پشت پرده «نقره‌ای» تهیهکنندگی سینما و مدیریت چرخش و جریان پول در راستای تولید
- شناسه خبر: 45354
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۲۰:۰۲
هنرمندنیوز: مهدی منیری در این مقاله تخصصی به موضوعات خیلی مهم و قابل تاملی راجع به اساس مقوله تهیهکنندگی و چگونگی هزینه‌کرد بودجه در سینما پرداخت که با چاپ و باز نشر آن قصد داریم آن دسته از مخاطبین را که علاقه‌مند ورود به سینما، تهیه و تولید فیلم هستند، با فراز و نشیب‌های این حرفه بیشتر آشنا سازیم.با توجه بر نکات کلیدی که ایشان در این مقاله بدانها پرداختند، میتوان آنرا به جهت مطالعه به دانشجویان رشته‌های سینما هم توصیه نمود چون به واقع دستکمی از یک پروپوزال ندارد.
در جریان فیلمسازی کلمه سربار تولید اساسا واژه درستی نیست. پولهایی که در حوزه سینما وارد شده باعث شده، فرهنگ عمومی تغییر کند، سطح آگاهی جامعه افزایش یابد و مردم به شناختی متفاوت نسبت به زمانه‌ای که در آن زندگی میکنند، برسند. به نظر من این شرایط هیچ وقت تغییر نمی‌کند. فرق ندارد در ایران زندگی کنید یا خارج از کشور، چون این سینما همیشه وجود دارد و از مظاهر تمدن است.بنابراین ریال به ریال پولهایی که در هر بخش از فرایند ساخت یک فیلم هزینه می‌گردد، ضروریست و سبب نیل به هدف غائی و نهائی آن اثر می‌گردد.
در برخی مواقع در تهیه کنندگی وارد یک فرایندی می‌شوید که در راستای کسب درآمد بیشتر و انباشت ثروت، شغل خود را می فروشید! پس باید بدانید اینکه ما به عنوان تهیه کننده چه قوامی داریم و چه شرایطی، اصل است.تقریباً این خطا را بیشتر کارگردانان هم داشته‌اند که یک بار تهیه کنندگی را تجربه کرده اند و این یک اشتباه غیر قابل انکار است.چون تمرکز برای باز کردن سکانس و دکوپاژ کردن و ارائه میزانسن به بازیگر، یک چیز است و هزینه کردن برای فیلم و فراهم نمودن امکانات فنی و ابزاری و بکارگیری دانش متخصصان، یک چیز دیگر.
سینمای ایران الگوی خوبی برای مثال زدن از حیطه تهیهکنندگی می‌باشد.در یک سالهایی بلبشویی در فضای تهیه کنندگی به وجود می‌آید که افرادی زیاد بدون دانش و آگاهی بدان راه پیدا میکنند و در زمانه‌ای دیگر چنان سختگیری میشود که افراد با دانش و تحصیلکرده هم نمیتوانند بدان ورود کنند!
همواره دانش تهیه‌کننده و شناخت کامل او نسبت به تمامی پارامترهای ساخت یک فیلم میتواند باعث قدرت او شود.تهیه کننده باید درس بخواند و تجربه کرده باشد.بعضا گمان میکنند اگر یک کارگردان خوب بخواهد ترقی کند، پس الزاما باید به یک تهیه کننده خوب تبدیل‌شود.پس باید بدانید مطلقا این گونه نیست.کارگردان، کارگردان است و تهیه‌کننده هم فقط یک تهیه‌کننده.هم برای فیلم خوب است و هم برای آینده هر پروژه‌ای تا این دو، فقط در جایگاه خود بمانند و در رسیدن به اهداف مشترک یکدیگر را یاری برسانند.
برخی دیگر هم فکر میکنند تهیه کننده یعنی حسابدار؛ ولی این طور نیست. تهیه کننده هر فیلمی را نمی‌سازد.تهیه کننده امانتدار دارائی سرمایه گذار است.
موضوع قابل تامل و حیاتی برای حفظ سرمایه اینست که تهیه‌کننده باید حتما در سینما استراتژی داشته باشد. یک استراتژی راهبردی.بازار هدف خود را نیز بشناسد و اصطلاحا در زمان سرمایه‌گذاری در یک فیلم بتواند برای خود بیزنس پلان طراحی کند.برخی افراد صاحب سرمایه که اغلب از مشاغل یا صنایع دیگر به این حوزه ورود میکنند این استراتژی را دارا هستند.
پول به محض ورود به سینما باید اهداف برنامه‌ریزی شده داشته باشد. اولین کار تهیه‌کننده این است که افراد و پول سالم را جذب نموده و آن را ریل‌گذاری کند.در نهایت منافع این پول‌ها به شخص سرمایه‌گذار می‌رسد.این پول اگر به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرد، مشاغل گوناگونی را نیز به صورت مستقیم یا غیر مستقیم تولید می‌نماید.سینما ابزاری است که میتواند پول ها و سرمایه‌ها را تطهیر کند.باید بدانید حتی رابطه هابیل و قابیل را میتوان در سینما عوض کرد.
در کشور ایران، وزارت ارشاد به عنوان متولی سینما در برابر پولهایی که وارد این صنعت می‌شوند، متاسفانه هیچ دستور العملی ندارد.پس باید مجلس به آن رسیدگی کند.اگر روزی در سینمای ایران تهیه‌کننده شدید باید بدانید به عنوان یک صنف باید علاوه بر تهیه و تولید فیلم، برای تمامی این موضوعات نیز راه حل به مجلس ارائه دهید.در جایگاه تهیه‌کننده باید بتوانید این پول‌ها و سرمایه‌ها را مدیریت کنید.این رسالت شماست که ابتدا به امر پول سالم وارد سینما کنید.باید حتی به دولت و مجلس درباره ورود پولتان یا منابع سرمایه‌گذارتان به جریان سینما شفافیت‌سازی و برنامه ریزی کنند.
من به عنوان یک سرمایه‌گذار و تهیه کننده که هر ساله یک فیلم ساخته‌ام و روانه پرده کرده‌ام با قاطعیت به شما مخاطبان این متن و مقاله اعلام میکنم یکی از آسیب‌های پول کثیف و ورود آن به تجارت سینما، ایجاد اختلاف طبقاتی در خود سینماست.سینما قرار است باعث رشد بصیرت و آگاهی باشد، سپس ابزار سرگرمی.
بحث بر سر پولشویی در سینما نه تنها یک ماجرای تازه و نوپا نیست بلکه با ادامه حیات و زیست نفرت‌انگیزش و با حرکتی خزنده، همواره میتواند رنگ تازه ای به خود بگیرد.پس به عنوان یک شهروند مسئول، هنرمند و یک تهیه‌کننده خوشنام باید در طول حیات حرفه‌ای خود تلاش کنید تا آن‌قدر ستون فقرات تولید و پخش سینمایتان نحیف نشود که پذیرای هر فرد یا افرادی با هر نوع سرمایه ای برای ورود و سرمایه گذاری در فیلم‌های تولیدی خود بشوید و درگیر رانت های مالی پروژه‌های خود گردید.
متاسفانه از آنجا که همیشه روابط بیشتر از ضوابط در سینما حکم میکند و بحث بیت‌المال و حقوق عامه دستخوش سلیقه های شخصی با نام تصمیم گیری مدیریتی میشود، تخلفاتی مانند پولشویی از زمانش می‌گذرد و بعدها رو میشود.باید بدانیم پیدا کردن منشأ و مبدأ سرمایه ای که فلان شخص وارد سینما کرده، کار نهادهای نظارتی و اجرایی است.طبیعی است که هر فردی به خاطر جذابیت سینما، شهرت، عکس انداختن و … و از همه مهمتر سود چندین برابر، تمایل دارد سرمایه گذار فیلم یا فیلم هایی شود؛ اما شما به عنوان یک تهیه‌کننده حرفه‌ای و مسئولیت‌پذیر باید بدانید بررسی سرمایه او قبل از ورودش به این عرصه از تکالیف شماست.
در خصوص جریان سرمایه‌گذاری در سینمای بدنه و تهیهکنندگی فیلم‌هایی که در گذشته عنوان آبگوشتی و امروز شانه تخم مرغی به آنها میدهند و پررنگ تر شدن ساخت فیلم‌هایی از این قبیل باید گفت این معضل در سینما تأثیرش را از سالها پیش گذاشته و آنرا نمی‌توان پاک کرد.
بالارفتن هزینه های تولید یک فیلم که به تورم کشور ربط دارد و بخش عمده بالا بودن حقوق و دستمزدهای بازیگران و عواملی که برای فیلمهایتان برمیگزینید، از سوی دیگر باعث آن میشود تا برخی سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان به گیشه و درآمدهای آن به عنوان شاهرگ حیاتی سینما نگاه کنند.
بالا بودن هزینه‌های تولید، خروجی منفی بزرگ دیگری را هم به همراه دارد و آن اینکه حضور سینماگران و سینمای مستقل را کم رنگ و دستشان را از سینما کوتاه میکند.
در پایان باید گفت: بله، تهیه کننده صاحب یک اثر سینمایی است و تأمین تمامی امکانات مالی و غیر مالی لازم برای تولید یک فیلم بر عهده او می‌باشد.باید توجه داشت که سینما ابعاد و وجوه مختلفی دارد. برای ساختن یک فیلم در یک استودیو یا کمپانی فیلمسازی باید تمامی موارد دست به دست هم بدهند تا اثری با کیفیت خلق شود.اما یکی از قسمت‌های مهم تولید یک فیلم بخش تهیه سرمایه آن می‌باشد و تا سرمایه برای ساختن آن فیلم مهیا نباشد اصلا اثری خلق نخواهد شد.
از آنجا که تأمین بودجه لازم برای تولید یک فیلم بر عهده تهیه کننده سینما است، بنابراین یا خود برای فیلم سرمایه می‌گذارد و یا به جست‌وجوی سرمایه‌گذار می‌پردازد و در واقع میتوان گفت تأمین تمامی امکانات لازم برای تولید یک اثر سینمایی بر عهده تهیه‌کننده آن فیلم است.اما علاوه بر تمامی این‌ها و مدیریت بخش جذب سرمایه، جهت‌دهی فرایند تولید و بهره‌برداری از دانش و اندیشه‌های نخبگان عرصه هنر و صحنه نمایش، باید بدانید موضوعات جدی دیگری نیز در فرآیند سخت و تهیه یک اثر سینمایی وجود دارد که در بالا و در محتوای این مقاله ارائه گردید.
