محسن معراجی: در ملودی و ترانه رو به سقوط هستیم!
- شناسه خبر: 30285
- تاریخ و زمان ارسال: ساعت
هنرمندنیوز: با محسن معراجی که در کنار ترانه نویسی، روزنامه نگاری، مدیریت تولید آثار موسیقایی و برگزاری کنسرت برای خواننده‌های مختلف در تهران و شهرستان‌ها را بر عهده دارد گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.
از ترانه شروع کنیم، این هنر کجای فعالیت های شما است؟
ترانه و در مجموع ادبیات و موسیقی را عاشقانه دوست دارم و به جرات می گویم تمام لحظه های زندگی ام وابسته به ادبیات و موسیقی است، ترانه‌های بسیاری نوشته ام و اتفاقاً با صدای خوانندگان مختلفی منتشر شده‌اند و به زودی کتاب ترانه‌هایم که در واقع گزیده‌ای از آثار منتشر شده و تعدادی منتشر نشده است نیز به بازار کتاب خواهد آمد، البته در سال‌های اخیر بنا به تمرکز بر مدیریت هنری و مدیریت برنامه ریزی برای خواننده‌ها کمتر می‌نویسم.
در زمینه تولید تک آهنگ، آلبوم با خواننده ها هم فعالیت دارید، در این رابطه توضیح می دهید؟
من از معدود افرادی در موسیقی هستم که در باکس تولید، موسیقی از قبل آماده ندارم! یعنی انحصاراً برای ویژگی‌هایی که آن خواننده دارد، کار را تولید می‌کنم، جنس صدای خواننده، نوع نگاهش به موسیقی و خواسته هایی که دارد، مدرک تحصیلی، سن و تیپ ظاهری ایشان و… همه این‌ها را می‌سنجم و بعد کار را تولید می کنم.
آقای معراجی باندبازی و مافیا چقدر در موسیقی وجود دارد؟
در واقع وجود دارد اما آن طوری که می‌گویند نیست! بیشتر می‌شود نام یارکشی یا گروه بازی را بر آن گذاشت چون مافیا بایستی قدرت عجیبی داشته باشد که موسیقی در مملکت ما هیچ گاه قدرت عجیبی نداشته است، مثلا ما در مجلس شورای اسلامی یا شوراهای اسلامی شهر، نماینده ای نداریم که با قدرت ما به آنجا رفته باشد و مثلاً برای صنف موسیقی کاری کند کارستان! اعضای این یارکشی‌ها یا گروه بازی ها که گفتم هم آدم‌های دو روزه هستند! با پول زیاد می‌آیند، طبیعتاً رابطه‌های زیادی برایشان ایجاد می‌شود، سود مالی خوبی می کنند! اما به سختی‌هایش که می رسند، جا می زنند و می روند! نمونه‌های متعددی طی این سال‌ها بوده‌اند، البته یک مسئله دیگری نیز وجود دارد که در بحثی کلان، باید آن را بررسی کنیم که به تهیه کننده‌ها و مدیر برنامه‌ها بی ارتباط است، از شما می‌خواهم در فرصتی دیگر، بستری را فراهم کنید تا من به همراه تعدادی از همکارانم این بحث را بیشتر باز کنیم.
فضای کلی موسیقی را چگونه می بینید؟
واقعیت این است که ما در ایام کرونا در موسیقی چیزی جز ضرر نداشته ایم اما اگر کلیت موسیقی را بخواهیم بررسی کنیم در نوازندگی، تنظیم موسیقی، امکانات و محیط‌های استودیویی، میکس و مسترینگ بسیار پیشرفت داشته‌ایم، در ملودی و ترانه با شیب فراوانی رو به سقوط هستیم!
پس چرا کاری برای سقوط نکردن، انجام نمی‌دهید؟
گستره مارکت موسیقی بسیار زیاد است و یک دست صدا ندارد، الان ممکن است بگویید آهان! پس کار مافیاست و شما(معراجی) نبایستی منکر آن می‌شدید! ولی من به شما می‌گویم مشکل ریشه ای فرهنگی است، میل نوجوان و جوان این روزها به مطالعه و درک فرهنگ و ادبیات غنی کشورمان کمرنگ و حتی در برخی جاها بی رنگ است، نتیجتاً اگر جوانان ما بخواهند کلام فارسی بخوانند، با الگوبرداری از آهنگ‌های غیر ایرانی، نوعی از کلام را ارائه می دهند که از نظر ساختار و محتوا هیچ قرابتی با فرهنگ ما ندارد.
در طی این سال‌هایی که کار کرده‌اید، بسیاری شما را به عنوان یک استعدادیاب می‌شناسند، در خصوص این مورد توضیح دهید.
کار بسیار سخت و در عین حال شیرینی است، شما باید بگردید، پیدا کنید و پرورش بدهید، برنامه ای ویژه برای آینده دارم و می خواهم تمامی این تجربیات را در قالب یک آکادمی بسیار خاص و برای اعتلای فرهنگ موسیقی کشور، عملی کنم و به کشف و پرورش استعدادها بپردازم. حقیقتاً یکی از سختی های این راه، ناآگاهی خانواده‌ها از شرایط موسیقی و ادبیات است، من برای این مارکت خیلی ستاره از دست داده‌ام و علت آن تصمیم‌های عجیب خانواده و فامیل های خواننده بوده است چرا که متاسفانه هنوز جامعه ما، موسیقی را شغل نمی داند و نپذیرفته است.
حتما یک مصاحبه مفصل در آینده خواهیم داشت تا مباحث را راحت تر تشریح کنید و صحبت پایانی شما؟
به امید خدا در خدمت شما هستم، صحبت پایانی من دو بخش است، بخش اول اینکه که امیدوارم شرایط سلامت جامعه هر چه زودتر به عالی ترین جای خودش برسد و اقتصاد موسیقی هم با کنسرت، خون تازه‌ای در رگ‌هایش جریان پیدا کند و بخش دوم هم این است که آلبوم عاشقانه‌ها با صدای حمید غلامعلی آماده انتشار است. با انتشار چند قطعه، چند خواننده جوان را معرفی خواهم کرد و همچنین معرفی گروهی به نام «راکوب» که به معنای واقعی کلمه، گروه است و مثل بندهای مرسوم نیست!
رضا پورزارعی
