بهار کیارستمی: یک معمار باید یک روانشناس خوب باشد

در رابطه با سبک کاری خودتان صحبت کنید از کجا حس کردید که می توانید یک طراح داخلی خوب باشید؟

رشته تحصیلی من قبل از اینکه معماری بخوانم صنایع بود، البته چندان در آن رشته فعالیت نداشتم و جدا از آن خیلی از رشته های هنری را امتحان می کردم، در آنها تا حد زیادی پیشرفت می کردم ولی بعد آن حرفه را رها می کردم، مثلا وقتی در نقاشی چند تابلو می کشیدم دیگر به نظر من کاری نبود که نیازهای روانی من را پوشش بدهد و همیشه دنبال کاری بودم که بتواند همه خصوصیات فردی و هنری من را توامان پوشش بدهد، بعد از تغییر رشته معماری آن چیزی بود که من را به سمت خودش کشید و نگه داشت و باعث شد آن را ادامه بدهم و حس می کردم که در آن نگاه من نگاه متفاوت تری باشد ، من به صورت خدادادی تناسبات و احجام و رنگ را می شناسم و به نظر من معماری یک خصوصیات ذاتی برای پیشرفت می خواست که آنها را در خود احساس می کردم.

زیبایی شناسی چقدر در کار یک هنرمند و مخصوصا حرفه شما اهمیت دارد؟

همیشه گفته ام معماری غیر از اینکه یک مهندسی باشد یک بحث هنری دارد که آن قوی تر است، کسانی می توانند یک معمار موفق و خوب باشند که به صورت ذاتی بتوانند تناسبات، احجام رنگها و سبک ها را ببینند، در معماری آکادمیک و تحصیلات خیلی می تواند کمک کند ولی به هر حال آن درون هنری و ذات هنری یک معمار حرف اول را می زند و آدمهایی موفق می شوند که یک ارائه متفاوت از معماری داشته باشند.

معمولا هنرمندان طراح در آثار خودشان امضایی برای سبک خودشان دارند، امضای کارهای شما چیست؟

امضا کاری من الگوهای رنگی متفاوتی است که به کار می برم، من در انتخاب رنگ جسارت خاصی دارم و می توانم از رنگ های زیادی در کنار هم استفاده کنم، کلا بچه هایی که کار طراحی داخلی انجام می دهند می دانند که استفاده از رنگ مهمترین شاخصه یک معمار است و اگر شما بتوانید الگوهای رنگی متفاوتی ارائه بدهید کارتان بیشتر دیده می شود، من سبک‌ها را خوب می شناسم و فکر می کنم با توجه به ارائه الگوهای رنگی سبک های متناسب کارهای من با تنوع بیشتری ارائه می شود.

خانم کیارستمی، آیا این حرفه جزو رشته های گران هنری است؟ هم به عنوان دستمزد برای شما و هم هزینه برای مشتری.

بله فکر می کنم می تواند جزو یکی از رشته های گران باشد چون کلا طراحی در همه جای دنیا جزو کارهای لوکس به حساب می آید.

شرایط اقتصادی سخت در کشور روی همه حرفه ها مستقیم و غیرمستقیم اثر گذار بوده است، این فرآیند چقدر در حرفه شما تاثیر گذاشته است؟

چون این کار یک کار لوکس است و آن قشری که طراحی داخلی را انجام می دهند همیشه جزو قشر مرفه هستند پس کار ما از رونق نمی افتد، فقط ممکن است از نظر دیتیل اینطور باشد که قبلا محصولات خارجی استفاده می کردیم ولی با توجه به شرایط اقتصادی و شرایط حاکم بر جامعه حالا بیشتر محصولات و متریال های ما مربوط شده به تولیدات داخلی که این جای شکر هم دارد که تولید داخلی یک رونقی گرفته اند، خدا را شکر همیشه این بازار برای بچه های طراح وجود دارد.

سختی ها و شیرینی های این حرفه چیست؟

اول از شیرینی ها بگویم چون من همیشه دوست دارم حرفهای خوب را اول بزنم، اینکه وقتی شما می توانید ذهنتان و هر آنچه در آن است را خلق کنید خیلی جذاب است، شما احساس می کنید مراقبتی انجام شده، نوزادی به دنیا آمده و این به یک نتیجه رسیده که این خیلی برای من شیرین است، سختی هم اینکه ما ساعت کاری مشخصی نداریم، مثلا من ممکن است گاهی بیست ساعت در روز کار کنم و چهار ساعت فقط بخوابم، شما در این حرفه با آدمهای خیلی مختلف در ارتباط هستید برای همین من فکر می کنم یک معمار باید یک روانشناس خیلی خوب هم باشد تا هم بتواند به ذهن کارفرما طراحی ارائه بدهد و هم بتواند بحث ارتباطی بین پیمانکارها، محیط اجرا و دفتر کار را مدیریت کند. در حقیقت هندل کردن بچه ها یک چیز است و آن روانشناسی به این علت است که یک روانشناس خوب باشد تا دقیقا بتواند ذهن کارفرما را درک کند، آدمهایی موفق می شوند که بتوانند یک ارائه متفاوت تر از معماری همراه با خلاقیت داشته باشند.

فضای مجازی چقدر به بیشتر دیده شدن آثار هنرمندی مثل شما کمک می کند؟

فضای مجازی صد در صد به من کمک کرده است و من بیشتر کارفرماهایم را از طریق فضای مجازی دارم، اگر همه بدانند که این فضا چقدر می تواند به رونق کسب و کار آنها کمک کند همه سرمایه گذاری با دقت تر و عمیق تری را روی این فضا در نطر می گیرند.

آرمانشهر شما در دنیای هنر چیست؟

همه آدمها به خصوص هنرمندانی مثل من که زبان مشترک در دنیا دارند دلشان می خواهد کارشان فراتر از مرزهای جغرافیایی رونق پیدا کند، من اولین قدمها را برداشته ام و یک قرارداد همکاری با شرکت کویین اینترنشنال ترکیه بسته ام و قرار است تا ماه آینده کارهای طراحی شرکت و نظارت روی پروژها را انجام بدهم، فعالیت هایم را از دوبی شروع کرده ام و امیدوارم بتوانم حیطه کاری خودم را رشد بدهم و به اروپا برسانم.

عباسعلی اسکتی
عکس: مهرشاد رضایی