عروسک‌ها هر چند دست‌کار آدمیان در طول تاریخ بوده‌اند، اما آنقدر جان و روح داشته‌اند که بیرون از شخصیت انسانی، برای خود هویتییگانه خلق کرده و بیرون از چوب و پارچه و سفال زیسته‌اند. عروسک‌های نمایشی، گویی حکایت همان رباعی خیام‌اند که روایت انسان را در این جهان گذرا به بیانی استعاری گفت: ما لعبتکانیم و فلک، لعبت‌باز     از روی حقیقتیم نه از روی مجاز یک‌چند درین بساط بازی کردیم     رفتیم به صندوق عدم یک‌یک باز و عروسک‌هایی که بعد هر نمایش، دوباره به صندوق بازی باز می‌گردند. عروسک و عروسک‌گردان، افزون بر جنبه‌های نمایشی در اداور تاریخی، حامل پیامی...