اشکان هورسان، متولد سی آذر هزار و سیصد و شصت و یک، تهران، کارشناسی ارشد تاریخ،بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که در کارنامه هنری این آرتیست سریال های جیران، پریا، عاشقانه، دلدادگان، گمشدگان، خانه امن، پلیس ویژه، بلندی های زیر پا، فیلم های سینمایی تروفی، شب قمر در عقرب، پناهنده، رژیم طلایی، نعره سکوت، مرد که گریه نمی کند، خونه نشین، صیاد، نامه، ناگهان، آخرین فرصت و تئاترهای رمولوس کبیر، مفیستو، بر پهنه دریا، مهمان ناخوانده، خرس، مرده شور، کاتلین، پلیکان، کابوس ها و خون، رکوئیم برای یک راهبه، رژه تاریکی، پدر، مضحکه غول چراغ جادو، پاشش یک قطره خون در سر، داستان جالب یک نویسنده، انقباض عضله بازوی راست، علیمردان خان، خاله سوسکه، هیچ چیز جالبی برای تعریف نیست، بی پدر ، چهار صندوق و پلیس دیده می شود، با اشکان هورسان که این هفته ها نمایش انسانی مرد را روی صحنه نوفل لوشاتو دارد گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.

سریال جیران، جدیدترین اثر حسن فتحی، بعد از چیزی حدود یک سال با وقفه ای کوتاه مدت در میانه به پایان رسید، مجموعه ای که در ابتدا با شهرزاد و قصه تکراری مثلث عشقی نقدهای منفی بسیاری به آن شد اما رفته رفته مخاطب خودش را جذب کرد تا هر هفته با اشتیاق پیگیر اهالی داستان پیچیده آن باشند، جیران از نظر نویسنده این یادداشت نه همچون فصل اول شهرزاد معرکه اما مانند فصل دو و سه آن اثر اثری قابل دفاع بود که شاید بشود بعد از گذشت مدتی دوباره به تکرار تماشای آن نشست، در این یادداشت نگاهی گذرا می اندازیم به برخی از چهره های این مجموعه که شاید بیشتر به چشم نویسنده آمده اند، با این آرزو که هنر در این سرزمین زنده بماند و ما البته آثار خودمان را تا زمانی که هنرمندان نازنینمان زنده هستند به آنها تقدیم کنیم.