هنرمندنیوز: نمایشگاه نقاشی پارسا حسین‌پور با عنوان «کم‌کم درخت می‌شوم» در گالری اُ برگزار شد. حسین‌پور با بیان اینکه ۱۲ تابلو با تکنیک رنگ روغن در این مجموعه به نمایش درآمد، گفت: من به درختان علاقه زیادی دارم و خیلی به آن‌ها فکر می‌کردم. تفاوت میان درختان و انسان‌ها برایم جالب بود. به نظر من اگرچه درختان در زمین گیر کرده‌اند اما به نظر می‌رسد که آزاد هستند و زمانی که رشد می‌کنند در فضا حرکت دارند. اما انسان با وجود اینکه آزاد است و می‌تواند همه جا برود اما دربند است و محدودیت‌های زیادی دارد.
حسین پور ادامه داد: من همیشه از روی مدل کار می‌کردم اما این بار خودم را محک زدم تا ببینم ذهنی کار کردن چه نتیجه‌ای دارد. در این مجموعه همه فیگور‌ها به جز یکی از آن‌ها ذهنی هستند و از این نظر تجربه جدیدی در این مجموعه برایم رخ داد. درگیر اتود زدن نبودم و دقیقاً نمی‌دانستم که چه چیزی می‌خواهم بکشم. خودم را در جریان کار انداخته و تنها به ترکیب‌بندی فکر می‌کردم. حتی بار‌ها آنچه کشیده بودم را تخریب کرده و مجدداً از ابتدا کار می‌کردم. در تمام این مدت تنها به کند و کاو در خود پرداختم و درگیر این نبودم که موضوع کارم چیست و چه تکنیکی باید برای آن انتخاب کنم.
این هنرمند افزود: همه ما آدم‌هایی را دیده‌ایم که اغلب در خود فرو می‌روند و به تفکر می‌پردازند. این افراد برایم جالب هستند و در تابلو‌هایم نیز چنین آدم‌هایی دیده می‌شوند. آن‌ها توجهی به اطراف خود ندارند و اگرچه فضای شاعرانه‌ای در اطراف آن‌ها وجود دارد اما آدم‌ها غرق در خودشان هستند.
او با اشاره به رنگ‌های به کار رفته در این تابلو‌ها گفت: پیش از این در کار‌های خود از رنگ‌های مکمل زیاد استفاده می‌کردم و رنگ‌هایم شاد و زنده بودند. اما در این مجموعه تصمیم گرفتم پالت رنگی را محدود کرده و با استفاده از این رنگ‌ها هارمونی ایجاد کنم. این کار‌ها یک ساختارشکنی درون خودم بود که باعث شد خود را محک بزنم و چیز‌های زیادی یاد بگیرم. در نهایت عقیده دارم صحبت کردن درباره اثر هنری آن را محدود می‌کند. نظر مخاطب برایم با ارزش است و فکر می‌کنم هر بیننده می‌تواند برداشتی از یک اثر داشته باشد که درست است.
