خبرنگاری تحقیقی به شیوه مشعشع و تابناک!
- شناسه خبر: 87406
- تاریخ و زمان ارسال: ۷ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۲۲:۱۸
یکی از اصول اولیه کار رسانه‌ای این است که محتوا به گونه‌ای تنظیم و منتشر شود که مخاطب بتواند میان آگهی و مطالبی که به قصد بالابردن آگاهی منتشر می‌شوند، تمیز قائل شود. اصل مهمی که اغلب رسانه‌ها در یک بی اخلاقی مشهود از تن دادن به آن طفره می‌روند؛ چرا؟ چون پای آگهی و پول در میان است.
به گزارش هنرمندنیوز: این رسانه‌ها، به جای فروش باکس آگهی با انتشار رپورتاژ که شیوه خودش را دارد و در نفی دیگری نیست، اقدام به فروش خود رسانه می‌کنند.
آن هم در لباس مبدل کار رسانه‌ای و روزنامه نگاری تحقیقی و کشف و شهود! کاری که سایت تابناک در پیش گرفته است.
سایتی خوشنام که منتسب به محسن رضایی است اما این روزها در زمین دیگری بازی می‌کند؛ چرا؟
شاید به این دلیل که با اتمام زود هنگام دولت سیزدهم برنامه‌های مالی بسیاری از این رسانه‌ها به هم خورده است. رسانه‌هایی در پوشش بخش خصوصی که گردانندگان آنها همزمان با کار رسانه، کار دولتی رده بالا هم دارند.
به نظر می‌رسد تابناک با فقر بودجه و رانت مواجه شده و این روزها به جای اینکه به عنوان رسانه، طرف مردم و مدعی خودروسازی باشد که علاوه بر زیان، خودروهای ناایمن و گران می‌فروشد، به دنبال متهم کردن زنجیره تولید به عنوان عامل اصلی گرانی است.
در تیتر جدیدترین مطلب تابناک کلمه «مستندات» در کنار چنین تیتری آمده است: «افزایش زیان‌دهی در دوران حضور کروز در هیئت مدیره ایرانخودرو»؛ به طور طبیعی، انتظار این است که مستندات، ادعای تیتر سفارشی تابناک را اثبات کنند.
اما سردبیری این سایت حتی از حفظ ظاهر هم عاجز مانده یا نیازی به رعایت آن در خود ندیده است.
هدف زدن کروز است که حاصل شده. لابد مخاطب هم نمی‌رود مستندات را ببیند! مخاطبی که نمیداند کروز نه به طور مستقیم بلکه به واسطه شرکت‌های زیرمجموعه‌اش به صورت کاملا قانونی، سالهاست ۳۰ درصد سهام ایرانخودرو را دارد، اما در اختیار ندارد!
به همین دلیل، سالهاست که دولت به شیوه‌های مختلف که غیرقانونی است، با وجودی که تنها حدود ۵ درصد سهام این شرکت دولتی است، مدیریت آن را به شیوه‌ای دولتی در اختیار دارد و اجازه نمی‌دهد تا مدیران موفق بخش خصوصی، لااقل برای جلوگیری از ضرر بیشتر، وارد فرایند مدیریتی ایرانخودرو شوند.
بهتر است سردبیر تابناک بداند که از ۱۲۲ همت زیان انباشته ایرانخودرو، ۳۰ درصد آن را باید سهامداری گردن بگیرد که با همین شانتاژهای رسانه‌ای، از مدیریت این مجموعه خودروساز دور مانده است.
دبیر سرویس اقتصادی تابناک بهتر است بداند که روند سفارش و تعیین قیمت قطعه خودرو در سایپا و ایرانخودرو شفاف‌تر از آن است که رانتی متوجه کروز باشد.
آقای سردبیر تابناک که علاقه خاصی به خانه‌های قدیمی و مرمتی تهران دارد، حتما میداند که ایرانخودرو وظیفه تامین قطعات خود را به شرکتی در زیرمجموعه‌اش به نام ساپکو سپرده است و به همین دلیل ساده، با کروز ارتباط مستقیمی برای خرید قطعه‌ندارد.
تابناک ضمن انتخاب عکسی از غرفه کروز در یک نمایشگاه برای این مطلب که با محوریت ضرردهی ایرانخودرو نگارش شده، تاکید دارد که:«موازی‌کاری زیرمجموعه‌های کروز در نقش هیئت‌مدیره ایرانخودرو از یک سو و هم زمان در نقش تأمین‌کننده قطعات این شرکت، در نهایت به افزایش بخشی از هزینه‌ها و زیان دهی این خودروساز بزرگ منجر شده است.»
گزاره‌ای که تا پایان گزارشی که قرار بوده تحقیقی باشد، سندی برای آن ارائه نشده. مثلا کدام «موازی‌کاری زیرمجموعه‌های کروز در نقش هیئت‌مدیره ایرانخودرو» باعث ایجاد ضرر در این خودروساز شده است؟
تابناک مشخص نکرده که با اذعان کارشناسان وزارت صمت، حضور کروز در هیات مدیره ایرانخودرو «باعث سرعت گرفتن زیان ایرانخودرو شده است.»؟
سردبیر تابناک میداند که در تاریخ ۳۱ تیر ۱۴۰۳ در همین سایت، خبری با این تیتر کار شده است؟ «استخدام ۳۵۰۰ نفر در ایران خودروی بحرانی!»، « اقدام عجیب مدیرعامل یک شرکت خودروساز: استخدام روزانه ۱۵ نفر در ایران خودرو علیرغم ضرر چندهزار میلیاردی سالانه!» قطعا این استخدام‌ها توسط اعضای هیات مدیره منتسب به کروز انجام نشده‌اند و قطعا این خبر قبل از توافق فعلی برای زدن کروز بوده است؛ سهامداری که ذیصلاح‌ترین گزینه برای ورود جدی به مدیریت ایرانخودرو است.
نه به خاطر ۳۰ درصد سهامی که در اختیار دارد، بلکه به واسطه توانایی‌های مدیریتی و کارشناسی که در طول بیش از ۴۰ سال فعالیت در صنعت خودرو به دست آورده است.
سوال اینجاست؛ اینکه یک رسانه تصمیم بگیرد بر اساس تحقیق حرفهای یا تحقق واریزی یک شرکت، از آن شرکت حمایت و شرکت دیگری را مورد نقد قرار دهد، جای بحث دارد، اما اینکه سطح رسانه‌ای مانند تابناک تا این حد پایین آمده باشد که برای ادعای روزنامه نگارانه‌اش هیچ مدرکی نداشته باشد، جای تاسف دارد.
وگرنه به قولی، همه این حرفهای بی سند را هم می‌شد با یک اکانت ناشناس توییتری زد و مسوولیتی هم گردن نگرفت.
