مینا بنی هاشمی و نقد آثار نیوژپور در گالری شیرین

گم شدن در میان ساقه‌های آفتابگردان

هفته گذشته به گالری شیرین رفتم که پذیرای آثار نیوشا نیوژپور بود نقاشی که به سراغ طبیعت رفته است چرا که به گفته خود هنرمند طبیعت بزرگترین راهنمای انسان است و دغدغه هایی مثل مرگ،زندگی،تولد و روابط و تعاملات را در قالب عناصر طبیعی بررسی می کند.نیوژپور،کارنامه درخشانی در سال های گذشته دارد وی فارغ التحصیل دانشگاه هنر و معماری تهران در رشته نقاشی است و بغیر از این نمایشگاه، سابقه ۶ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۸۰ نمایشگاه گروهی داخلی و خارجی را دارد.
اشتیاق خورشید،علت گزینش این نام برای نمایشگاه، آن است که در تمام نقاشی ها ،گل آفتابگردان در وضعیت معلقی است که میل به خورشید و رویش دارد.عنصر گل افتابگردان،نقش اصلی را در این نقاشی ها ایفا می کند و موقعیتی وهم الود میان زمین و اسمان،امید و ناامیدی و اشتیاق و سرگردانی را ایجاد میکنداما همواره مانعی برای رشد وجود دارد ولی رویش با تمام فرسودگی ها،ادامه می یابد و حتی در پاره ای از آثار می بینیم ،گل ها اگرچه در عمق تاریکی فرو رفته اند اما هر لحظه شوق دیدن آفتاب و اسمان آبی را دارند.

در واقع نیوژ پور،هنرمندی دغدغه مند است که بازتاب روحیه کاوشگر و طبیعت دوست او در آثارش پیداست.مثل همین گم شدن در میان ساقه های آفتابگردان با همان خنکای حرکت رو به جلو و ترس از پشت سر و سرگردان بازی نور و سایه.
در بیشتر آثار او رنگ هایی فام رخ نمودند؛ گویا نوید امید و نور زیبایی می دهند، اگرچه در گذشته هم رنگ هایی درخشان بر پالت رنگ هنرمند نقش اصلی را به عهده داشتند.در واقع نقاش، به نور و امید،امیدوارانه می نگرد و از رویکرد هیچ انگارانه گریزان است.

در اثار نیوژ پور،رنگ به عنوان هویت تابلوها در لایه هایی ضخیم و تحرکی جسورانه به کار گرفته شده است .رنگ هایی مانند قرمز و مشکی و سفید با جسارت به کار رفته اند که حس های قوی و قدرتمندی را منتقل کرده اند و رنگ های روشن و گرم،نه زمانی در گذشته و نه در اینده را تداعی می کنند ،زمانی مواج،شناور و سیال در زمان حال. در واقع او جهان خویش را به خوبی و بواسطه خطوط و سطوح رنگی و بافت رها و ازاد نمایان کرده است.درک این صفت رنگ از مختصات شعور بصری نیوژپور است.
حرکت بافت ها و خطوط در تابلوها ساختاری بیان گرا دارند و با توجه به نشانه شناسی گل های آفتابگردان روحیه زنانه معاصر را به چالش کشانده است.اما شاید بتوان گفت: آنچه نگاه نقاشانه نیوژپور را قابل بررسی می کند تجربه گرایی وی در فضا سازی است.وی فضاسازی با رنگ و بافت و قواعد دورنماسازی را در هم ادغام نموده است.

نیوشا نیوژ پور، در آثارش سعی در زیستی هنرمندانه دارد و در این منظر ،بدون آرایه های نظری در زیست خود این مهم را دریافته و لحن نقاشی های خود را بیرون از مدهای مطرح در لایه های اطوار روشن فکری مطرح می کند در واقع نگاه او به طبیعت و وقایع دید خود اوست و به سبک خاصی که مربوط به خود اوست دست یافته است.
منتقد:مینا بنی هاشمی