ساینا امیری: باند بازی سایه سنگینی بر هنر انداخته است

هنرمندنیوز: با ساینا امیری که در مستند داستانی «مشک خون» و فیلم کوتاه «سوراغ»  به ایفای نقش پرداخته و توانسته جوایز بازیگری، کارگردانی و طراحی لباس را از جشنواره تئاتر سوره دریافت کند گفتگو داشته ایم که با هم می خوانیم.

چرا از اینهمه فعالیت هنری بازیگری را انتخاب کرده اید؟

بازیگری را از کودکی دوست داشتم، خاطرم است در آن دوران همیشه برای مهمانانمان در خانه به همراه خواهرم نمایش اجرا می کردیم، معمولا نوعی باز تولید بود و تقلید از بازیگران سریال های تلویزیونی آن دوره که اجرا می کردیم، گاهی هم قصه و داستان و پرداخت از خودمان بود، این اجراها به مدرسه هم رسید، یادم می آید که تقلید بازی و صدای زنده یاد جمیله شیخی و لعیا زنگنه در سریال در پناه تو و قطام سریال امام علی عمده اجراهای من بود، اما اگر عمیق تر بخواهم بگویم رفتن درغالب نقش های مختلف و رد کردن کاراکتر مد نظر از فیلتر جسمی خود برای من کاری بسیار جذاب است، یک جمله معروف دارم که می گویم: من در زندگی واقعی ام آدم صادقی هستم و نقش بازی نمی کنم، من نقش هایم را روی صحنه های تئاتر بازی کرده ام و می کنم

دوست دارید در کنار کدام بازیگران و برای کدام کارگردان بازی کنید؟

خیلی قبل تر ها به این مسئله زیاد فکر کرده بودم و می توانستم دقیق تر جواب سوالتان را بدهم اما چون مدتهاست که خیلی درگیری ذهنی ام این نبوده و درحال حاضر از قبل فکر نکرده ام جمع آوری و نام بردن از خوبان که کم هم نیستند خیلی سخت می شود، بازی در کنار لیلا حاتمی، استاد گلاب آدینه، ویشکا آسایش، ستاره پسیانی قطعا برای من خیلی جذاب است و از آقایان هم استاد علی نصیریان، امیر آقایی، هوتن شکیبا و پیام دهکردی اما در حیطه کارگردانی معتقد هستم کارگردان هایی که صاحب تفکر عمیق هستند و متخصص در کار خود هستند، می دانند دقیق چه می خواهند و حرف تازه ای برای گفتن دارند را دوست دارم، دوست دارم روزی با آنها کار کنم، به حسین کیانی، محمد مساوات، دکتر مسعود دلخواه، اصغر فرهادی، مانی حقیقی، سعید روستایی، حسن فتحی، پیمان معادی، رخشان بنی اعتماد،  دکتر علی رفیعی می توانم اشاره کنم .

ساینا امیری بازیگر و کارگردان تئاتر

تئاتر کجای فعالیت های شماست؟

تئاتر برای من همیشه اولویت اول زندگی ام بوده که گاهی باید برای اولویت اول زندگی تان از خیلی چیزها بگذرید و فدایشان کنید.

باندبازی چقدر در دنیای نمایش و تصویر وجود دارد

قطعا باند بازی که شما می فرمایید این روزها سایه سنگینی بر هنر بازیگری و تئاتر وسینما و تلویزیون انداخته است، کست ها از یک دورهمی شبانه چیده می شود، اکثرا کسانی را می خواهند که منفعتی برایشان داشته باشند، سرشناس و چهره بودن شما بسیار تعیین کننده است، این خیلی دردآور است که زمانی که برای بستن قرار داد می روید براساس مدل ماشین شما و ایرانی یا خارجی بودن آن و اینکه در کدام منطقه زندگی می کنید با شما قرارداد می بندند، هنر آدم ها این روزها در این بازار خریداری ندارد و بازار موقعیت افراد حسابی داغ است

سختی ها و شیرینی های دنیای بازیگری چیست؟

پروسه رسیدن به نقش و عبور دادن از فیلتر وجودی که قبلا به آن اشاره کرده ام گاهی بسیار سخت می شود، همینطور زمان تمرین ها و سپری کردن تایم های طولانی برخی اوقات بسیار خسته کننده و طاقت فرسا است و فشار کاری به شدت بالا  است، من بارها در پروژه های متفاوت به خودم گفته ام دیگر غلط بکنم تئاتر کار کنم، مثل مادری که موقع زایمان می گوید غلط کردم اما بعد یادش می رود و بچه بعدی را نیز به دنیا می آورد، بازیگری و کارگردانی نیز اینگونه است، شیرینی اش هم این است که همه سختی ها و فشارهای کاری برای شما شیرین است، خصوصا زمانی که مخاطب از ماحصل کار شما راضی است، بهترین لحظه زمانی است که صدای تشویق و دست زدن مخاطبین تمام گوش شما را پر می کند و برای شما صدها انرژی مثبت به ارمغان می آورند، آن لحظه است که همه خستگی هایتان و فشارهای کاری از تنتان خارج می شود و باعث می شود همه را از خاطر ببرید.

دستی هم در طراحی لباس دارید، این حرفه کجای فعالیتهای شما قرار دارد و برای متمایز بودن در آن چه می کنید؟

در مورد طراحی لباس باید بگویم گرایش من ابتدا به مد و فشن بود و چند ژورنال آماده چاپ داشتم که مجموعه ای بود از طراحی لباس عروس، نامزدی و عقد، لباس های مجلسی و پوشاک آقایان که متاسفانه مشکلاتی سر راهم قرار گرفت که بعدها دیگر فرصت به سرانجام رساندن آنها برایم میسر نشد، زمانی که وارد عرصه تئاتر شدم طراحی لباس تئاتر بسیار مجذوبم کرد چون در تئاتر با طراحی باید شخصیت پردازی کنید و پرسوناژهای نمایشنامه را به اندازه کارگردان و بازیگر آن نقش می شناسید، باید مطابق با سبک اجرایی نمایش پیش بروید و به نظر من طراحی لباس هر کاراکتر یک چالش است، با انتخاب رنگ و حتی جنس پارچه می توانید با تماشاگر حرف بزنید و کاراکتر را معرفی کنید و چیزی که حائز اهمیت است این است که اصولی طراحی کنید و طراحی لباس را همچون دیگر عناصر تئاتر کاملا در خدمت اثر قرار بدهید، در طراحی لباس توانسته ام از محضر اساتید صاحب نام دانشگاه پلی مدا ایتالیا بهره مند شوم که طراحان بزرگ برندهای معروف دنیا هستند.

گرافیست بودن چقدر به فعالیت های شما در زمینه نمایش کمک می کند؟

گرافیک در کارگردانی تاثیر مستقیمی برای من دارد و بسیار در زیبا شناسی تئاتری ام نقش دارد، در گرافیک، کمپوزیسیون و رنگ بندی ها را خوب آموخته ایم، آموخته ایم که دیدی فراتر از نقاشی و نگاهی  از زاویه دیگر داشته باشیم.

فکر می کنید ده سال بعد کجا باشید؟

ده سال دیگر شما پای تلویزیون نشسته اید و مرا در حال دریافت جایزه اسکار می بینید.

و در پایان از فعالیت های پیش رو صحبت کنید.

درحال حاضر مشغول بازی در تئاتر «بعد از نگاه کردن به خسوف» به کارگردانی جناب سالاری هستم و اجرای نمایش «حلزون» را هم در مجموعه تئاتر شهر خواهیم داشت.

عباسعلی اسکتی