“خاطرات یک حلزون”، سفری با طنز به تلخی های زندگی

فیلم، با مرگ پدر “گریس پادل” آغاز می شود، که زندگی خوش و نا منعارفش  که با بی خیالی و  گرد آوری حلزون سر می شد، در هم می پاشد. سپس او و برادر دو قلو یش به نام “گیلبرت” را از هم جدا می کنند و هر کدام آنها را به یک خانواده می سپارند. خانواده هائی که چندان مهری به آنها نداشتند. جدائی این دو برایشان بسیار سخت بود و “گریس” همواره چشم به راه نامه های برادر و در گوشه خود و با پرهیز از دیگران زندگانی می کرد. تا این که روزی با زن کهن سالی به نام “پینکی” آشنا می شود که بسیار آزاد و خوش گذران و  مهربان بود

است. این آشنائی سبب می  شود که “گریس” از گوشه نشینی درآید و به زندگی دل ببندد.  البته فیلم با صحنه ای دردناک از یک مرگ آغاز می شود و همین صحنه نیز فیلم را به پایان می برد، اما در آن میان زندگی به فراز و نشیب خود ادامه می دهد.

این فیلم بسیار جذاب  در چهارچوب سینمای انیمیشن استرالیا قرار می گیرد که در برگزیدن سوژه های اجتماعی ویا مستند در سبک انیمیشن پیشرو بوده است . گرچه شماری از انیماتور ها در دیگر سینماهای دنیا به دلیل های گوناگون، از جمله نبود دسترسی به نگاره های تاریخی مستند، به انیمیشن رو آورده اند تا این کمبود را جبران کنندف اما باز هم سینمای انیمیشن استرالیا جای تکی دارد.

دیگر این که کمتر فیلم انیمیشنی با این همه  بار از درد و رنج می بینیم و با آن همراه می شویم.  به همین دلیل است که “آدام الیوت” می گوید : با انیمیشن می توان بسیار زود بیننده را به درون داستان فیلم کشاند.” کارگردان، با این فیلم هم تماشاگر را می خنداند و هم می گریاند. کارگردان ما را در دکورهای فراوان و با جزئیاتی دقیق قرار می دهد که بسیار دلپذیر است. شخصیت ها پیش چشمانمان تغییز شکل می دهند و با سختی های زندگی پیش می روند . مبارزه می کنند.  و همین است که از این فیلم انیمیشن، اثری توانا و تاثیر گذار می سازد.

«شهلا رستمی»