دومین نشست پژوهشی شانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران با حضور محمدعلی مرآتی (دبیر جشنواره) و سعید کاظم زاده (پژوهشگر حوزه موسیقیشناسی قومی) برگزار شد.
نخستین شب شانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران با اجراهای صحنهای گروههایی از استانهای گلستان، خراسان شمالی و قزوین به میزبانی استان گلستان(منطقه یک) در شهر گنبد کاووس برگزار شد.
متین مهراز خواننده، آهنگساز و ترانه سرا که کار حرفه ای خود را از سال 89 با ترانه مهربونم آغاز کرد در خرداد سال 1402 پس از انتشار چندین تک آهنگ آلبوم گمترین را منتشر کرد.
دکتر محمدعلی مراتی دبیر شانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران، درباره جزئیات این رویداد موسیقایی که برای نخستین بار در پنج منطقه و دو بخش برگزار می شود، توضیحاتی ارائه کرد.
محمدمهدی اسماعیلی ضمن قدردانی از هنرمندان حوزههای مختلف که طی روزهای اخیر به حمایت از وزارت فرهنگ دولت سیزدهم پرداختند، گفت: هنرمندان اصیل در همه حوزه ها، سرمایه معنوی ایران عزیز به شمار می رود که تحت هر شرایطی در صحنه باقی می مانند و از طریق این رسانه از لطف و بردباری این عزیزان تشکر و قدردانی می کنم.
فیلسوف عرب، اسحاق کِِندی تنها انسان را موجودِ پرتوپذیر از هنر و علم موسیقی نمیداند. چه که به این منظور، گویی حیوانات را نیز _به گونهای_ از فهم این علم بهرهای است. او با اشاره به نام غیرانسانهایی همچون: دلفین ُ وال به گونهی ویژه، ماهیها به گونهی خاصّ، گوسفند و طاووس، با ذکر مصادیق واکنشی، به سازهای؛ فلوت و بوق، آلات زخمهای و ساز لوت(به گونهای منحصر به فرد)، آوای شبانان و سازهای رشتهای، پرده از اهمیّتی ارزنده بر فراگیربودن و وجود بهخصوص موسیقی، در جای جای طبیعت پیرامون موجودِ هستی برداشته.
امیر صادقیان با استفاده از ترکیب بینظیر صداها، ساختارهای موسیقی شگفتانگیز و مهارت بیبدیل در آهنگسازی و میکس، آثاری منحصربهفرد و مورد تحسین خلق میکند.
بدون شک، کسانی موسیقی پاپ دهۀ 70 را شنیدهاند و ذائقۀ خویش را با این جنس از موسیقی تطبیق داده و همچنان به شکل و شمایل آن پایبند هستند، تفاوتهای بارز این جنس از موسیقی را در برهۀ زمانی کنونی، با آنچه که امروز در قالب موسیقی پاپ و با همین عنوان به مخاطبان موسیقی عرضه میشود، میدانند.
آواز خواندن و ساز زدن، دو مفهوم جاری در موسیقی که امروز در میان مخاطبان ایرانی جایگاهی بسیار قابل توجه دارد؛ اما اگر بخواهیم رصدی در حوزۀ گرایش مخاطبان موسیقی به آموختن ساز و آواز داشته باشیم، بررسی کارکردی موسیقی در آموزش و انتخاب نوع و ژانر موسیقی توسط نوآموزان آن، از مهمترین پرسشهایی است که در ابتدای راه با آن مواجه خواهیم شد. در این میان باید دلایل و شواهد موجود را، وابسته به رخدادهای حوزۀ آموزش موسیقی در سالهای اخیر بررسی کرد و علل و عوامل گرایش به انواع موسیقی را در میان صحبتهای کارشناسان و صاحبنظران در این عرصه جویا شد. در همین راستا، به سراغ یکی از خوانندگان جوان، مستعد و پرکار موسیقی رفتهایم تا موضوعاتی از این دست را مورد بحث و بررسی قرار دهیم. آنچه پیشکش حضور میشود، گفتگو با «حامد بابایی»، از خوانندگان موسیقی است که امید آن داریم مورد توجه مخاطبان شریف روزنامۀ هنرمند قرار بگیرد.
نیکان ابراهیمی،ِ آهنگساز و تنظیمکننده در گفتگو با «هنرمند»، ضمن ابراز خرسندی از برگزاری نشستهای تعاملی میان ترانهسرایان در کشور، با اشاره به این نکته که در این دست از نشستها با تبادل تجربه میان ترانهسرایان کشور، سطح ترانه ارتقاء پیدا میکند، گفت: «ترانه، به تنهایی نمیتواند ترانه باشد، ترانه در ذات، شعر است و زمانی که یک موسیقی روی آن میآید به ترانه مبدل میشود و این یعنی شعری که بتوان روی آن موسیقی گذاشت ترانه نام دارد.»
بابک توسلی، متولد 13 فروردین ماه 1365 است. وی از زمان تحصیل در دوران راهنمایی با درخشش در درس انشا در میان همکلاسیهایش به استعداد ذاتی خود در حوزۀ نوشتن پی برده است. وی پس از دوران مدرسه، نوشتن را در قالب خاطرهنویسی به مدت 10 سال ادامه داده است و از سال 1395 به صورت تخصصی وارد حوزۀ شعر شده است و با تشویق برخی از دوستان و همسر خویش، توانست نخستین مجموعۀ شعر خویش را به مخاطبان این عرصه، عرضه کند. آنچه که امروز پیشکش حضور میشود، گفتگو با این هنرمند جوان خوشآتیه در حوزۀ شعر است که امید آن داریم مورد توجه مخاطبان روزنامۀ هنرمند در این عرصه قرار بگیرد.