ای کاش روی ماه خداوند را ببوس را چاپ نمی‌کردم

مصطفی مستور مهمان هفتمین قسمت اکنون بود و با سروش صحت از دنیای نویسندگی و نوشتار صحبت کرد. شاید مهم‌ترین حرفی که مستور در این برنامه زد در همان جمله نخست خود گفت که من آدم غمگینی هستم. مستور از غم گفت و غمگین بودن را یک حس درونی دانست که هیچ گاه او را رها نکرد. او گفت که همواره در درونش یک مرد پیر زندگی می‌کرده و همیشه از معاشرت با پیرمرد و پیرزن‌های بیسواد لذت می‌برده است.
مستور می‌گفت عاشق دروغ گفتن و دروغ شنیدن است. از اینکه واقعیت را بشنود هراس دارد و معتقد است دروغ است که دنیا را قابل تحمل می‌کند. اینکه هر انسانی بخواهد تمام حقایق زندگی‌اش را راست بگوید خیلی ترسناک است و دروغ می‌تواند تعادل دنیا را درست کند.

تعبیر جالب مستور از خویشاوندی خودش با نویسندگان محبوبش روایت جالبی بود. او معتقد است نسبت خونی و حتی نسبت سببی دلیلی بر دوست داشتن آدم‌ها نیست و جهان ذهنی آدم‌ها است که می‌تواند انسان‌ها را به هم نزدیک کند و از همین رو است که هر نویسنده‌ای که کتابی می‌نویسد و با خواننده آن کتاب ارتباط برقرار می‌کند درواقع نسبت خویشاوندی با آن دارد.
مصطفی مستور که کتاب روی ماه خداوند ببوس او به چاپ ۹۹ رسیده است معتقد است که ای کاش هیچ وقت این کتاب را منتشر نمی‌کرد و می‌گوید بعضی از حرف‌ها را ای کاش هیچ‌گاه نزنیم و هیچ‌گاه منتشر نشود. او می‌گوید اگر به گذشته برگردد هیچ‌گاه اجازه انتشار این کتاب را نمی‌دهد کما اینکه در مقطعی از زمان نیز جلوی انتشار کتاب را گرفته است چون معتقد است این کتاب یک حس درونی بود که چاپ آن ضرورتی نداشت.
در نهایت سروش صحت از مستور درخواست کرد قسمتی از کتاب بهترین شکل ممکن را بخواند که این بخش به شدت دیدنی شد.
برنامه دیدنی اکنون با شعرخوانی رشید کاکاوند و حکایت‌های خواندنی و دیدنی او به پایان رسید.