“دیدارهای عکاسی شهر”آرل”، جایی که عکاسی ارزشی برابر با فستیوال کن در سینما دارد

هنرمندنیوز: امسال، ۴۰ نمایشگاه گونه گون ، همراه با نمایشگاههائی که در بخش “آرل اکسپرس بزرگ” گنجانده شده، فعالیت های جانبی در اطراف  شهر آرل ،  گفتگوها و کنفرانس هائی پیرامون آفرینش در دنیای مجازی و برنامه های مختلف،  به دوستداران این هنر ارائه  می شود. در این گفتگوها شماری هنرمند، کیوریتر و پژوهشگر پیوند میان تصاویر مجازی و عکاسی معاصر  را مورد بحث فرار می دهند.

دو نمایشگاه ویژه، آن هم در دورانی که تنش در همه جا بسیاراست  و جنگ بار دیگر در درون اروپادر گرفته،  به بازبینی تاریخ می پردازند که البته در بخش های دیگر نیز این سوؤه چندان دور نیست. یگی از آنها نمایشگاه آثار “لی میلر” آمریکائی است که ، نه تنها، بین سالهای ۱۹۳۲ تا ۱۹۴۵، به کار در استودیوی عکاسی برای گرفتن عکس های سفارشی پرداخت، بلکه تا زمان آزادی اروپا از یوغ ارتش هیتلر و باز شدن در های اردوگاههای آلمان نازی ادامه یافت.

 

دیگری، “دنیائی را که باید درمان کنیم” نام دارد  که با همکاری موزه “صلیب سرخ” و در پی دوسال پژوهش در بایگانی این  نهاد،  سازمان یافته و نگاهی انتقاد آمیز به ۱۶۰ سال ثبت نگاره های بشر دوستانه می اندازد.

آفیش امسال کار “میچ اپشتین”  است که نمایشگاهش به نام “در هند، سالهای ۱۹۷۸-۱۹۸۹” در این دیدارها گنجانده شده است.

زنان عکاس آوان گارد،  کارهای تجربی،  سر بر آوردن ، کند وکاو و شواهد، درهم شکستن بدن، بازبینی گذشته از جمله موضوعات مهم عکس و رخداد های این دیدارها هستند.

در بخش  “سر برآوردن” نمایشگاه،  دوبرنده ایرانی تبار جایزه سال ۲۰۲۲   “بی ام دبیلیو برای کسانی که هنر می سازند” ، “آرش حنائی” هنرمند و “مراد منتظمی”، کیوریتر،  دیده می شود که، زیر عنوان ” مطالعه ی  حومه های بدون باشنده” ، چیده مانی تجربی پیرامون پیوند معماری سالهای ۱۹۶۰-۱۹۷۰ با  زیستگاه حومه هائی که در آن پیاده می شوند، ارائه می دارند.  آنها می خواهند از این راه نشان دهند که انیترنت  از یک سو در حومه ها  آئینه ی خمیده  مناظر اسناندارد شده خود را می بیند، و از سوی دیگر حومه در اینترنت به شکار ماشین زمان می رود  تا در آن  رد پای رویاهای پوچ از دست رفته  خود را بیابد.

 

در دو هفته نخست، شب ها در محل تآتر باستانی ، در فضای آزاد، تصاویر بسیاری، همراه با کنسرت موسیقی و پرفورمنس نشان داده شدندکه همراه بود یا توضیحات  یک کار شناس و یا عکاس در مورد عکس ها ی برگزیده شده. کاری که در جهان نایاب است.

نمایشگاه  ها در مکان های مهم و حتا مکان هائی که معمولآ به روی عموم بسته است برگزار می شوند. از جمله این مکان ها از کارخانجات صنایع تعطیل شده و کارگاههای شرکت راه آهن می توان نام برد. حدود ۱۸٫۵۸۵ حرفه ای های زمینه عکاسی به دور  ۱۶۵ هنرمند شرکت کننده گرد آمدند و انتظار می رود تا روز پایان ،  ۱۴۰٫۰۰۰ نفر در این دیدارها شرکت کنند. ۸۰ ناشر بین المللی عکس هم در این رخداد حضور می یابند.

فستیوال کار خود را با جشنی با تکیه بر فرهنگ هند بر روی ساحل رودخانه “رون” آغاز کرد و دو جشن رایگان دیگر نیز برای بازدید کنندگان بر پاشد.

جایزه هائی در بخش های گوناگون  برای هنرمندان و کتاب های عکس  پیش بینی شده بود که از جمله آنها  جایزه “زنان در حرکت” است که توسط کمپانی “کرینگ” داده می شود.  این جایزه ۲۵٫۰۰۰ یورو ئی برای خرید آثار هنرمند برنده برای کلکسیون “دیدار های آرل” اختصاص می یابد.

به هر رو، به گفته برگزار کنندگان، دیدارهای امسال سرشار از نوستالژی، مرور بر آثار و نمایشگاههای نو و غافلگیر کننده است.

دیدارهای عکس شهر آرل، از سال ۱۹۶۹، بهترین مکان های این شهر را در اختیار عکس و عکاسی، یا هنر هشتم می گذارد تا هنرمندان سرشناس جهان در آنها عکس های خود را به نمایش بگذارند و علاقمندان این هنر،  به نمایشگاهها، نمایش فیلم و کارگاههای عکاسی دست یابند.

دیدارهای عکاسی شهر “آرل”، به گفته مدیر آن ، “کریستف ویسنر”،  جائی است که در آن عکس، عکاس ها و هنرمندانی که این پدیده را به کار می گیرند،  به ما آنچه را که نمی خواهیم ببینیم و یا بشنویم، یاد آوری کنند ….

«شهلا رستمی»