آرزو ارزانش: در دنیای سینمای مردانه فیلمسازی زنان شهامت می خواهد

این فیلم چه حرفی برای گفتن دارد و بازخورد از نظر فروش و نظر مخاطب تا امروز چگونه بوده است؟

فیلم آهنگ دو نفره یک فیلم مفرح، موزیکال و بیشتر سرگرم کننده است، از ابتدا با همین هدف ساخته شده و یک هفته از اکران فیلم میگذرد که خوشبختانه نظر اکثر بیننده ها مثبت بوده و به گواه فیلم هایی که زمان پخش فیلم از واکنش بیننده ها در سینما گرفته شده فیلم را دوست داشته اند، به گفته دوستانمان در (پخش فیلمیران) برای هفته اول اکران، فیلم فروش مناسبی داشته است، فیلم داستان رفاقت دو آدم از دو قشر مختلف جامعه است که از نظر سلیقه با هم تفاوت ولی دلمشغولی های مشترکی دارند.

با مشاهده علی برقی در این فیلم متوجه می شویم که آهنگ دو نفره حداقل چند سال پیش ساخته شده است، به نظر شما بعد از چند سال از ساخت می تواند هنوز برای مخاطب آن تازگی را داشته باشد؟

فیلم در پایان سال هزار و سیصد و نود و نه ساخته شده و مرحوم علی برقی در بیست بهمن همان سال فوت شده اند که تقریبا دو سال می شود، اما درباره سال ساخت و پخش به موقع که پرسیدید موافق این هستم که هر کاری باید سریع بعد از ساخت به مرحله اکران برسد، فیلم آهنگ دونفره قرار بود مهرماه هزار و چهارصد و یک اکران شود و مجوزش صادر شده بود اما به خاطر حوادث اخیر (شهریور ماه ۱۴۰۱) ما با مشورت تهیه کننده و پخش کننده اکرانش را متوقف کردیم، می خواستیم برای نوروز اکران کنیم که خب نشد و به هرحال اکران نوروز را به تازه واردها و خصوصا زن هم باشید نمی دهند! از ابتدای تاریخ سینما گویی این شغل مردانه بوده و زنها خیلی دیر توانسته اند وارد شغل کارگردانی و تهیه کنندگی شوند، تقریبا می شود گفت بعد از انقلاب.

ایده ساخت آن از کجا آمد و انتخاب بازیگران بر چه مبنایی شکل گرفت؟

آقای مصطفی زندی فیلمنامه نویس طرحی داشتند که برای من ارسال کردند و من طرح را دوست داشتم و به نظرم قابلیت این را داشت که تبدیل به فیلم کمدی شود، فیلمنامه را آقای بابک کایدان نوشتند که فیلمنامه چون درباره خواننده ای بود که دچار مشکل می شود نیاز به یک بازیگر خواننده داشتیم که متاسفانه در سینمای ایران ما بازیگر /خواننده زیاد نداریم، چند نفر از بازیگران چند تک آهنگ خواندند، در ابتدا تهیه کننده محترم پیشنهاد دادند که از خواننده استفاده کنیم و تا مرحله مذاکره با چند خواننده هم پیش رفتیم اما بعد به این نتیجه رسیدیم که به خاطر صحنه های خواندن در فیلم خیلی مهم است که بازیگر/ خواننده باشد، با آقای فرزاد فرزین که سالهاست در کار خواندن و ساخت و تهیه موسیقی هستند و بسیار پرطرفدار و هم اینکه بازیگر چند فیلم و سریال بوده اند مذاکره کردیم و به توافق رسیدیم و بعد وقتی با آقای احمد مهرانفر به توافق رسیدم آقای کایدان فیلمنامه را بر اساس شخصیت آقای مهرانفر کمی تغییر دادند، البته ما فیلم را در روزگار سختی تولید کردیم، در اوج پاندمی و خیلی از بازیگرها یا کار نمی کردند یا با قراردادهای طولانی مشغول بازی در سریال های نمایش خانگی بودند و یا با خانم هایی که فیلم اولشان بود کار نمی کردند! واقعا همه این اتفاق ها چه از طرف هنرمندان چه از طرف دولتی ها حیرت آور بود، این که چرا برای فیلم اول شما سراغ کمدی رفته اید و شاید نتوانید از پس این فیلم بر بیایید، بهتر است که با یک فیلم کم هزینه هنر و تجربه شروع کنید و بعد اینکه فیلم سینمایی کمتر ساخته می شد چون وضعیت سینماها مشخص نبود و سریال های نمایش خانگی شانس بیشتری  داشتند.

فیلم حذفیات هم داشته است؟

بله حذفیات داشت، خودم در هنگام تدوین چیزی را حذف نکردم اما بعد از بازبینی چند مورد حذف شد،کلمه آقازاده! جایی آقای مهرانفر به خانم کیان افشار می گوید که من هم زن دارم و هم دوست دختر که بعد تغیر کرد که من هم زن دارم هم پدر زن، یا گاهی کلمه عزیزم بین النا حیدری و احمدمهرانفر! بیشتر کلامی بود و از ابتدا همه به من می گفتند چون شما فیلمساز خانم هستید بهتر است که شوخی های جنسی کلامی در فیلم نباشد و فکر کردم تمام فیلم های کمدی که آقایان ساخته اند پر از شوخی های کلامی جنسی است و این که شما زن باشید و بخواهید در سینمای ایران فیلم بسازید یا تهیه کننده شوید برای ادامه و لبخند به قواننینی که مردان نوشته اند شهامت می خواهد، حالا نه تنها این مورد شوخی کلامی در تمام موارد همان مورد قبلی درباره ساخت فیلم کمدی

پروسه تولید فیلم چه مدت زمان برد؟

دو ماه پیش تولید و چهل و پنج جلسه فیلمبرداری، البته تدوین فیلم خیلی و نزدیک به هشت ماه زمان برد، صداگذاری و آهنگسازی هر کدام دو ماه!

وضعیت سینمای ایران را در حال حاضر چگونه می بینید و آیا می توان به آینده آن خوشبین بود؟

این سوالی نیست که بشود در یک یا چند سطر جواب داد، فقط می توانم به اتفاق های خوب برای سینمای ایران امیدوارم باشم و خدا را شکر که از ابتدای سال چهارصد و دو به لحاظ گیشه و فروش و تعداد مخاطب وضعیت خوبی داشته ایم.

نکته جالبی از عکس العمل یا سخنی از مخاطبان که به گوش شما رسیده باشد یا رودررو به شما گفته باشند.

خیلی پیامهای جالبی از طرف مخاطبین در فضای مجازی ارسال می شود، دخترها و پسرهای بسیار جوان با ترانه های فیلم دابسمش می کنند، تصویر میگیرند و ارسال می کنند، ما دو ترانه جدید در فیلم داریم که آقای فرزاد فرزین فقط برای این فیلم ساخته اند که جوان ها این ترانه ها را دابسمش کرده اند و یک رپ که آقای مهرانفر خوانند و به تازگی خیلی در فضای مجازی پربیننده شده است.

لزوم سینمای کمدی را در این برهه تاریخی چقدر حس می کنید و آیا مردم اکنون به این فیلم ها بیشتر گرایش دارند؟

دو موضوع همیشه مهم است، کمدی و تراژدی، سینمای کمدی همیشه برای مردم جذاب بوده و است، در همه دوران خصوصا در دوران پاندمی زمانی که مردم نمی توانستند سینما و تئاتر و کنسرت یا رستوران بروند و در خانه بودند و افسردگی بدی در جامعه نه تنها ایران بلکه جهان حاکم بود و فکر کردم که چه خوب است که بتوانیم خنده و امید را به مردم تزریق کنیم حتی اگر این خنده کاذب باشد، اگر فیلم آهنگ دو نفره برای لحظاتی بتواند چند درصد از آدمها را شاد کند این برای فیلم یعنی موفقیت.

به زودی از آرزو ارزانش فیلم جدیدی روی پرده یا در حال ساخت خواهیم دید و برای حرکت بعدی چه ایده هایی در ذهن دارید؟

من به همه ژانری علاقه دارم، طرح هایی به دستم رسیده که شاید به زودی به مرحله ساخت برسانم، فیلم کمدی، فیلم جنگی، فیلم معمایی و جنایی! زنان از ابتدای تاریخ سینما در حوزه بازیگری نقش های مهم و تعین کننده ای داشته اند و مردان در حرفه های دیگر پررنگ بوده اند، بعد از انقلاب تعداد زنانی که به فیلمسازی روی آورده اند خیلی بیشتر شد و موفقیت های فراوانی هم بدست آوردند، هرچند که هنوز هم در سینمای حرفه ای فیلم بلند از لحاظ عدد قابل مقایسه با مردان نیستند اما گاهی همان اقلیت تاثیر بیشتری دارند، در ارتباط با زنان فیلمساز مستقل و تاثیرگذار و جریان ساز در سینمای ایران به نظرم فضای کافی وجود ندارد و باید فضای بیشتری به آنها اختصاص داده شود، حضور بیشتر زنان در این سینمای مردانه که اجازه ورود به خیلی از زنان را نمی دهند باعث تنوع نگاه در سینما می شود، در دانشگاهی که من درس سینما خوانده ام از هشتاد زنی که در ورودی های مختلف بودند و می خواستند فیلمساز شوند شاید دو یا سه نفر موفق شدند که فیلم بسازند اما تعداد قابل توجهی از آقایان وارد عرصه فیلمسازی و تهیه کنندگی شدند، برای فیلم آهنگ دونفره حمایت لازم از طرف وزارت ارشاد شد هرچند که مشکلاتی بر سر راه بود اما خیلی از همین آقایان همکاران ما که دولتی هم نبودند و قدیمی و حرفه ای هم بودند  من را به عنوان زن فیلم اولی که می خواهد فیلم اولش را  بسازد و وارد سینما بشود حمایت نکردند، حتی در زمان اکران و این یعنی باید خیلی شهامت داشته باشید که بتوانید با این قوانین مردسالارانه ادامه بدهید، امیدوارم که زنان هم فرصت کار کردن بیشتری را بدست بیاورند چون قطعا می توانند تاثیرگذار باشند و در زمینه های مختلف و می توانند فرهنگ سازی کنند.

گفتگو: عباسعلی اسکتی