه آن‌ها در کنار هم داوری می‌شدند. به‌عنوان‌مثال رشته نگارگری به شاخه‌های تذهیب، تشعیر، گل و مرغ و مینیاتور تقسیم می‌شود، اما در جشنواره این چهار رشته را با هم قضاوت کردند. در حالی که هر کدام آن‌ها اصول و قوانین متفاوتی دارند و قابل مقایسه با هم نیستند. همین مسئله در رشته خوشنویسی نیز وجود دارد و خطوط مختلف مانند نستعلیق، نسخ، ثلث و… با هم قضاوت می‌شوند، درحالی‌که هر کدام از آن‌ها قوانین مختلف دارد و نمی‌شود آن‌ها را باهم داوری کرد. به نظر من این بزرگ‌ترین ایراد جشنواره است که باعث می‌شود عده‌ای از هنرمندان اصلاً در جشنواره شرکت نکنند، زیرا می‌دانند که شانس برگزیده شدن آن‌ها پایین می‌آید. این مسئله باعث می‌شود عده‌ای از هنرمندان خوب در جشنواره مشارکت نکنند و سطح کیفی مجموع آثار ارائه شده پایین بیاید.
