شیده محمودزاده: اصل داستان طراحی لباس «خلاقیت» است

راز موفقیت طراحی لباس و موانع و مشکلات موجود در این حرفه را در چه می بینید

به نظر من اولین چیزی که مهم است عشق به کار و علاقه دربست است، من نمی دانم موفق هستم یا نیستم اما خودم خیلی کارم را دوست دارم، موانع و مشکلات هم همیشه وجود دارد مثل اینکه خیلی از کارها بودجه کافی ندارند یا حداقل اینکه خیلی به لباس اهمیت نمی دهند که بخواهند آن بودجه را صرف طراحی و دوخت لباس ها کنند، برای همین مجبور می شویم از لباسهای خود بازیگرها استفاده کنیم هر چند خدا را شکر من تا امروز با اینطور تهیه کننده ها کار نکرده ام و همیشه توانسته ام چیزی را که می خواسته ام در حدی که ممکن بوده انجام بدهم، مورد دیگر اینکه بعضی مواقع و آنهم نه توسط بازیگرهای خیلی حرفه ای اما آنهایی که تازه وارد این حرفه شده اند خیلی سعی می کنند سلیقه خودشان را تحمیل کنند که ما سعی می کنیم آنها را قانع کنیم.

به نظر شما آیا بازار لباس و پوشاک بانوان در حال حاضر با فرهنگ ما سازگاری دارد؟

خیر به دلیل اینکه تولیدکنندگان سعی دارند لباس هایی تولید کنند که در نزد مخاطب عام بیشتر فروش داشته باشد، امروز مردم از طریق اینستاگرام وموبایل از چیزهای به روز خبر دارند و هر چقدر هم که به آنها نیاید ولی ترجیح می دهند به روز باشند پس در نتیجه این گونه لباسها تولید می شوند چون طرفدار دارند، این لباسها غالبا با فرهنگ ما جور نیستند و متاسفانه خیلی از مردم برایشان مهم نیست که چه چیزی می پوشند، اینکه فقط اینکه به روز و مورد توجه باشند برای آنها اهمیت دارد و لباس را برای بهتر شدن اندامشان نمی پوشند.

پیشنهاد شما برای تاثیرگذاری و بالا بردن جایگاه طراحی لباس ایرانی در سطح بین المللی چیست؟

به نظر من آنچه که باعث می شود طرح های ما بین المللی شود اول از همه سادگی است که من خیلی به آن اعتقاد دارم، استفاده از پارچه ها و الیاف طبیعی و به کار بردن رنگهای مناسب و نه رنگهای عجیب و غریب در کنار هم، متاسفانه بعضی چیزهایی که نباید کنار هم قرار بگیرند باعث می شوند یک چیز زیبا را تبدیل به یک چیز واقعا زشت کنند

توصیه شما به طراحان و عوامل  تأثیر گذار در پوشاک زنان چیست؟

سادگی! احتیاجی نیست برای اینکه یک لباس تبدیل به یک لباس زیبا شود حتما عجیب غریب باشد، به نظر من خلوص و سادگی خیلی می تواند کمک کند.

در طراحی لباس یک شخصیت از چه المان هایی استفاده می کنید

اولین چیزی که مهم است اینکه ما فیلمنامه را می خوانیم و با توجه به شخصیت برای او لباس طرح می کنیم، حالا چگونه؟ اینکه مثلا من خودم وقتی فیلمنامه را می خوانم چیزی که در ذهنم شکل می گیرد را با کارگردان مطرح می کنم، با همدیگر جلسه می گذاریم و صحبت های هم را می شنویم و با توجه به صحبت های ایشان آنچه را که به ذهن خودم رسیده است طراحی می کنم، طراحی ها را به کارگردان نشان می دهم و از بین آنها یکی انتخاب می شود، بعد از آن تولید یا خریداری می شود، رنگ این لباس ها هم بستگی به شخصیت دارد که چه رنگی باشد و از پارچه هایی که رنگ مخصوص و مناسب تری داشته باشند برای بهتر نشان دادن شخصیت و حالت های روحی بازیگر استفاده می شود.

طراحی لباس در سینمای ایران جایگاهی که باید را دارد؟

جایگاه طراحی لباس در ایران به نظر من خوب است، نه می توانم بگویم بد است و نه می توانم بگویم عالی است، با توجه به شرایطی که داریم می توانم بگویم طراحی لباس ما خوب است، البته این را راجع به فیلمهایی می گویم که قابل بحث هستند و در این فیلمها طراحی ما قابل قبول است.

این حرفه در سینما چه تفاوتی با شکل معمول آن در بازار مد دارد؟

ما برای هر شخصیتی لباس خاص آن شخصیت را در فیلم طراحی می کنیم که بعضی وقتها اصلا نمی شود این لباس را از بیرون تهیه کرد، خیلی «دیتیل» دارد و حتما باید خود ما آن را طراحی کنیم، داستان بازار مد فرق می کند، در بازار مد می توانید هر آنچه به روز است را پیدا کنید اما ما باید خیلی از لباس ها را بدهیم تا بدوزند، البته شاید خیلی ها این کار را نکنند اما من خیلی وقتها مجبور می شوم تمام قسمت های مختلف لباس را خودم تهیه کنم که برای من بدوزند، خودم طراحی می کنم و می دهم آن را اجرا کنند، حتی بعضی وقتها بعضی چیزها را هم باید خودم درست کنم که دلیل آن می تواند مثلا این باشد که عجله داریم یا نتوانسته ایم پیدا کنیم، در نتیجه به نظر من اصل داستان طراحی لباس خلاقیت است، اینکه ما باید خیلی چیزها را متصور شویم، وقتی فیلمنامه را می خوانیم بتوانیم آن بازیگر را در ذهنمان با آن لباسها ببینیم و راجع به آن خلاقیت به کار ببریم، اینکه چیزهایی که اصلا وجود نداشته باشد را در طرح هایتان به کار ببرید، بازار مد لباس را آماده به شما تحویل می دهد ولی برای طراحی یک لباس ما خیلی کارها می توانیم انجام بدهیم، مثلا اگر آدمی چاق باشد او را لاغرتر به نظر بیاوریم یا برعکس، یا حتی با توجه به رنگها توجه بیننده را روی صحنه به سمت آن شخصیت جلب کنیم.

حنانه کریمی