«زندگی و دیگر هیچ» دومین فیلم از سه‌گانه کوکر کیارستمی است که سال ۱۹۹۲ ساخته شد و نخستین بار در بخش نوعی نگاه جشنواره کن به نمایش درآمد. این فیلم مستند-داستانی روایت سفر کیارستمی و پسرش به شمال ایران پس از زلزله سال ۱۹۹۰ یا ۱۳۶۹ است که ۳۰ هزار کشته داشت و نیم میلیون نفر را آواره کرد. آنها در جستجو برای یافتن بازیگران «خانه دوست کجاست؟» راهی شمال می‌شوند و ماجراهای آن را در «زندگی و دیگر هیچ» به تصویر می‌کشند.
پایان‌بخش سه‌گانه «کوکر» هم «زیر درختان زیتون» است که سال ۱۹۹۵ در شصت و هفتمین دوره مراسم اهدای جوایز اسکار نماینده سینمای ایران در بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان بود. داستان در همان شمال زلزله‌زده می‌گذرد و درباره ماجراهای تولید «زندگی و دیگر هیچ» است، البته با حضور یک بازیگر حرفه‌ای یعنی زنده‌یاد محمدعلی کشاورز و روایت رویبدن غنچه عشق در پس آوارهای زلزله بین دو جوان.
