شجریان نابغه بود

هنرمندنیوز: در تاریخ هنر و در چهار گوشه دنیا، نوابغ بزرگی در زمینه‌های مختلف هنری آمدند که آثارشان ماندگار و الهام بخش بوده برای دیگرانی که مشتاق و محتاج زیبایی و کمال هستند. هنر از این بابت دل انسان را تصرف می‌کند، البته به شرطی که به آن مقام رسیده باشد که دل انسان مشکل پسند، صاحب نظر و همچنین صاحب دل را تصرف کند.

این ستاره‌ها به مانند برق که در لحظه‌ای کوتاه می‌درخشد و از بین می‌رود، زمان کوتاهی جلوه می‌کنند و شرایط مختلفی باید با هم جمع شود که این هنر دوام پیدا کند. این دوام نکته‌ای هست که بنده می‌خواهم بر آن تاکید کنم. خیلی‌ها در تاریخ ما جلوه کردند اما نتوانستند دوام پیدا کنند، یا به دلیل کوتاهی عمر و یا به دلیل انصراف از ادامه مسیر.

این دوام دلیل ماندگاری هنرمند است.

استاد شجریان آن نابغه‌ای بود که با یک درخشش فوق العاده‌ای موسیقی را آغاز کرد و در عرصه‌ای پا گذاشت که افراد معمولا باید پشتیبانی شوند و در صورتی که تنها باشند، راه بر آنها بسته می‌شود. در همین رابطه، رشد مدنی جوامع بسیار در رشد استعداد‌ها تاثیر دارد. اما استاد شجریان در تنهایی به رادیو رفتند و ادامه دادند که به دلیل همت و شجاعتی که داشتند هیچوقت این تنهایی بر ایشان غلبه نکرد و باعث خستگی و پژمردگی ایشان نشد.

به عنوان مثال در جشن هنر به همراه مرحوم لطفی، آوازی بی نظیر اجرا کردند که در آن سن جوانی و در آن موقعیت‌ها، در نوع خود مانند نداشت. یا در اجرایی دیگر که برای بزرگداشت حکیم بزرگ فردوسی اجرا شد، ایشان ده رباعی را از حفظ خواندند و راضی نشدند که آنها را یادداشت کنند، که در واقع با سخت گیری از خود برای خود رشد ایجاد کردند.

جامعیتی که در شخصیت ایشان بود نکته ارزشمندی بود که باید در یک هنرمند یا عالِم باشد. به عنوان مثال فقط در یک تخصص مانند فیزیک اطلاع نداشته باشند بلکه در همه ی ابعاد از جمله: مسائل اجتماعی، تاریخ، فلسفه و… اطلاعاتی داشته باشند. این امر باعث می‌شود که هنرمند یا عالم جایگاه خود را دوام ببخشد. ایشان همچنین طلب فرصت می‌کردند و فرصت سوز نبودند. به عنوان مثال نزد عبدالله خان دوامی که بسیاری از گوشه‌ها را در حافظه داشت شاگردی کردند و بسیاری از آنها را ضبط نمودند. شاگردی کردن در هنر معنای وسیعی دارد و تمامی ندارد. شاگرد هر قدم که جلو می‌رود افق‌های جدیدی به رویش باز می‌شود و تازه می‌فهمد که چقدر کوچک است. این باعث می‌شود که شاگرد نه تنها مغرور نشود بلکه فروتنی بیشتری پیدا کند و شاگردی را همراه با عشق به کمال برساند؛ ور نه امکان ندارد در این میدان دشوار قدمی بتواند جلو رود.

دیگر نکته مثبت ایشان زندگی سلامتشان بود و تا حدودی اهل ورزش نیز بود.

ایشان از همه استاد‌های معاصر خود بهره لازم را برد و خود را به یک ترکیبی رساند که بنا به گفته کارشناسان به جامعیتی در آواز رسید که معاصرین با وجود صدای خوبی که داشتند این جامعیت را نداشتند.