حقیقت این است که آن چیزی که در ژانر وحشت ذهن و روان ما را معطوف به خود می­‌کند امری ناشناخته است؛ موضوعی غریب که به ظاهر چندان تجانسی با ما ندارد و گویی از سرزمین و از فضایی دیگر به سوی ما حمله ­ور می­‌شود. اما در واقع این حس غریب ظاهر موضوع است و سطح عمیق‌­تر آن وقتی برای ما روشن می‌­شود که متوجه بشویم آنچه باعث وحشت و یا حس هراس در ما می‌­شود امر سرکوب­ شده‌­ای است که از خودآگاه ما دور و به ناخودآگاه ما نزدیک شده است.