رویا یعقوبی: وقتی شاعر به تولید انبوه می رسد کارش ضعیف می شود
- شناسه خبر: 42344
- تاریخ و زمان ارسال: ساعت
چرا نوشتن و ترانه و چطور به آن رسیده اید؟
راستش من ترانه سرایی را انتخاب نکرده ام بلکه مسیر زندگی من را برای قرار گرفتن در دنیای ترانه انتخاب کرد، حضورم را در این عرصه مدیون دکتر افشین یداللهی هستم که البته مرگ زود هنگام ایشان من را هم کمی از فضای ترانه دور کرد، وقتی ایشان در قید حیات بودند و چراغ خانه ترانه روشن بود، ترانه نوشتن و ترانه شنیدن هم لذت داشت اما بعد از فوت ایشان همه چیز تغییر کرد… هم در دنیای درونی من و هم دنیای بیرون.
وضعیت ادبیات امروز را چگونه می بینید؟
خوب این سوال هم کلی است و هم نسبی اما چیزی که به من ثابت شده این است که راجع به دنیای ادبیات و هنر هر دوره ای نمی توان در همان مقطع نظر مطلقی صادر کرد، باید گذاشت تا زمان بگذرد تا موفقیت و ماندگاری برخی از آثار ثابت شود اما به طور کلی چون در دورانی زندگی می کنیم که زندگی بشر علی الخصوص بشر جهان سوم تحت تاثیر بسیاری از آزمون‌های تاریخی، سیاسی، اجتماعی محیط زیستی و… قرار گرفته قطعا این موضوع تاثیر خود را در ادبیات و هنر جهان به جا خواهد گذاشت و صد البته این موضوع درباره ایران به عنوان یکی از سرزمین هایی که خاستگاه هنر و ادبیات است نیز صدق می کند.
فضا چقدر برای رشد جوانها در ادبیات امروز مهیاست؟
تا بوده چنین بوده که جوانها تا حدودی خودشان می بایست تلاش کنند، تا حدودی با چاشنی موانع و حسادت ها مواجه خواهند شد و تا حدودی اتفاقات خوب در زمینه رشد برایشان خواهد افتاد و مدیریت در ایجاد تعادل این موارد و حرکت به صورت آهسته و پیوسته مسیر رشدشان را با ثبات می کند، البته من از آن دسته افرادی هستم که معتقدم در نهایت هنر و زیباییست که پیروز می شود و البته عشق! به عبارتی امکان ندارد کسی هنر قابل قبولی با عشق ارائه کند و آن هنر بالاخره به دست علاقه مندش نرسد حتی اگر تعداد این مخاطبان اندک باشند.
باندبازی و مافیا چقدر در دنیای ترانه و ادبیات وجود دارد؟
اگر بخواهم در باره این موضوع صحبت کنم چندین کتاب خواهد شد، تکرارش برایم آنقدر سخت است که هر بار از من چیزی می پرسند تمام سالهایی که در دنیای ترانه و به عنوان یکی از اعضای ثابت خانه ترانه حضور داشته ام مثل فیلم جلوی چشمم می آید، تمام ترانه سرایانی که دکتر یداللهی در جهت رشدشان تلاش کرد اما متاسفانه بعد از یک یا چند کار موفق از زیست شاعرانه و معلم وار دور شدند و به بیراهه رفتند و گاهی با خودم می گویم انقدر که این افراد نام افشین یداللهی را سپر بلا کردند و پشت آن پنهان شدند یا از آن برای دیده شدن و تبلیغ خودشان استفاده کردند، کاش کمی هم از رفتار و منش ایشان الگو می گرفتند.
آیا ترانه امروز ما به پوچی و یکنواختی رسیده است؟
این سوالتان هم کلی و نسبی است، البته که ما در دوران حاضر نیز ترانه موفق کم نداشته ایم اما متاسفانه اولویت با ترانه های ضعیف که طول عمرشان از تیتراژ این سریال تا تیتراژ سریال بعدی است می باشد، علت آن هم کارکردن آهنگسازان با دوستان و عوامل تکراری اطراف خودشان است، وقتی شاعر به تولید انبوه می رسد کارش هم ضعیف و دم دستی می شود.
در میان چهره های ادبی امروز کسی را داریم که ماندگار شود؟
راستش ترجیح می دهم پیشگویی نکنم اما حسم بر این است که تعدادی از ادیبان این دوران به خصوص در زمینه داستان نویسی ماندگار خواهند شد، شاید با توجه به رفتار، آثار، زیست شاعرانه، تاثیری که بر روی ادبیات معاصر داشته اند بتوان حدس زد نام چه کسانی جاودانه خواهد شد اما نمی توان حکم صادر کرد
به فکر چاپ مجموعه کارهایتان نیستید و به زودی از شما شاهد یک کتاب نخواهیم بود؟
تجربه نشان داده مخاطب ترانه، مخاطب ترک‌های موسیقی است نه مخاطب جدی کتاب و البته حوزه قلم فرسایی من بیشتر در زمینه داستان نویسی بوده و است، که پیشتر نیز مجموعه کتابی به اسم «سلام سایه ام» را در این زمینه منتشر کرده ام و در مجموعه دیگری به نام «دوشنبه‌های داستان» در کنار داستان نویسان دیگر همکاری داشته ام، در کتاب ترانه «دهه شصتی ها» به گردآوری عزیز عباسی و همچنین «شاعرباشی» به گردآوری خودتان نیز حضور داشته ام و به زودی داستانی را منتشر خواهم کرد که واقعا داستان من است، با آن زندگی کرده‌ام و تجربیات زیست هنری ام را با مخاطب در میان گذاشته ام.
هدف و خواستگاه شما در هنر چیست؟
هرچند ممکن است هدفم بلند پروازانه باشد اما دور از دسترس نیست، به نظر من در دنیای امروز، محدود شدن در یک هنر، محدود شدن در چند نامِ آشنا، محدود شدن در مرزهای جغرافیایی یک سرزمین، محدود شدن در یک زبان، یک جنس، یک سبک، یک خط فکری و…. هنر را نابود می کند و سعی کردم در حد توان خود اقداماتی انجام دهم از جمله اینکه در مقطع کنونی در کشور ترکیه که با ایران اشتراکات فرهنگی زیادی دارد با دوست شاعرم خانم صنم نافع یک کافه هنر کوچک در حد توانمان ایجاد کرده ایم و سعی داریم در آن علاوه بر آموزش نقاشی، طراحی، قالیبافی و غیره جلسات شعرخوانی و معرفی کتاب هم برای ایرانیان مقیم ترکیه و هم برای دیگر ملیت‌ها برگزار کنیم، اجازه دهید جزئیات فعالیت‌ها را در مصاحبه دیگری بازگو کنم چرا که در حال حاضر فعالیت هایمان در فاز نخست قرار دارد، جهان به سمت دیگری دارد می رود که معلوم نیست ده سال آینده چه شکلی باشد، اما من هیجان زده‌ام این تغییرات را مثل خیلی از تغییرات دیگر که نسل ما شاهدش بود -مثل طی کردن مسافت طولانی آنالوگ به دیجیتال که خیلی سریع طی شد- ببینم.
عباسعلی اسکتی
