زندگی با رنج عجین است؛ چنان در هم تنیده اند که بیرون کشیدن رنج، همان پایان زندگی است. همه ی ما در پی جدا کردن همین رنج از زندگی هستیم و تمام تلاش بشر، اختراعات و اکتشافات او برای از بین بردن یا دست کم، کاهش رنج در زندگی است که البته هرگز موفق نبوده چرا که رنج همراه زندگی است، با زندگی رشد می کند و با اتمام حیات است که می میرد. شاید ما رنج را به درستی معنا نکرده و به عمق آن نرفته باشیم. شاید علت رنج ما، شناخت ناقص و سطحی از رنج موجود در زندگی است.