نقد تئاتر

با روشن شدن نورِ صحنه و دیدن دکور، مخاطب در نگاه اول، در جای جایِ صحنه و طراحی‌اش به دنبال نام "سه کیلو و ۲۵۰ گرم" می‌گردد...

از دیرباز هنرمندان برای گردآوردن مردم برای تماشای کارهای نمایشی با موضوعات آیینی و مذهبی به ویژه در ایام خاصی چون شهادت امام حسین(ع) و یارانش در ماه محرم و صفر...

نمایش «شکم» از حیث اریژینالیته‌ اثری قابل اعتنا است؛ به این معنی که تا اندازه زیادی مولفه‌هایی منحصر به خود را م‌ پروراند...

بی شک یکی از تاثیر گذارترین متون نمایشی در حوزه ادبیات نمایشی جهان است.

روایت و موقعیت دو عنصرِ مهم ماجرای نیمروز2 رد خون است، اما این روایت و موقعیت در قالب مشخصی شکل نمی‌گیرد و نمی‌تواند روایتِ قرص و محکمی از یک واقعه ی تاریخی باشد ...

بازی­های نمایش تقریباً همگی روی یک موج سوارند. در بین هفت بازیگر نمایش، کسی از جاده بیرون نمی­‌زند و همه در یک مسیر حرکت می­‌کنند. غلو تعمدی و یکدستی در بدن و نگاه­شان هست که تعقیب اجرا را دلپذیر می­‌کند،

اولین بار که نمایشنامه دو استکان چای داغ را خواندم، برای چند لحظه‌ای مات ماندم و دوباره نمایشنامه را از ابتدا شروع به خواندن کردم...

فارغ از بازی‌های قابل تحسین بازیگران توانمند، میزانسن‌های خوب، نورپردازی عالی و کارگردانی قوی این کار، موضوعی که جریان نمایش بر آن سوار است به هیچ عنوان ارتباطی با نفس نمایشی بودن این اثر و مقوله‌ی تئاتر ندارد.

جای شبه ه­ای نیست اگر اذعان کنیم تک­گویی یکی از دشوارترین موقعیت­های دراماتیک است. نمایش «مثل شلوارجین آبی» به کارگردانی و نویسندگی احسان گودرزی (که خودش هم تنها نقش آن را ایفا می‌کند) دقیقاً چنین شرایطی دارد.

یاد دارم سال‌ها پیش در محضر استاد سمندریان از ایشان شنیدم که هر وقت پول و پول دوستی بیش از اندازه وارد هر هنری شود فاتحه آن هنر را باید خواند...