هانیه غلامی: اولویت اول من «سینما» است

هنرمندنیوز: با هانیه غلامی که سریال همبازی را روی آنتن دارد گفتگویی مفصل داشته ایم که با هم می خوانیم.

سریال «همبازی» چه حرفی برای گفتن داشت؟

چیزی که من را راجع به سریال همبازی خیلی جذب خودش کرد این بود که برعکس خیلی از سریال هایی که ساخته می شود خانم ها را در یک شخصیت مستقل نشان داد، برعکس خیلی از سریال های دیگر که خانم ها خیلی وابسته و شخصیت های منفعلی هستند در این سریال نسبت به نقش خانم ها خیلی شخصیت خاصی قائل شد مخصوصا نسبت به نقش اصلی خانم دیبا زاهدی که یک دختر نخبه کار آفرین است و از روستا به تهران آمده و از هیچکس کمک نگرفته است، خودش تک و تنها توانسته در یک شهر بزرگ گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و این برای من خیلی نکته جالبی بود که خیلی کم در سریال ها پیش می آید.

نقش چه ویژگی ها و چالشی داشت؟                     

چالش خاصی که نبود ولی چیزی که برای من جالب بود این بود که نقش محیا دختر خوبی بود که آن هم به نحوی در واقع روی پای خودش ایستاده و مستقل بود.

شنیده می شود با توجه به استقبال خوب مخاطب قرار است همبازی دو ساخته شود، درست است؟

هنوز چیزی نشنیده ام و خبر ندارم که قرار است همبازی دو ساخته شود یا ساخته نشود.

با این شکل چند فصلی سریال ها موافق هستید؟

من مخالفتی ندارم ولی به شرطی که کیفیت سریال پایین نیاید، اگر جذابتر شود و مخاطب را درگیر کند خیلی هم عالی و خوب است ولی معمولا سریال ها اگر چند فصلی شوند به خصوص سریال هایی که فصل دو را تمام می کنند یک مقدار کیفیت آنها پایین می آید و تقریبا در تمام کارهایی که اینگونه شده اند ما می بینیم که کیفیت پایین آمده است ولی اگر سریال بتواند کیفیت را حفظ کند و مخاطب را نگه دارد به نظر من ایرادی ندارد.

چرا از اینهمه فعالیت هنری بازیگری را انتخاب کرده اید؟

من اولین بار که رفتم جلوی دوربین چهار سال داشتم، مادر جان کلاس سه تار می رفتند و من را همراهشان می بردند، آنجا استاد سه تار ایشان من را دید و گفت اجازه بدهید دخترتان در یک کلیپ بازی کنند و اینگونه بود که من وارد عرصه بازیگری شدم، بعد از آن فعالیت داشتم، پلیس آسمانی با خانم فرشته  صدرعرفایی تا هفده سالگی که اولین کار جدی من با آقای منوچهر هادی بود.

چه ویژگی هایی در یک نقش باعث می شود آن را بپذیرید؟

برای من هم این متفاوت بودن خیلی مهم و تاثیرگذار است، آخرین فیلمی هم که بازی کرده ام درخت گردو به کارگردانی آقای مهدویان بود که جشنواره فیلم فجر هم نمایش داده شد، با اینکه چند سکانس بود و کوتاه بود اما احساس کردم تاثیرگذار است و کار کردم، نقش را دوست داشتم هرچند متاسفانه نقش حذف شد.

چرا اینقدر در دنیای تصویر فعالیت شما کم است؟

همیشه وقتی شما با یک کار خوب شروع می کنید توقعتان بالا می رود، مثل من که با یک کار سینمایی وارد شدم، همیشه می گویم کاش با یک نقش کوتاه تر و معمولی تر وارد می شدم که اینقدر توقعم بالا نبود، می خواهم بگویم وقتی شما با یک کار خوب شروع می کنید، دیگر کارهایی که یک مقدار سطح آنها پایینتر است را نمی توانید قبول کنید و طبیعتا بیکار می مانید.

پشیمان نشده اید؟

نه پشیمان نیستم، البته خیلی هم بیکار نبوده ام، درس خوانده ام، کنکور داشته ام و مدرک روانشانسی ام را گرفته ام، کم کاری را خیلی قبول ندارم چون کار من فقط سینما نیست.

پس سینما اولویت شما نیست؟

اولویت من است ولی آنطور نیست که اگر نباشد بگویم بیکار هستم.

خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش به بازیگرها تاثیر دارد؟

خوش چهره بودن در یک سری از کشورها مانند هند و ایران خیلی رواج دارد ولی در امریکا و کشورهای اروپایی اگر زیبایی را مدنظر داشته باشیم هنرپیشه ها به نظر زیبا نمی رسند، مثل همه آدمها بیشتر یک آدم معمولی هستند با یک چهره نرمال، به نظر من اگر سینما بر پایه درستی کار کند تاثیرگذار نیست، چه بسا خودمان بازیگرهایی داریم که خوش چهره نسیتند ولی بازیگرهای فوق العاده ای هستند.

شما خوش چهره هستید؟

اگر من بخواهم از ده به خودم امتیاز بدهم هفت می دهم.

دوست دارید در کنار کدام هنرپیشه ها و برای کدام کارگردان ها بازی کنید؟

خیلی دوست دارم با خانم هنگامه قاضیانی همبازی شوم و کارگردان ها هم پرویز شهبازی و داریوش مهرجویی.

نقشی بوده در میان فیلم های ایرانی که دوست داشته باشید شما آن را بازی کنید؟

دوست داشتم در فیلم علی سنتوری به جای گلشیفته فراهانی بازی کنم که اتفاقا اسم آن نقش هم هانیه بود.

شما هنرمند کم حاشیه ای هستید، به حاشیه علاقه ندارید؟

دوست دارم با کارم دیده شوم نه با حاشیه هایی که می توانم ایجاد کنم، کسی که می خواهد حرفه ای کار کند باید با کارش خودش را مطرح و معرفی کند.

باندبازی چقدر در دنیای تصویر وجود دارد؟

می توانم بگویم باندبازی بیشتر در سینما وجود دارد و در تلویزیون کمتر است، در سینما از من دعوت کرده اند و رفته ام برای نقش یک دختر بیست ساله تست داده ام و قبول نشده ام، بعدا برای اکران خصوصی همان فیلم من را دعوت کرده اند! رفته ام و دیده ام خانم تهیه کننده یا یکی از اقوام ایشان با سی و پنج سال سن و گریمی که اصلا نمی شود اسم آن را گریم گذاشت نقش دختر بیست ساله را بازی می کند، این اتفاق برای من چند بار افتاده است.

و در تلویزیون کمتر است؟

در تلویزیون کمتر است، می روید گزینش و انتخاب می شوید، یکی از دلایلی که من از سینما وارد تلویزیون شده ام همین بود، در سینما تعداد کمی هستند که شما را براساس توانایی هایتان بسنجند، برای فیلم درخت گردو رفتم از من تست گرفتند، تست من لحظه ای حسی بود که باید گریه می کردم و گریه کردم، برای بار دوم خواستند و باز هم گریه کردم و من را انتخاب کردند ولی جاهایی هم است که صد بار گریه کنید باز هم شما را انتخاب نمی کنند.

دوستای صمیمی شما سینمایی هستند؟

دوست سینمایی ندارم، همه از دوستان دانشگاه و دوران مدرسه هستند و از از آدم های سینما هم خاطره حاتمی است که هر دو با او در تماس هستیم.

چقدر اهل تئاتر هستید؟

خیلی دوست دارم و با اینکه خیلی به من پیشنهاد شده اما چون تئاتر خیلی وقت گیر است و ماه ها و ماه ها باید درگیر آن شوید فقط توانسته ام دو نمایشنامه کار کنم، ولی خیلی علاقه دارم که هم کار کنم و هم اجراهای خوب را ببینم.

در زمنیه مدلینگ فعالیت نداشته اید؟

دوست داشتم تجربه کنم که متاسفانه تجربه کردم و حالا فقط اگر پیشنهاد خوبی باشد شاید قبول کنم، مدلینگ کار جذابی است و کسی که کار تصویر انجام می دهد دوست دارد در رزومه اش باشد، متاسفانه در ایران خیلی حرفه ای و عامه پسند نیست.

ازدواج برای هنرمندها سختتر است؟

قطعا سختتر است، زمانی است که من ازدواج می کنم و بعد می روم سمت سینما ولی وقتی وارد سینما شده ام و می خواهم ازدواج کنم  خیلی باید دقت کنم آن طرف هم چه آدمی و با چه شخصیتی است، انتخاب سخت است.

شما لباس عروسی تان را خودتان طراحی کرده اید، طراحی چقدر برای شما جدی است؟

دوست دارم هم لباس های پوشیده مثل مانتو و پیراهن تولید کنم و هم کفش، به ذهنم رسیده که یک سری با برندهای ایرانی همکاری داشته باشم و طرح هایی که در ذهنم دارم را به آنها ارائه بدهم،  چون من کار طراحی انجام نمی دهم و بیشتر ایده پردازی می کنم، به آنها بگویم و چیزهایی که مدنظر من است را تولید کنند، به خصوص در مورد کفش خیلی جالب است که شما روی یک کفش طرحی بزنید که در ذهنتان است، مثلا من خودم هری پاتر را دوست دارم و اینکه روی کفش طرح هری پاتری بزنم!

به زبان هندی هم تسلط دارید؟

زبان انگلیسی را کامل تسلط دارم و زبان هندی را هم می توانم بگویم تا نود درصد بلد هستم، فیلم های هندی را با زیرنویس انگلیسی می بینم ولی اگر بدون زیرنویس ببینم هم متوجه می شوم.

بازیگران محبوبتان در سینمای هند چه کسانی هستند؟

«شاهرخان» و «امیرخان»، به خصوص امیرخان که خیلی فیلم های ارزشی تری نسبت به شاهرخ و سلمان خان بازی کرده است، خانم ها هم از قدیمی «سری دوی» و از جدیدها از «شرادها کاپور»، «دیپیکا پادوکان»، و «کارینا کپور»، اینها پیش من محبوب هستند.

در زمینه صداپیشگی هم فعالیت داشته اید، چقدر علاقه دارید؟

هم علاقه دارم و هم فعالیت داشته ام، وقتی اولین فیلمم را بازی کردم، بدون اینکه دنبال پارتی باشم رفتم شرکت گلوریا اینترتیمنت و تست دادم که موقع تست دادن خودشان من را شناختند، چون آن سال فیلم من در جشنواره اکران شده بود، گفتند باید ادامه بدهید ولی خیلی از همکارانم گفتند در ایران شاید آینده ای که مدنظر شما است اتفاق نیفتد، می روید و وقتتان را می گذارید و به آن چیزی که می خواهید نمی رسید و سرخورده می شوید، شاید به آن دلیل ادامه ندادم هر چند علاقه داشتم.

در ورزش حرفه ای و رزمی هم سابقه فعالیت دارید.

از پنج سالگی شروع کرده ام و یک مقام سوم استان تهران زیر نه سال دارم، تا پانزده سالگی کار می کردم که به خاطر درس و مدرسه دیگر ادامه ندادم و از آن موقع به سمت سینما کشیده شدم.

چقدر به ماندگاری در هنر ایران فکر می کنید؟

اول از همه اینکه ما اصلا در ایران امنیت شغلی نداریم و این مهمترین بخشی است که می تواند باعث شود شما ماندگار شوید، وقتی امنیت ندارید و مطئمن نیستید از فردا و پس فردا پس بنابراین فقط زمان تعیین می کند.

امروز بازیگری داریم که ماندگار شود؟

فکر می کنم کسی مثل نوید محمدزاده با توجه به اینکه بازیگر توانایی است ماندگار می شود و در این شکی نیست.

نظر مخاطبانتان در دنیای مجازی چقدر برای شما اهمیت دارد؟

اوایل برای من مهم بود ولی الان به جایی رسیده ام که اصلا برای من فرقی نمی کند، به خاطر این بی تفاوت شده ام که مردم هر چیزی را با آن فیلتری که در ذهنشان دارند برای خودشان ترجمه می کنند پس چرا باید برای من اینقدر مهم باشد؟

موسیقی کجای زندگی شماست و خواننده محبوب هم دارید؟

موسیقی در زندگی من خیلی مهم است و حذف شدنی نیست، من همیشه چه حالم خوب باشد و چه بد به موسیقی نیاز دارم  و خواننده هایی هم که دوست دارم خارجی هستند، مثلا «تیلور اسویفت»، «گروه لینکن پارک»، «کتی پری» و دیگر خواننده های سبک موسیقی پاپ.

علاقه مندی ها  و تفریحات شما مخصوصا در این روزهای کرونا؟

کتابی که جذاب باشد را دوست دارم بخوانم که البته جدیدا در کتاب خواندن کند شده ام، چون اینترنت آمده و سرعت انتقال اطلاعات بالا رفته و کتاب خواندن برای همه سخت شده است ولی من هنوز ادامه می دهم چون روش های سنتی را دوست دارم، در این مدت یک کتاب کودک نوشته ام که دنبال چاپ آن هستم و دو تا کتاب خوانده ام، خیلی فیلم نگاه کرده ام، دو تا سریال دیده ام، ورزش کردن هم قبلا حرفه ای انجام می دادم و الان در حد پیاده روی.

یک نکته جالب از خودتان برای مخاطبان ما؟

یکی از خصوصیات اخلاقی من این است که خیلی آدم پیگیری هستم و یک نکته دیگر اینکه دوست ندارم حرف های دیگران را باور کنم، مثلا اگر یک عده خیلی زیادی بگویند این آدم آدم بدی است من نمی تونم قبول کنم و تا خودم راجع به آن تحقیق نکنم نمی توانم بپذیرم.

جلوی آینه تمرین جایزه گرفتن می کنید؟

اوایل کار خیلی دوست داشتم جایزه بگیرم ولی الان خیلی برای من فرقی نمی کند، همین که کارم دیده شود و اصل مطلب دست بیننده بیاید کافی است تا اینکه جایزه بگیرم و در ابعداد بزرگی دیده شوم، جایزه هم خوب است اما لزوما دلیل نمی شود که کار شما خوب بوده باشد.

دنیا را چه رنگی می بینید و خط قرمزهای شما چیست؟

به نظر من دنیا رنگ خاصی نیست، رنگین کمان است و خط قرمز من خانواده و مسائل شخصی من هستند، در کل خط قرمز خاصی ندارم تا جایی که به خودم و دیگران آسیب رسانده نشود.

چهار شخصیت که دوست دارید از نزدیک ببینید؟

«دنیل رادکلیف» را که قطعا باید ببینم، «جی کی رولینگ» و کوروش کبیر را هم دوست دارم ببینم و «قلطه هاگوارتز» لوکیشن هری پاتر را هم دوست دارم ببینم.

سه وسیله که به جزیره تنهایی خودتان می برید؟

همه وسائل هری پاتری ام را می برم، کتابهایم و موبایلم.

دوست داشتید کجا و با چه شغلی متولد می شدید؟

من هم دوست داشتم در ایران به دنیا بیایم ولی در حالی که شرایط برای زندگی بهتر می بود، شغل هم همین روانشناسی و بازیگری که هستم.

چیزی که از خودتان انتظار داشتید امروز باشید هستید؟

من از آن چیزی که هستم راضی هستم ولی باز هم از خودم انتظارهای بیشتری دارم، می توانستم بیشتر تلاش کنم یا حداقل شرایط آن طور که می خواستم پیش نرفته است.

فکر می کنید ده سال بعد کجا باشید؟

ده سال دیگر خیلی بیشتر از الان پیشرفت کرده ام، هم در حیطه بازیگری و هم روانشناسی.

از برنامه های پیش رو صحبت کنید.

فعلا یک کار برای سریال رسانه صحبت کرده ام که قطعی نیست و تا صد درصد نشده خیلی راجع به آن صحبت نمی کنم و یک تله تئاتر که قرار است اردیبهشت ماه کار کنیم.

 

گفتگو: عباسعلی اسکتی

عکس: مجتبی محسنی