توهین به سینما و مخاطب

افشین علیار/ اساساً منتقد نباید درباره هر فیلمی یادداشت بنویسد نوشتن درباره فیلم تیغ و ترمه توهین به نقد سینماست. نباید درباره این فیلم الکن حتی یک خط هم نوشت اما از آنجایی که منتقد پشت مخاطب است باید تذکر دهد این شبه فیلم یک توهین بزرگ به مخاطب سینماست، کیومرث پوراحمد فیلمسازی که شب یلدا اتوبوس شب را در کارنامه‌اش دارد با ساخت تیغ و ترمه دوباره ثابت کرد که دیگر توان فیلم سازی  ندارد، پور احمد دیگر دغدغه قدیم را ندارد او فکر کرده که می‌تواند با یک طرح ذهنی فیلم بسازد، فیلمی که آغاز میانه و پایان ندارد فیلم شخصیت محور است شخصیت‌هایش همه پوشالی و عقب افتاده اند، مشخص نیست پور احمد با چه تفکری نقش اولش را به دختری داده است که حتی قادر به دیالوگ گفتن نیست حالا این دختر قرار است تمامی بار فیلم را به دوش بکشد، اما کدام فیلم؟ نکته مهم که باعث عصبانیت مخاطب می‌شود بی حس بودن فیلم است به طوری که پوراحمد انگار این فیلم را بر اساس ذهنیات خودش ساخته است در تیتراژ آمده است تیغ و ترمه بر اساس یک رمان ساخته شده اما اگر رمان به این اندازه الکن است باید به نویسنده آن رمان شک کرد تیغ و ترمه نشانی از پس رفتنِ فیلم سازش است فیلمسازی که روزی می‌دانست ایده و فیلمنامه و لحن و روایت چیست. اما پور احمد در فیلم تیغ و ترمه تنها به موقعیت‌های بی اثر و بی منطق اتکا کرده است، ترمه به امیر شک می‌کند اما شک او به یقین تبدیل می‌شود و حالا ترمه با کمک دوستش تابلوهای امیر را آتش می‌زند کات، فیلم به سه ماه قبل فلاش بک می‌خورد مادر ترمه به ایران می‌آید و تقاضای سهم دارد یک موضوع کاملا بی ربط با سه ماه بعد اما در این میان هنوز نمی‌دانیم رابطه ترمه با امیر چیست ترمه یک باره به عالم ذهن و خیال می‌رود و پدرش را میبیند و می‌فهمد که چگونه او به قتل رسیده است پور احمد چطور فکر کرده است که میتواند ترمه را در یک عالمی دیگر قرار دهد عالمی که پدرش را ببیند و راز مرگش را بفهمد در این فلاش بک امیر کجاست؟ آیا او قصد دارد با مادر ترمه ارتباط برقرار کند؟ همه چیز در تیغ و ترمه امکان دارد چون این فیلم بر اساس یک ذهن ساخته شده ذهنی که منطق ندارد سکانس آخر ترمه چگونه با عمویش برخورد می‌کند یا چگونه مادرش را از سفرش منصرف می‌کند این نماها این شرایط‌ها ایا طبیعی اند؟ آیا در سینما به این اندازه خط روایی افت کرده است؟ فیلم تیغ و ترمه حاصل یک سوء تفاهم یا یک شوخی است فیلم به هیچ وجه نمی‌تواند روی پرده سینما دوام بیاورد چون فیلم چنان خام و ساده انگارانه ساخته شده که خودش را لو می‌دهد، سوال اینجاست تیغ و ترمه چطوری پروانه ساخت و چگونه در جشنواره فیلم فجر پذیرفته شده، باید متاسف بود که در چهلمین سال انقلاب فیلمی مثل تیغ و ترمه در جشنواره فیلم فجر به نمایش در می‌آید، فیلمی که از ابتدا تا آخر الکن و بی منطق است، با این شرایط آقای کیومرث پوراحمد بهتر است فیلم نسازد تا به شعور مخاطب توهین نشود.