صدرالدین زاهد، بازیگر، مترجم و کارگردان تئاتر ایرانی که در دهه چهل خورشیدی کار خود را به عنوان بازیگر تئاتر شروع کرد و سپس در نمایش پیتر بروک، کارگردان انگلیسی، در جشن هنر شیراز با نام «ارگاست» در زمینه تئاتر مدرن نیز فعالیت کرد، صدرالدین زاهد پس از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرد و در دانشگاه سوربن تحصیل کرد و از این دانشگاه فوق لیسانس گرفت، این هنرمند پرآوازه در تئآتر «تراستِوِره» با نمایش «برصیصا، اسطوره بزرگ» در سال ۱۹۸۱ در رم به صحنه رفت و سپس در سال ۱۹۸۳ در تئآتر شهر پاریس نمایش «مارگریت و استاد» را به کارگردانی آندره شربان بازی کرد و با کارگردانی سه نمایش کوتاه از (مارک کولمار، هلن کونتی و استاماتیس گارگالینوس) به صحنه تئآتر «اوورت، ژاردن دی وِر» ۱۹۸۶ راه یافت، در همان سال برای «مرکز تجربیات تئآتری» رم، نمایش «داستانهای کوتاه ایرانی» را کارگردانی و بازی کرد. با صدرالدین زاهد که سه کتاب ترجمه اژدها (افسانه ای در سه پرده) «یوگنی شوارتس» یادداشتهای روزانهٔ تمرینات «واقعه کارمن» به کارگردانی پیتر بروک و میشل روستن، افسانه ببر از «داریو فو» و نمایشنامه «پیرمرد کوتوله مضحک» از تادئوش روزه ویچ را ترجمه کرده است گفتگویی مفصل داشته ایم که با هم می خوانیم.