نقد فیلم

غریزه” داستان یک مثلث عاطفی نیست، بلکه مثلثی از عشق، وظیفه، و اجبار را روایت می‌کند. رسول‌خان، کامی و آتیه، هر یک در مدار سرنوشتی پیش‌نوشته شده حرکت می‌کنند؛ یکی در سودای ادای دین، یکی در تمنای عشق، و دیگری در تلاش برای گریز از تقدیر. اما این دلبستگی به جهانِ سینمای گذشته، تا چه اندازه به ساخت یک روایت مستقل کمک کرده است؟ فیلم، با تنش‌های درونی شخصیت‌هایش شکل می‌گیرد. کامی، پسر رسول‌خان، دل به دختری می‌بازد که او را به سینما، به رویا، و به جهانِ پنهانِ فیلم‌ها پیوند می‌دهد. اما این عشق، محکوم به سوختن است. آتیه...

از مهم‌ترین ویژگی‌های صدرعاملی آن است که همواره خود را به روز می‌کند. او در فیلم جدیدش به مخاطب اثبات می‌کند که زیر و بم‌های نوجوانِ نسل زد را می‌شناسد و با پژوهش و دریافتی درست از وجوه مختلف رفتاری و اخلاقی او، دست به شخصیت‌پردازی می‌زند. یکی از برجسته‌ترین امتیازات فیلم، متن روان و سنجیده‌ی آن است. فیلمنامه ساختار درستی دارد. روان پیش می‌رود و عناصرش به‌تناسب در جای درست خود قرار گرفته‌اند. برخلاف بسیاری از فیلم‌های سینمای اجتماعی “سیاه‌نمایی” در آن اتفاق نمی‌افتد. رخدادها با آن‌که کاملاً واقع‌گرایانه و باورپذیرند اما شکلی عاریه‌ای، شعاری و تحمیلی به خود...

فیلم دست تنها ساخته امیر ثقفی یک فاجعه تمام عیار است که نشان می دهد او نه سینما را می شناسد و نه می داند قصه گویی چیست. او همچنان درگیر کپی برداری از سینمای غرب یا اروپا است و فیلم هایش حتی نمی تواند در جشنواره هم مخاطب داشته باشد سینمای او با مولفه های چرک و کثیف با آدم های منفعل و بی خاصیت است تولید این آدم ها برای چیست؟ کارگردان دانشی از نبوغ و تازگی در ساختار ندارد و تصور کرده این جنس از سینما می تواند کسی را راضی نگه دارد فقط ادا اطوار است...

شخصیت اصلی فیلم کمدی «تاکسیدرمی»، عبدالرضا پهلوی، برادر ناتنی شاه مخلوع است که علاقه ویژه ای به شکار داشت و صیدهایش را تاکسیدرمی می کرد. او پس از انقلاب به خارج از کشور گریخت، نام خانوادگی اش را تغییر داد و از محل اقامتش کسی خبر نداشت! فراز و نشیب های زندگی عبدالرضا دستمایه مناسبی برای ساخت فیلم، سریال و تئاتر است اما تجربه نشان داده که دست ِ فیلمنامه نویس ها در کار با چنین شخصیت هایی به علل مختلف از جمله حساسیت های سیاسی، تنگناهای های ممیزی و… چندان باز نیست و آن ها ناگزیرند تا در دایره...

درباره سریال «بازنده» اثر امین حسین پور در این هفته های تولیدهای بی محتوا و بی سر و ته نمایش خانگی که قابل دفاعترین آنها جوکر است، بازنده یک شاهکار محسوب می شود، تازه ترین ساخته امین حسین پور که می توان آن را در یک کلمه توصیف کرد: پرفکت! بازنده یعنی پکیج کامل یک اثر خوب، از متن تا تصویر و از بازی ها تا کارگردانی، داستانی که در عین سادگی آنقدر پیچیده است که شاید به راحتی نتوانید ادامه ماجرا و قسمتهای پیش رو را حدس بزنید، اثری که بدون تردید و  برخلاف بسیاری از محصولات تولید شده...

سریال بازنده ساخته امین حسین‌پور از ۳۰ شهریور ماه (۲هفته پیش) از طریق پلتفرم فیلیمو پخش شده و توانسته با وجود سابقه نه چندان زیاد سازنده آن، بازخوردهای فراوان و مثبتی در میان کاربران مجازی و رسانه‌های اجتماعی پیدا کند. در این نوشته دلایل پربیننده و توجه مخاطبان و از سویی موفقیت سریال، به طور اختصار ارائه شده است: ژانر معمایی و جنایی این گونه سینمایی از پرطرفدارترین گونه‌‌های سینمایی در جهان است که به دلیل فضای رازآلود، هیجان آور و حتی ترسناک آن تماشاگران زیادی را جذب می‌کند و در صنعت سریال‌سازی دنیا نیز، مجموعه‌‌های تلویزیونی زیادی در نت...

درباره سریال «غربت» تازه ترین اثر امیر پورکیان سریال با یک قسمت اول فاجعه و ناامید کننده شروع می شود اما در قسمت‌های دوم و سوم یک کامبک تاریخی را شاهد هستیم، شاید حتی با کمی اغراق در حد بازی بارسلونا، پاری سن ژرمن یا منچستریونایتد بایرمونیخ هزار و نهصد و نود و نه! تمام آنهایی که با یک شروع ناامید کننده ناامید شده بودند حالا برگشته اند تا ادامه ماجرای آدمهای زاغه نشین دوست داشتنی را ببینند، آمده اند تماشا کنند که ناگهان؛ توقیف! آن هم به دلایلی نخ نما و تکراری و همیشگی، اینجا تا کاری جان می...

کارگردان بسیار ویژه ی فنلاندی، "اکی کاریسماکی"، با آخرین فیلم خود "برگهای خشکیده" به 76 مین فستیوال کن بازگشت و نه تنها دوستداران کار خود را با ارائه ی جواهر تازه ای خشنود ساخت، بلکه جایزه هیات داوران نیز ربود. این فیلم اکنون به روی پرده سینماهادر فرانسه آمده است.

تهیه‌کننده سریال «سوران» گفت: متاسفانه اکثر مدیران سینمایی کشور ما با حوزه فرهنگ و هنر ارتباطی ندارند. به همین دلیل برای حفظ موقعیتشان جسارت به خرج نمی‌دهند و به این سمت حرکت نمی‌‌کنند.

«عامه‌پسند» به‌مثابه یک سبک و ژانر هنری در بسیاری از جوامع یک سبک و رویکردی پذیرفته‌شده است؛ هم در انتشار کتاب‌، هم در سینما و حتی در موسیقی و هنرهای دیگر. اما «عامه‌پسندی» گاه در خوانش‌ها و روایت‌های عوامانه بازتولید می‌شوند که به آن زردنگاری یا زردنویسی هم می‌گویند.

آکتور، چه اسم جذابی برای یک سریال نمایش خانگی! سریالی پر از هر آنچه دوستداران تئاتر دوست دارند تماشا کنند، کلاژهایی از تصویرهای زیبا و تماشایی، از جفت شدن قناری های گلاره عباسی تا عطرفروشی شیک هومن برق نورد!

سریال جیران، جدیدترین اثر حسن فتحی، بعد از چیزی حدود یک سال با وقفه ای کوتاه مدت در میانه به پایان رسید، مجموعه ای که در ابتدا با شهرزاد و قصه تکراری مثلث عشقی نقدهای منفی بسیاری به آن شد اما رفته رفته مخاطب خودش را جذب کرد تا هر هفته با اشتیاق پیگیر اهالی داستان پیچیده آن باشند، جیران از نظر نویسنده این یادداشت نه همچون فصل اول شهرزاد معرکه اما مانند فصل دو و سه آن اثر اثری قابل دفاع بود که شاید بشود بعد از گذشت مدتی دوباره به تکرار تماشای آن نشست، در این یادداشت نگاهی گذرا می اندازیم به برخی از چهره های این مجموعه که شاید بیشتر به چشم نویسنده آمده اند، با این آرزو که هنر در این سرزمین زنده بماند و ما البته آثار خودمان را تا زمانی که هنرمندان نازنینمان زنده هستند به آنها تقدیم کنیم.

فیلمِ تئاتر هیولایِ فرانکنشتاین یکی از موفق ترین اجراهای نشینال لایو تیاتر از زمانِ دوران قرنطینه بصورت رایگان در اختیار عموم گذاشته شد و در ایران نیز آنقدرمورد استقبال قرار گرفت که زیرنویس فارسی آن هم آمد. همین بهانه ای شد برای تشکر چندباره از مری شرلی که چنین اثر جاودانه ای را به رشته تحریر درآورد و نقد و بررسی اثر اقتباسیِ نیک دییر به کارگردانی دنی بویل.

در این فیلم که محصول سال ۲۰۲۲ است، بازیگرانی چون، ریف فاینز، تیلور جوی، نیکلاس هولت و ... به ایفای نقش پرداخته اند.

«نهنگ» فیلم جدید «دارن آرنوفسکی» در مقام کارگردان، درامی ست روانشناختی همچون فیلم های پیشین این کارگردان به مانند چشمه، مرثیه ای بر یک رویا، قوی سیاه و مادر که این بار به نویسندگی ساموئل دی هانتر و بر پایه نمایشنامه‌ای به نوشته خودش ساخته شده است.

جشنواره چهل و یکم فیلم فجر در بخش ملی به لحاظ ژانریک به صورت فیلم‌های جنگی، ملودرام، اجتماعی_انتقادی، جنایی، هنری و تجربی، ورزشی، سیاسی تقسیم می‌شود که شوربختانه در تمام موارد یادآوری شده آثار درخور تاملی دیده نمی‌شود که بتواند مخاطبان جشنواره را راضی نگه دارد و یا در تطبیق با چهل دوره‌ی پیشین بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد‌ و در این‌باره این گزارش به بررسی هر یک از این ژانر‌ها خواهد پرداخت.

فیلسوف عرب، اسحاق کِندی تنها انسان را موجودِ پرتوپذیر از هنر و علم موسیقی نمی‌داند. چه که به این منظور، گویی حیوانات را نیز _به گونه‌ای_ از فهم این علم بهره‌ای است. او با اشاره به نام غیرانسان‌هایی همچون: دلفین ُ وال به گونه‌ی ویژه، ماهی‌ها به گونه‌ی خاصّ، گوسفند و طاووس، با ذکر مصادیق واکنشی، به سازهای؛ فلوت و بوق، آلات زخمه‌ای و ساز لوت(به گونه‌ای منحصر به فرد)، آوای شبانان و سازهای رشته‌ای، پرده از اهمیّتی ارزنده بر، فراگیربودن و وجود به‌خصوص موسیقی، در جای جای طبیعت پیرامون موجودِ هستی برداشته. بی‌شک از عینی‌ترین نمونه‌های گفتار مورد بررسی، موسیقی متن (موسیقی یک فیلم یا سریال، از آغاز تا پایان) است.

کاپیتان دومین فیلم محمد حمزه ای اگر در جشنواره فیلم کودک و نوجوان به نمایش درمی آمد قطعا بیشتر از آن استقبال می شد اما در شرایط فعلی مشخص نیست که چرا باید این فیلم در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر پذیرفته شود.

طرح موضوع فروش نوزاد و بچه فروشی سال ها در سینمای ایران ممنوع بود.اگر چه این سوژه بحث برانگیز هر از گاه در روزنامه ها مطرح می شد اما هیچ گاه به طور شفاف و صریح در سینمای ایران مجال ظهور نیافت. امسال محمدرضا رحمانی در پنجمین تجربه سینمایی خود «آنها مرا دوست داشتند» که در بخش مسابقه چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت با طرح موضوع بچه فروشی به آسیب شناسی این معضل اجتماعی پرداخته بود.

اساسا در این سال ها سینمای دفاع مقدس مهجور مانده است در شرایطی که آثار کمدی و اجتماعی تبدیل به ژانر اصلی فیلم های تولیدی سینمای ایران شده اند سینمای دفاع مقدس نمی تواند دیگر مخاطب خودش را داشته باشد.