تلفیقى از موسیقى ، فیلم، عکس و تئاتر

هنرمندنیوز: نخست چیزى که ما را وادار به تماشا مى کند «قاب» است .

اصلا اگر بخواهم بگویم «قاب» چیزى است که در این نمایش بیش و پیش از هرچیز خودنمایى مى کند بیراه نگفته ام.

طراحى صحنه مینیمال، نورپردازى حساب شده و طراحى لباس چشم نواز و… به ما قاب زیبا نشان مى دهد یا به اصطلاح عکس کار مى دهد و این نخستین و اصلى ترین برگ برنده نمایش است.

یرما نوشته لورکا است و بارها و بارها روى صحنه رفته است اما چیزى که شب/ خارجى/ یرما را از سایر اجراهاى این اثر متمایز مى کند نگاه جدید کارگردانان اثر به کاراکترهاى نمایش است.

یرما، خوان و ویکتور در این نمایش خلق مى شوند، این بار نه با قلم لورکا که با تجربه زیستى بازیگران اثر.

بازیگران اثر که اغلب براى اولین بار روى صحنه نقش آفرینى مى کنند با یک ایده حساب شده از جانب کارگردانان اثر جلوى دوربین، از تجربه هاى شخصى و مواجهه با بحران هاى زندگى شان و همذات پندارى با کاراکترهایى که در نمایش، بازى مى کنند، مى گویند.

هوشمندى بعدى کار در کارگردانى اثر آن جا است که با شخصیت پردازى هاى حساب شده خستگى را از تماشاچى مى دزدد، در جایى او را وادار به خنده مى کند در جایى دیگر آن روى بى رحمش را به مخاطب نشان مى دهد و همین نوسان احساسى در نمایش است که به باورپذیر بودنش کمک مى کند، جنس بازى ها غالبا یک دست نیست و این از زاویه اى مى تواند خوب باشد از زاویه دیگر مى تواند براى کار نقطه ضعف محسوب شود و در جاهایى از نمایش ریتم را بیاندازد، دخترانى که در نقش یرما ظاهر مى شوند هیچ کدام از هیچ نظر هیچ شباهتى به یکدیگر ندارند و قالب را در ذهن تماشاچى مى شکنند.

در بین بازیگران نقش یرما اما بازى «آناهید ادبى» ریزه کارى هاى بیشترى دارد، تلاش ادبى براى تسلط بر روى گام هاى صدایى و استفاده از فراز و فرودهاى حسى و به دنباله آن نشان دادن احساسات متناقض در میمیک صورت تحسین برانگیز است.

موسیقى زنده در شب/خارجى/ یرما یکى دیگر از برگ برنده هاى کار است به طورى که اعضاى گروه موسیقى آنقدر با کار عجین شده اند که گویى خود بخشى از قصه و بازیگران کاراند. در پایان نسیم ادبى و ندا شاهرخى در “شب/ خارجى / یرما ” توانسته اند با خلق ایده ها و موقعیت هاى جدید شگفتى بیافرینند و مخاطب را با اثر همراه کنند.

کیمیا خلج