۷۷مین فستیوال فیلم کن در هوائی ابری – بارانی درهای خود را گشود

این ستارگان و از جمله “مریل استریپ”، هنرپیشه بزرگ آمریکائی ، که  در میان موسیقی و همهمه ی دو ردیف عکاسانی که گام نهادن آنها را به گود مسابقه ای سینمای جهان جاودانی می کنند، همگی به این بازی تبلیغاتی تن دادند و میلیون ها چشم توانستند آنها را از ورای دوربین  تلویزیون ها ببینند. گفتنی است که از “مریل استریپ”، که با لباس وآرایشی ساده و نیز موهائی که برای پنهان کردن سفیدی شان هیچ تلاشی نشده بود، چه در زمان رسیدنش به فرش قرمز و چه در درون سالن، پیشوازی بی همتا انجام گرفت.

سپس مراسم با صحنه گردانی “کامی کوتن”، هنرپیشه سینما که سخنانش اشاره ای به وضع نگران کننده جهان و همه آقایانی بود که از توانائی مالی و نفوذ خود برای دست درازی به زنان استفاده می کنند، آغاز گردید.

“ژولیت بینوش”، هنرپیشه سرشناس فرانسوی نخل طلای افتخاری “مریل استریپ” را به او داد و در سخنانی بسیار دراز، توانائی ها و نقش این زن هنرمند را در سینما ستود. او در میان سخنانش چند قطره اشگ نیز ریخت. گفتنی است که به تازگی، در شماری از گفتگوهای رادیوئی نیز “ژولیت بنوش” احساساتی می شود و اشگ می ریزد.

هیات دواران  نه چندان چشمگیر فستیوال

زمان بالا رفتن هیات داوران فستیوال از پله های کاخ فستیوال نیز لحظه مهمی به شمار می آید. هیات داوران امسال به ریاست “گرتا گرویگ”، هنرپیشه و کارگردان آمریکائی که فیلمش “باربی” سال گذشته رکود فروش را شکست، کسی چون “هیروکازو کوره ایدا” را در کنار خود داشت که بیش از او سزاوار جای گرفتن در مسند ریاست بود. حال این پرسش پیش می آید که آیا گردانندگان فستیوال نمی خواستند شمار اندک کارگردانان زن را در بخش مسابقه ای جبران کنند ؟ یا به گونه ای دیگرمی خواستند با لرزشی که خبرهای در پیوند با “می تو” می رفت آرامش فستیوال را بر هم ریزد، مبارزه کنند ؟

نباید نادیده گرفت که گرداننده ی مراسم هم یک هنرپیشه زن بود و باز هم یک هنرپیشه زن، نخل طلای افتخاری را به یک هنرپیشه زن دیگر می داد.

برابری زن و مرد هم با برگزیدن چهار زن و چهار مرد در ژوری در نظر گرفته شده بود.

سینمای نوی هالی وود در کن

چه سینمائی را می توان سینمای نوی هالی وودی  دانست؟  سینمائی که در سالهای ۷۰، در آمریکا،  با رخکرد به سینمای موج نوی فرانسه توسط کسانی به وجود آمد که صنعت سینمای این کشور را تکان دادند و نقش فیلمساز متعهد را در آن پررنگ کردند.

سرکردگان این سینما در ۷۷مین فستیوال کن جای خواهند داشت. “فرانسیس فورد کوپولا” در ۸۵ سالگی، فیلم “مگاپولیس” را به بخش مسابقه ای ارائه کرده است.  “جرج لوکاس” ۷۹ ساله و آفریننده ی “جنگ ستارگان” یک نخل طلای افتخاری می گیرد، “پل شریدر” ۷۷ ساله، آفریننده “ژیگولوی آمریکائی”  و نویسنده سناریوی “راننده تاکسی” ساخته “مارتین اسکورسیزه” ، فیلم خود “آه! کانادا” را به بخش مسابقه ای می آورد.

آمریکائی های دیگر و از جمله “کوین کاستنر” را نباید فراموش کرد که فیلم “افق : یک رزم نامه آمریکائی” را همراهی خواهد کرد و “ریچارد گیر” هم برای نمایش “آه! کانادا” از پله های کاخ بالا خواهد رفت.

بخش ها و ره آورد های دیگر

“کن کلاسیک”، کار خود را با نمایش بخش نخست فیلم افسانه ای “ناپلئون”، ساخته “ابل گانس”(کارگردان فرانسوی ۱۸۸۹-۱۹۸۱)،  درسال ۱۹۲۷،  آغاز نمود. فیلمی که کار ترمیم شانزده ساله ی آن بزرگترین چالش تاریخ سینما به شمار می اید، توسط سینما تک فرانسه و مرکز ملی سینمای این کشور انجام گرفته است.

این فیلم-اپرای هفت ساعته، به دو دوره تقسیم شده است که برای ترمیم آن از بن مایه های گوناگون وحلقه هایی که دوباره پیدا شده، بهره گرفته شده است. گفتنی است که  کار ترمیم بر روی ۱۰۰ کیلومتر  فیلم نگاتیو به کمک یاد داشت های “ابل گانس” برای مونتاژ انجام گرفته است.

انیمیش در کن

نخل طلای افتخاری دیگر، برای نخستین بار، به شکل جمعی به  استودیوی فیلم های انیمشین “گیبلی” داده می شود که به کمک انیماتورهائی چون “هایائو میازاکی”، “ایسائو تاکاهاتا” و شماری دیگر ازداستان سراهای بی همتا، از چهار دهه پبش تا کنون، دم تازه ای به سینمای انیمیشن دمیده است.

فیلم های انیمیشن تاکنون جای خوبی در فستیوال کن داشته اند. به جز دادن  نخل طلای افتخاری استودیوی “گیبلی”، “میشل هازاناویسیوس”، کارگردان فرانسوی برنده جایزه اسکار برای فیلم “اکتور”، امسال یک فیلم انیمیشن به نام “پر ارزش ترین کالاها” را به بخش مسابقه ای ارائه نموده است.

یک ایرانی و یک ایرانی تبار در بخش مسابقه ای

“علی عباسی” کارگردان خوب ایرانی تبار با فیلمش “کارآموز”  دراین بخش شرکت دارد وفیلمی ارائه می کند  که در آن این کارگردان به سالهای جوانی دونالد ترامپ می پردازدو در آن کند و کاو ، می کند.

محمد رسول اف ، با فیلم “دانه انجیر مقدس” نیز دومین ایرانی است که از درون مایه فیلمش هنوز چیزی نمی دانیم. این فیلم در روز پیش از پایان فستیوال به نمایش در می آید.

جنبش “می تو” هم سخنی برای گفتن دارد

پس از بالا گرفتن رسوائی های پی در پی پیرامون رفتار شماری هنرپیشه، چون “ژراز دو پاردیو” که محاکمه اش در ماه اکتبر آینده خواهد بود،  و نیز چند کارگردان سرشناس دیگر، مجله “ال” خبر چاپ یک فهرست از نام هنرپیشگانی که متهم به رفتار ناشایست با زنان شده اند را داد. این فهرست قرار بود که در روز پیش از آغاز فستیوال  همگانی شود ، به گونه ای فراموش شد.. ظاهرا نام یکی از هنرپیشگان فیلم آغاز کار فستیوال، “پرده دوم”، ساخته کانتن دوپیو” که همراه با اکیپ فیلم از پله های کاخ فستیوال با لا رفت در این فهرست بوده است . او از دیروز در همه گفتگوهایش با رسانه ها این اتهامات را رد می کند.

اما، “ژودیت گودرش”، هنرپیشه ای  که با پافشاری پیگیرش سبب سقوط چند کارگردان سرشناس شد، به فستیوال دعوت شده تا فیلم کوتاه خود، “من هم” را در آغاز نمایش فیلم گشایش بخش نوعی نگاه، نشان دهد. این فیلم بر پایه گفتگو با چند قربانی خشونت های جنسی ساخته شده است.

به هر رو فستیوال از امروز ضرب آهنگ ویژه خود را پیدا کرده تا برندگان و به ویژه برنده نیک بخت نخل طلا را در روز ۲۵ مه به دنیا بشناساند.

«شهلا رستمی»