شهرنشینی و روزمرگی، ما را بیشتر از گذشتگانمان در خود فرو برده است و در عصر دولت‌های تکراری و تقسیم کارهای شهروندی و نظامات تاریخی کاستی، سرداران و مردان میدان ایستاده در غبار را هر روز تنهاتر و غریب تر می‌کند...