فقدان پژوهش میان سینماگران و تحصیلکردگان شکاف ایجاد کرده است
- شناسه خبر: 314
- تاریخ و زمان ارسال: ۱۴ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۷:۰۸
هنرمند: نشست خبری دومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران با حضور دکتر محمود اربابی رئیس شورای سیاست‌گذاری و دکتر احمد ضابطی جهرمی دبیر این دوره جشن در مدرسه ملی سینمای ایران برگزار شد.
در ابتدای این نشست محمود اربابی گفت: سال ۹۵ به این فکر افتادیم که در کنار همه فعالیت‌هایی که در سینمای ایران با توجه به تاثیر، شرایط و افتخارات سینمای ایران در ۴۰ سال گذشته پس از انقلاب اسلامی شکل گرفته است از برگزاری جایزه پژوهشی غفلت کرده‌ایم، بنابراین این جایزه طراحی شد.
وی ادامه داد: آموزش و پژوهش مهمترین بخش‌هایی هستند که برای هر فعالیتی از جمله سینما موثر بوده و همه ما که دراین عرصه فعالیت می‌کنیم از این کانال گذر کرده و از تجربیات فعالان این عرصه بهره برده‌ایم. برگزاری این جایزه مبارک بود سال گذشته که برگزار شد بسیاری از فعالان، دانشجویان و استادان شرکت کردند و نقطه عطف آن با برگزاری اختتامیه جشن اتفاق افتاد.
معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی همچنین افزود: معاونت توسعه فناوری سازمان سینمایی در طی این مدت تلاش داشت بتواند این برنامه را به شکل مدون برگزارکند و امسال این جشن فعال‌تر از سال گذشته برگزار شود.
در ادامه این نشست دکتر ضابطی جهرمی دبیر این دوره جشن پژوهش سال سینمای ایران بیان کرد: برای سینمای ایران در طی این سالها زحمت بسیاری کشیده شده است. چرا که سینما هنر سنگین و پرزحمتی است و مجموعه زیبایی شناسی و توان فرهنگی یک ملت در آن جریان دارد و هر کشوری که آوازه‌ای در این زمینه دارد نشان از ملت مترقی و پیشرفته است؛ یعنی هنرهای دیگری دارد که سینما هم متشکل از آنهاست و با اتکا به سنت‌های قبلی این سینما شکل گرفته است.
وی ادامه داد: سینمای کشور ما چند دهه است که به شهرت جهانی رسیده و ما شایسته این شهرت هستیم. مولفان، بازیگران، نویسندگان و سینماگران و بسیاری از دست‌اندرکاران سینما هستند که باعث این افتخار شدند بنابراین به آن احترام گذاشته و توجه نشان می‌دهیم. یکی از وجوه این توجه که برخی ویژگی‌های اساسی سینمای ملی را توانسته احراز کند، سینمای ایران در پرتو زحماتی است که گروه وسیعی از هنرمندان کشیده‌اند و باعث شهرت آن در جهان شده‌اند. سینمای امروز تا حدودی نقش هنرهای مادری چون معماری، ادبیات و شعر را مطرح کرده و هنر پیش رو بوده است. در جستجوهایم موضوعاتی را که به سینمای ایران پرداخته و به زبان‌های دیگر نوشته شده است را نیز بررسی کردم و باید بگویم که نمی‌توانم این زحمات را نادیده بگیرم.
دبیر دوره دوم این جشن اظهار کرد: در سایت‌های دانشجویی خارج از کشور مقالات و پایان‌نامه‌های بسیاری درباره سینمای ایران نوشته شده است و احتیاج به دلسوزی دارد بخشی از آن به متولیان باز می‌گردد و اگر سینمای یک کشور پشتوانه علمی نداشته باشد ضعیف خواهد ماند. هرکشوری در سینما قدرت گرفته قطعا پشتوانه علمی خوبی داشته و این را تاریخ هنر به ما می‌گوید. آرزوی ما این است که شکلی از سینما را که به یک ژانر ملی بیانجامد در نظر داریم تا ذوق و سلیقه و زیبایی شناسی ایرانی در آن دیده شود و هرجا فیلم ایرانی در آن به نمایش درآید با ذوق برای آن صف بکشند و درباره آن بنویسند.
وی توضیح داد: در نخستین جلسه شورای سیاست‌گذاری به این نکته اشاره کردم که در زمان دانشجویی ما اجازه نداشتیم در دانشگاه درباره سینمای ایران صحبت کنیم و با یک نوع تحقیر و سرافکندگی از سینمای ایران یاد می‌شد و حتی به خاطر این موضوع برخی دانشجویان را اخراج می‌کردند و اساسا در دو دانشکده مدرسه عالی تلویزیون و هنرهای دراماتیک که آموزش سینما می‌دادند این سختگیری بسیار بیشتر بود و اصلا درباره سینمای ایران صحبت نمی‌شد؛ بنابراین در آن دوران سینماگران تحصیلکردگان سینما را قبول نداشتند و تحصیلکردگان سینمای ایران نیز سینماگران را و این شکاف به سینما آسیب زد؛ اما امروز در جایی نشسته‌ایم که توجه تعداد بسیار بالایی از تحصیلکردگان این رشته در دانشگاه‌ها متوجه سینمای خودمان است. بسیاری از دانشگاه‌های خارج درباره سینمای ایران کتاب می‌نویسند و این نشان از توجه به سینمای ایران دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه افزود: نظریه پردازی توصیفی امروز کمک می‌کند تا سینمای ایران سریعتر به رشد و توان برسد. متاسفم که سالها بین سینما و پژوهش فاصله بوده است و تا حدودی از منتقدان پیشرو امروز توانسته‌اند میانجی باشند و نقد پیشرفته بنویسند اما نقدها نیز که متصل به نظریه پردازی هستند این فاصله را دارند. در سال‌های اخیر نقد فیلم به رشد سینما کمک کرده و ادبیات نقد هم در این ۴۰ سال کمک کرده و پیشرو بوده است. نیروهای علمی و استادان را باید تشویق کرد تا پشتوانه قوی تری برای سینمای ایران فراهم کنند چرا که از نظر زیبایی شناسی به ظرفیت جدیدی در کشف فرم رسیده که قابل توجه است. نیروی محرک و توسعه سریعتر این سینما در یک فضای جهانی در پیوند کار، دانشگاه، پژوهش و دست اندرکاران سینماست.
وی همچنین درباره پوستر این دوره از جشن نیز گفت: ما از نماد سینما، پژوهش و ارتباط این دو با هم و سوگندی که در قلم وجود دارد و انعکاس آن روی پرده سینما و سه رنگ اصلی که برای فیلم‌های رنگی مدنظر قرار می‌گیرد در طراحی این پوستر استفاده کردیم. به نظرم پوستر باید مورد ارزیابی هنردوستان قرار گیرد و ما تلاش کردیم یک پوستر استاندارد متکی به سنت‌های بیانی گرافیک برای این دوره جشنواره فراهم کنیم.
ضابطی جهرمی درمورد بخش‌های مختلف این دوره از جشن نیز بیان کرد: در این دوره یک بخش متفاوت در نظر گرفتیم که در بخش جنبی جشن قرار دارد و آن هم فیلم کتاب یا فیلم مقاله است در واقع در این بخش به آثار سینمایی که برمبنای پژوهش و محدود به مطالعه روی سینمای ایران هستند می‌پردازیم. همچنین در بخش بین‌الملل نیز تنها آثاری مورد توجه واقع می‌شود که درباره سینمای ایران باشند.
دبیر دوره دوم این جایزه همچنین اظهار کرد: در سال گذشته تمام پژوهش‌هایی که از سال ۱۳۹۰ به این سمت درباره سینمای ایران انجام گرفت شناسایی شدند و مورد توجه و رقابت قرار گرفتند و امسال تنها آثاری مورد ارزیابی قرار می‌گیرند که از مهرماه سال ۹۶ تا مهرماه سال ۹۷ تولید شده‌اند.
وی در خاتمه اشاره کرد: ما در این دوره ۸ نشست تخصصی خواهیم داشت که ۴ مورد آن درباره جایگاه و نقش آرشیو فیلم برای پژوهش سینمای ایران، ضرورت و اهمیت نظریه پردازی برای سینمای ایران، سینمای ایران و جامعه مخاطب، حقوق و تعهدات متقابل فیلمسازان ایرانی و دولت مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و درباره آن‌ها بحث می‌شود.
در خاتمه خسرو دهقان عضو شورای سیاست‌گذاری این جشن نیز گفت: سینمای ایران مثل یک اقیانوس می‌ماند که باید همه زوایای آن را بررسی کرد. کاری که پژوهش انجام می‌دهد پذیرفتن این اقیانوس است که در کمال شرمندگی عمقش به اندازه یک بندانگشت است و پژوهش می‌خواهد به این اقیانوس عمق بدهد.
دومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران در هفته دوم آذرماه و مصادف با هفته پژوهش برگزار می‌شود.
