الهه خادمی: مخاطب تلویزیون تغییر کرده است

چه شد از اینهمه هنر سمت بازیگری و دنیای تصویر کشیده شدید؟

خاطرم می آید که از کودکی مسخ جعبه جادویی تلویزیون بودم و قصه ها و شخصیت ها من را در دنیای فانتزی و خیالی ام غرق می کردند، جلوی آینه با خواهرم صندلی می گذاشتیم و مثلا مجری های برنامه کودک می شدیم و با بچه هایی که به خیال ما در آینه بودند حرف می زدیم، آنها را به دیدن برنامه های جذابمان دعوت می کردیم، قرار بود این شیفتگی در کودکی تمام شود اما آن کودکی تا به امروز ادامه پیدا کرده است.

سریال مستوران چه حرفی برای گفتن دارد و چه شد بازی در این نقش را پذیرفتید؟

فیلمنامه سریال مستوران بر اساس قصه های کهن و سینه به سینه ایرانی نوشته شده و ترکیبی از کاراکترهای فانتزی و رئال است، اینکه پس از سالها کاری تاریخی و بر پایه افسانه های ایرانی ساخته می شد دلیل جذابی برای حضور در این پروژه بود؛ اما علت اصلی خود نقش غزال بود که آنقدر جذاب و منحصر به فرد طراحی شده بود که پس از خواندن فیلمنامه و آگاهی از نقش عاشق آن شدم.

سختی ها و شیرینی های این حرفه چیست؟

سختی ها و شیرینی های این حرفه آنقدر درهم تنیده شده اند که گاهی بعد از بازی در یک سکانس سخت و پر زحمت، حال خوش و لذت بخشی دارید و با اینکه از نظر بدنی، توانی برایتان باقی نمانده اما از نظر ذهنی و روانی احساس رضایتمندی می کنید، ولی دقیق تر اگر بخواهید؛ از آفیش ساعت پنج و شش صبح تا چالش های رسیدن به نقش و آسیب دیدگی های احتمالی و گریم های سنگین و کار در لوکیشن های خارجی و کوه و دشت و بیابان و سرما و گرماهای طاقت فرسا و مسائلی از این دست که بگذریم، شیرین ترین قسمت کار زمانی است که بازخورد مثبتی از کار می گیرید و متوجه می شوید زحمتتان به نتیجه رسیده است.

چه المان هایی را در حرفه خودتان به کار می برید تا نسبت به سایر همکارانتان متمایز باشید؟

من فکر می کنم تمرکز روی متمایز بودن، از اساس غلط است! به نظرم سعی و حواس بازیگر فقط و فقط باید روی کشف و استخراج کاراکتر و نقشی باشد که به او محول شده، اینطوری هم خودش از کار لذت می برد و هم به صورت خودکار بعد از دیدن نتیجه از سایرین متمایز خواهد شد.

تحصیلات آکادمیک یا تجربی کدام یک بیشتر می تواند به موفق شدن یک فرد در این راه کمک کند؟

تفاوت تحصیلات آکادمیک داشتن و نداشتن در این است که اگر شما بازیگر غریزی خوبی نباشید این امکان را دارید که از طریق آموزش و تمرین های مشخص و طبقه بندی شده، تکنیک ها را یاد بگیرید و شانس خودتان را از این راه امتحان کنید و البته بازیگر غریزی باسواد که ایده آل ترین حالت ممکن است.

آیا باندبازی در این حرفه هم وجود دارد؟

باندبازی تقریبا همه جا وجود دارد، این حرفه هم از بقیه جاها مستثنا نیست.

و فضا برای رشد جوانها در دنیای تصویر و نمایش چقدر فراهم است؟

فضا در حد کلاس ها و آموزشگاه های جور و واجور و رنگارنگ برایشان فراهم است، الباقی را خودشان با تلاش، تمرین و هوش باید بسازند، بهترین راه ورود؛ از طریق اجرای تئاتر است، مهم نیست که چقدر تماشاچی دارید، این تمرینی برای ورزیده کردن ذهن و جسم است.

سوال پایانی، آیا تلویزیون همچنان مخاطب خودش را دارد؟

مخاطب تلویزیون نسبت به سال های پیش تغییر کرده است، البته با توجه به راه اندازی پلتفرم ها و شبکه نمایش خانگی ریزش هم داشته و جبران این ماجرا تنها با بسترسازی مناسب توسط مدیران امکان پذیر است.

گفتگو: عباسعلی اسکتی