۷۴ مین فستیوال فیلم کن در شرایطی بسیار ویژه آغاز به کار کرد

هنرمندنیوز:  به ظاهر و علیرغم دیده شدن شماری ماسک فاصله ها چندان رعایت نشده بود و هیات داوران و چند ستاره بر روی فرش قرمز گام نهادند و از پله های کاخ فستیوال بالا رفتند. پله هائی که شمارشان ۲۴ تاست و می تواند همچون تیزر فستیوال، که پلکانی به آسمان را نشان می دهد، هنرمندی را از زمین به آسمان برساند. ۲۴ همچنین مبلغی است که امسال دارندگان کارت شرکت در فستیوال برای جبران گاز کربنی که با آمد و رفت خود تولید می کنندو برای پاسداری از محیط زیست پرداخته اند.

طبیعتا به اکیپ فیلم شب گشایش، “آنت”، ساخته “لئوس کاراکس” از فرانسه، با هنر آفرینی “ماریون کوتیار”، هنرپیشه فرانسوی و “آدام درایور”، هنرپیشه آمریکائی، توجه بیشتری شده بود. فیلمی که برای ربودن نخل طلا با فیلم های دیگر رقابت می کند. گروه عکاسان همیشگی در این سو و آن سوی فرش قرمز هم به سان همیشه حضور داشتند و عکس های فتوکال بازیگران این فیلم هم به کرات نشان داده می شد.

از برنامه گشایش بسیار کوتاه و بدون آب رنگ رایج در مراسم بزرگ دیگر سینمائی چندان سخنی نمی توان گفت و تنها نکته شایسته یاد آوری، دادن نخل طلای افتخاری به “جودی فاستر”، هنرپیشه، کارگردان و تهیه کننده بنام آمریکائی، توسط “پدرو آلمو دوار”، کارگردان اسانیولی  بود که بدون داشتن فیلم یا نقشی در فستیوال، تنها برای نشان دادن خشنودی خود از از سر گیری این رخداد بسیار چشمگیر سینمائی، به کن آمده است. “بونگ جون هو”، کارگردان کره ای برنده نخل طلای سال ۲۰۱۹ با فیلم “انگل” هم یک چنین حضوری داشت.

“جودی فاستر” که زبان فرانسه را به خوبی زبان مادری اش می داند، سخنان زیبائی ایراد کردو سپس همراه با “پدرو آلمو دووار”، “بونگ جون هو”و “اسپایک لی”، رئیس هیات داوران، ۷۴مین فستیوال کن را گشودند. “جودی فاستر”، که از او به عنوان  زنی هوشمند و توانا یاد می شود، لباسی بسیار ساده برتن داشت و نشانه هائی از موهای سفید در گیسوانش دیده می شد. “اسپایک لی”، که کت و شلواری به رنگ سرخابی بر تن داشت، در واکنش به تسلط کامل “جودی فاستر” به زبان فرانسه، گفت : دلش می خواست مانند او فرانسه صجبت کند…

۲۴ فیلم در بخش مسابقه ای رسمی این فستیوال برای ربودن نخل طلا رقابت می کنند. در مجموع بیش از ۱۵۰ فیلم در بخش های گوناگون امسال، یعنی بخش مسابقه ای، پرمییر های کن، سینما برای محیط زیست، نوعی نگاه، سئانس های نیمه شب، پانزده کارگردانان، هفته منتقدین، کن کلاسیک و سینه فونداسیون گنجانده شده است.

در میان ۲۴ فیلم بخش مسابقه ای اصلی، تنها نام چهار کارگردان زن دیده می شود که چنانچه یکی از آنها نخل طلا را ببرد، نامش پس از “جین کامپیون”، کارگردان استرالیائی خواهد آمد که تنها زن برنده نخل طلا برای فیلمش “درس پیانو”، در سال ۱۹۹۳، در کن است.

شاید بد نباشد یاد آوری کنم که ۹ کارگردان توانسته اند دوبار به نخل طلای این فستیوال دست یابند که یکی از آنها “کن لوچ” انگلیسی است.

این نخل طلا که دارای ۱۹ برگ از طلای ۱۸ قیراطی است، ۲۰٫۰۰۰ یورو ارزش دارد.

سرانجام، این که بودجه متوسط فستیوال ۲۰٫۰۰۰٫۰۰۰ یورو است که توسط دولت و نهادهای منطقه ای تامین می گردد. بخشی را هم اسپانسر ها به گردن می گیرند.

حال این فستیوال با برنامه ای بسیار پربار و آمدن شماری از ستارگان سرشناس می رود بار دیگر سرنوشت تازه ای برای شماری از فیلم ها و اهالی سینما ورق بزند.  بنابراین می بایست تا روز ۱۷ژوئیه در انتظار بمانیم.

“شهلا رستمی”