فستیوال کن و نتفلیکس چگونه خواهند توانست با یکدیگر کنار بیایند؟

شهلا رستمی / فستیوال کن و نتفلیکس همواره رابطه ای پرتنش داشته اند، چرا که یکی هدفش نمایش فیلم ها در سینماها  و بر روی پرده بزرگ است و دیگری پلتفرمی است که از راه اکران تولیدات سینمائی خود و دیگران را نمایش می دهد.  از این رو در پی نمایش دوفیلم “اکجا”، ساخته “بونگ جون هو” و “داستان های مییرویتس”، ساخته “نوآ بوم باخ”، در سال ۲۰۱۷، نتفلیکس دیگر حضوری در کن نداشت. البته سال ۲۰۲۰ هم، به دلیل کرونا،  سال غریبی برای این فستیوال بود.

حال چرا نتفلیکس از فستیوال پرهیز می کند؟ به همان دلیلی که در بالا به آن اشاره شد و این که حضور چنین  پدیده ای در فستیوال کن نمی توانست بدون اعتراض و ناخشنودی دست اندر کاران سینمای فرانسه ممکن شود. به ویژه این که مفررات کن بر این تکیه می کنند که هر فیلمی که در این فستیوال نمایش داده می شود می بایستی از پیش تضمین کند که در سینماهای فرانسه به نمایش گذاشته خواهند شد. در عین حال می دانیم که فیلم های نمایش داده شده در سینما ها تنها سه سال بعد می توانند درتلویزیون ها نمایش داده شوند.

به همین دلیل نتفلیکس نمی پذیرد و به کن نمی آید، در حالی که به فستیوال ونیز می رود که چنین مقرراتی را ندارد. این ازادی برای این پلتفرم، در سال ۲۰۱۸، جایزه شیر طلائی را برای فیلم “رم”، ساخته “آلفونسو کوآرون”،  به ارمغان آورد. دیگر این که فیلم های نتفلیکس نمی توانند در کن، جز در بخش های برون از مسابفه، گنجانده شوند..و چنین چیزی از دید نتفلیکس پذیرفتنی نیست که می خواهد کارگردان های فیلمهایش از همان امتیازی برخوردار شوند که کار گردانان دیگر..

البته “تییری فرمو”، مدیر کل فستیوال کن، همواره می گوید که گفتگوها در جریان است، اما راه برون رفت از یک چنین اختلافی دشوار به نظر می رسد.

این در حالی است که او در چند گفتگو با رسانه ها، به این اشاره کرده که به فیلم های تهیه و یا پخش شده توسط نتفلیکس توجه ویژه ای دارد . گفته می شود او برای گرفتن “مرد ایرلندی” درسال ۲۰۱۹ و “رم” درسال ۲۰۱۸ تلاش کرده بود اما به دلیل همین مقررات نتوانست به آنها دست یابد.

به هر رو،  سه سال پس از این کشمکش، مانع هنوز برجاست اما با وضعی که کرونا  به وجود آورده و بسیاری را خانه نشین کرده، ممکن است راههائی گشوده شود. به ویژه این که شماری از فیلم های نتفلیکس ارزش گنجانده شدن در بخش مسابفه ای و ربودن نخل طلا را دارند. ار جمله آنها  “فدرت سگ”، تازه ترین فیلم “جین کامپیون”، تنها کارگردان زنی است که در سال ۱۹۹۳، نخل طلا را برای فیلمش “درس پیانو” ربود و نتفلیکس پخش کننده آن است.  فیلم دیگر “بلوند”، ساخته “اندرو دومینیک” (حاضر در بخش مسابقه ای سال ۲۰۱۲ این فستیوال) و “دست خدا”، ساخته “پائلو سورنتینو” ، کارگردان ایتالیائی است که تا کنون شش فیلم از ۸ فیلمی که ساخته برای ربودن نخل طلا در مسابقه بوده است.  باید منتظر شد و دید…