فرهنگ و هنر باعث تسهیل روابط و تبادل میان دوملت می‌شود
- شناسه خبر: 14911
- تاریخ و زمان ارسال: ساعت
کمی بیش از یک سال از تاریخ رسیدن شما به ایران می‌گذرد؛ چه تصوراتی در این مدت داشتید و اهداف که قصد دارید در طی ماموریت خود دنبال کنید کدام‌ها هستند؟
ایتالیا و ایران روابط دیرینه‌ای دارند. وارثان دو تمدن بزرگ هستند که همواره با هم گفتگو و تعامل داشته‌اند. این دو کشور بخصوص تا عصر حاضر همواره روابط نزدیکی را در همه زمینه‌ها حفظ کرده اند. من از بدو ورودم به ایران، علیرغم تفاوتهایی که طبیعتا وجود دارند، تحت تاثیر مشابهت‌های زیاد بین دو ملت قرار گرفتم. راستش چیزی که بیشتر از همه مرا تحت تاثیر قرار داد علاقه زیاد ایرانی‌ها به ایتالیا بود. البته این یک علاقه دوطرفه است چراکه ایتالیایی‌ها هم عاشق ایران، تمدن و مردم این کشور هستند. بنابراین هدف ماموریت من در این کشور فوق‌العاده، ترجمان این علاقه مشترک به استحکام ملموس روابط دوجانبه در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، بازرگانی، فرهنگی و اجتماعی است.
بنظر شما فرهنگ چه نقشی در استحکام روابط دوجانبه میان دو کشور دارد؟
معمولا فرهنگ میان کشورهایی که از هم فاصله دارند و از میراث تاریخی متفاوتی برخوردار هستند به مثابه یک پل است. تبادلات میان دو ملت و تعاملات هنری که باعث شناخت هرچه بیشتر دوجانبه می‌شوند به عنوان موتور طبیعی فرهنگ عمل می‌کنند و باعث بالارفتن خلاقیت دو کشور فوق‌العاده ما می‌شوند. قصد من هم دقیقا استحکام بخشی و تعمیق روابط دوجانبه در همین زمینه است.
دستورالعمل‌های اصلی سفارت در بخش فرهنگی کدام‌ها هستند؟
کار فرهنگی سفارت ایتالیا در تهران بویژه بر مبنای هدف برجسته سازی عمق تعاملات و تبادلات فرهنگی میان دو کشور می‌باشد. علاوه بر معرفی هرچه بهتر ایتالیا و برترین جلوه‌های هنری و میراث تاریخی-زبانشناختی آن، قصد داریم نشان دهیم همکاری‌ها و تبادلات میان ایتالیا و ایران در زمینه فرهنگ و هنر تا چه حد به دستاوردهای با ارزش استثنایی منتج شده اند.
در این راستا، علیرغم بحران ویروس کرنا، درحال انجام یک سری ابتکار عملهای بزرگ در زمینه‌های گوناگون هستیم، از معماری گرفته تا طراحی، از تئاتر و سینما تا صنعت نشر و آشپزی، از هنر تا موسیقی.
نظر شما درباره زیبایی‌شناسی چیست و کدام جریانهای هنری ایتالیایی و ایرانی بیشتر از سایرین الهام بخش آن هستند؟ مشابهت‌هایی میان آنها می‌بینید؟
زیبایی‌شناسی صورت جان است. بیشترین مشابهت‌های میان این دو تمدن را در ادبیات و هنر معاصر می‌بینم. مثالهایی که به ذهنم می‌رسند آثار جاودانی در سطح دانته آلیگیری با کمدی الهیش و رومی با مثنوی معنویش است، یا عشق پترارک به لائورا در مجموعه اشعارش و علاقه حافظ به شاخه نبات در دیوانش. البته مثالهای دیگری که می‌توانم بزنم تفسیر مجدد زیبایی شناسانه سنت هنری دو کشور با یک خوانش مدرن است، مثل آنچه در اکسپرسیونیسم و در هنر آبستره موزاییکهای شهر راونا و موزاییکهای شیشه‌ای بی‌نظیر منیر فرمانفرمایان اتفاق می‌افتد. در آخر آنچه به ذهنم می‌رسد گالری‌های متعدد هنر مدرن هستند که در جای جای تهران سر برآورده اند یا مثلا نقاشی‌های دیواری که نگاه هر رهگذر بی توجهی را نیز بخود جلب می‌کنند یا برخی دیگر از بسیاری جلوه‌های خلاقیت ایرانی که ایتالیا را به یاد من می‌آورد و من حس می‌کنم در ایتالیا هستم.
می توانید برخی از جدیدترین پروژه‌هایی که در حزه فرهنگ انجام دادید را برای ما نام ببرید؟
برنامه‌هایی که بیشترین توفیق را بدست آوردند و در ایران مورد پسند واقع شدند عبارتند از مجموعه‌هایی که منحصرا توسط سفارت طراحی و تولید شده اند، مانند مجموعه نمایشی “هشت و نیم” با موضوع “چگونه شیوع کووید ۱۹ زندگی ما را تغییر داد” که با همکاری کمپانی تیاتری Instabili Vaganti از ایتالیا و گروه نمایشی “دن کیشوت” از ایران انجام شد یا یک مجموعه بی‌نظیر از فیلمهای مستند ویدیویی با موضوع معماری و طراحی با نام “نگاه دوموس به ایران” که با همکاری مجله دوموس تولید شده است و هدف از آن پرداختن مجدد به روایتهایی است که در گذشته توسط این مجله بزرگ ایتالیایی به ایران اختصاص یافته بود.
همچنین مایلم یادی کنم از پروژه ویژه “Street Art” با عنوان “Urban Art Unites” که هنرمندان دو کشور را گرد هم آورد تا باهم بر روی نقاشی‌های دیواری که مختص این پروژه بود، کار کنند. در حوزه سینما نیز جشنواره “Spotlight on Italian Cinema” را داشتیم که بهترین تولیدات سینمایی معاصر ایتالیا را به ایران آورد اما مجبور شدیم بخاطر شیوع ویروس کرنا برنامه را نیمه کاره رها کنیم. همکاری‌های دیگری نیز با اصلی ترین نهادهای موزه‌ای ایران و با جشنواره‌های بزرگ سینمایی و موسیقی این کشور در جریان هستند. از دیگر برنامه‌ها می‌توانم به هفته زبان ایتالیایی اشاره کنم که به تازگی به پایان رسید، هفته آشپزی ایتالیایی که تا چند هفته دیگر برگزار می‌شود و بسیاری رویدادهای فرهنگی مهم دیگر که مشغول آماده سازی آنها هستیم. در پایان باید به ده‌ها همکاری چندین ساله و مثمر ثمر ایتالیا و ایران در حوزه باستانشناسی اشاره کنم که پنج هزار سال از تمدن ایران را در بر می‌گیرند و ایتالیا را در میان بزرگترین حامیان پژوهشهای تاریخی- باستانشناسی ایران قرار می‌دهند. اینها تنها بخشی از فعالیتهای در دست اقدام ما هستند. اگر خوانندگان شما مایلند اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشند، از آنها دعوت می‌کنم تا سایت، کانال یوتیوب، صفحه توییتر و اینستاگرام سفارت را بطور منظم مطالعه نمایند.
هنر طراحی و معماری ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا در این زمینه بین ایران و ایتالیا تاثیرگذاری‌های متقابلی می‌بینید؟
تولیدات ایران در حوزه طراحی و معماری از ارزش استثنایی برخوردار بوده و هستند. این نتیجه یک شالوده فرهنگی بسیار غنی است که ریشه در قرنها سنت ایرانی دارد. شباهت‌ها با ایتالیا واضح هستند. اتفاقی نیست که ایتالیا و ایران ارتباطات زیادی در این زمینه داشته اند. این ارتباطات به تبادل برترینها در این حوزه کمک کرده اند و باعث ایجاد یک تاثیرپذیری متقابل عمیق شده اند. در این میان جذابیتی که فرهنگ یک کشور برای کشور دیگر دارد نیز نقش مهمی ایفا کرده است. پروژه ما تحت عنوان “نگاه دوموس به ایران” نیز با پرداختن به برخی از مهم ترین آثار و پروژه‌های مهندسین معمار و طراحان دو کشور که در پنجاه سال اخیر المانهای جدیدی را معرفی کرده و بعضا الهام بخش گرایشات معماری نوین بوده اند نیز دقیقا همین موضوع را برجسته می‌کند. این روایت‌ها در میان صفحات مجله وزین معماری و طراحی میلان که در سال ۱۹۲۸ توسط جو پنتی پایه گذاری شد، برای همیشه ماندگار شده اند. این مجله یک مرجع در حوزه خود محسوب می‌شود و در تمام دنیا عرضه می‌گردد.
چه کتابی بیشتر از همه الهام بخش شما بوده است؟ در حال حاضر مشغول مطالعه کتاب خاصی هستید؟
بین کتابهایی که بیشتر از همه الهام بخش من بوده اند مجموعه اشعاری از حافظ و شاعران شیراز است تحت عنوان “صور عشق” که ما را در زمان به عقب می‌برد، به عصری از شکوفایی خلاقیت که سنت ایران را با تاثیر اعراب در هم می‌آمیزد و باعث می‌شود تا طلیعه امپراطوری تیموری را که محل تلاقی منحصر بفرد ملل و جریانهای هنری است، با تمام وجود حس کنیم.
چه پروژه‌های هنری دیگری هستند که علاقمندید در مدت ماموریت خود در ایران به انجام برسانید؟
یک سال و چندماه است که در ایران هستم و همین زمان برای کافی بود تا متوجه ظرفیتهای فرهنگی بالای این کشور شوم. برای مدت زمانی که تا خاتمه ماموریتم باقی است، برنامه‌های زیادی در تمامی حوزه‌ها مد نظر داریم، از جمله در زمینه ورزش که تا الان درباره آن صحبت نکردیم اما یک فاکتور ارتباطی و دوستی میان دو ملت ما می‌باشد.
آخرین هدف من در مدت اقامتم در ایران این است که در قلب ایرانی‌ها تصویر ایتالیایی را حک کنم که از دیرباز با این کشور پیوند داشته، امروز با این کشور قرابت دارد و آماده است تا باهم آینده را بسازند.
- محمد غفاری
