یک هنرمند قزوینی گفت: پیش از مکتب قزوین، نگارگری صرفاً در شاهنامه‌های نفیس موجود بود که در اختیار شاهان قرار داشت اما مکتب نگارگری قزوین این هنر را از شاهنامه جدا کرد و به‌صورت تابلوهای جداگانه درآورد، بعدازاین مکتب، مردم نیز می‌توانستند این آثار را در دست داشته باشند.