از آموزشگاه‌های هنری هنرمند بیرون نمی‌آید!

هنرمندنیوز: شادمهر راستین منتقد سینما و تلویزیون درخصوص وضعیت آموزشگاه های سینمایی و ساماندهی شدن آن ها گفت: نکته ای وجود دارد که نه فقط برای آموزشگاه برای هر محصول فرهنگی صدق می کند، بخش عمده ای از مسئولیت کیفیت محصولات فرهنگی به عهده خود خریدار است. افراد جامعه تصور می‌کنند که وزارت ارشاد مسئول ارزیابی است تا محصولات فرهنگی خوبی تولید شود و به بازار عرضه شود و مردم فقط مصرف کننده باشند، اگر مردم می‌خواهند تصدی گری وزارت ارشاد و نظارت بر محتوا و سانسور کردن ها کاهش پیدا کند باید نسبت به تمام فعالیت های فرهنگی و هنری احساس مسئولیت کنند، یعنی فقط به یک مهر استاندارد مانند لبنیات نگاه نکنند و درخصوص آن موضوع مطالعه و بررسی کنند. برای مثال اگر فیلمی را می خواهند تماشا کنند قبل از آن مطالعه داشته باشند یا اگر تصمیم دارند کلاسی ثبت نام کنند تحقیق و مطالعه کنند تا نسبت به آن اطلاعات کافی کسب کرده باشند، اما متاسفانه  مردم برای خرید محصولی از اینترنت بیشتر مطالعه می کنند و برای اطلاعات هنری ای که قرار است به آن ها منتقل شود تحقیق نمی کند و بعد که دچار چالش می شوند ابراز نارضایتی از وزارت ارشاد می کنند که چرا نظارت ندارد و جلوگیری نمی کند،

او ادامه داد: این مسئولیت وزارت ارشاد نیست که از کار این افراد جلوگیری کند اتفاقا مسئولیتش این است که باعث افزایش آموزشگاه ها تا حدی که مخاطبان قدرت انتخاب داشته باشند، و بعد از آن مخاطبان با انتخاب نکردن آموزشگاه هایی که بازخورد خوبی نداشته اند باعث منحل شدن آن آموزشگاه شوند، بنابراین مسئولیت اصلی با خود مردم است که باید سطح آگاهیشان را بالا ببرند به دلیل اینکه این محصولات فرهنگی و هنری در زندگی یشان تاثیر زیادی دارد.

راستین اظهار داشت: نکته بعدی ضعف دانشگاه ها و مراکز آموزش مهارت های فنی و هنری است و روی چنین مراکزی کم نظارت می شود، نزدیک به دو دهه است که به صورت جدی آموزشگاه ها در حال فعالیت هستند و قطعا آزمون و خطایی وجود دارد اما انتظار افراد از یک مرکز هنری این است که نه تنها هنرمند تحویل جامعه دهد بلکه اشتغال زایی هم داشته باشد، این دو مسئله باهم تفاوت دارد و حتی ممکن است دانشگاه هم یک فرد هنرمند و خلاق به جامعه تحویل ندهد باید روی ایجاد مهارت شغلی برنامه ریزی کرد.

این منتقد تصریح کرد: این آموزشگاه ها به دلیل اینکه بتوانند پکیج های آموزشیشان را به فروش برسانند هم توهم و تصوری ایجاد می کنند مبنی بر اینکه هم هنرمند پرورش می دهیم و ایجاد شغل می کنیم این مراکز هنوز نمی دانند چه محصولی ارائه می دهند و حرف واقع بینانه ای نمی زنند، آیا مهارت شغلی می فروشند؟ یا هنر و خلاقیت؟ با یک دوره سه ماهه کلاس بازیگری، کارگردانی، نقاش و… کسی نه بازیگر، نه کارگردان و نه نقاش می شود شاید مهم ترین دستاوردش این است که فرد متوجه شود نقاش نمی شود و فقط یک هزینه مختصری را صرف اینکار کرده و تمام عمرش را نگذاشته برای فکر کردن به اینکه نقاش نشده است و حسرت آن را بخورد. به همین دلیل ما هنوز در دوره آزمون و خطا هستیم بهتر این است که مردم هر مشکلی را که دارند را خودشان حل کنند و سطح آگاهیشان را بالا ببرند و تنها همه ی این امور را به ووزارت ارشاد اینگونه می شود که کارمندان وزارت ارشاد تصور می کنند مسئول فرهنگ و هنر این جامعه هستند درصورتیکه اینگونه نیست و آن ها فقط کارمندان فعالیت های فرهنگی و هنری هستند به طور مثال انواع مختلفی از دارو و غذا در جامعه در حال استفاده است، خوب و بد دارند و اگر مشکلی داشته باشند سازمان غذا و دارد وارد می شود و مسئولیتش را شروع می کند اما تصور نمی کنند که مسئول تمام تولیدات هستند و این تصور را هم وزارت ارشاد نباید داشته باشد و این به خاطر خود مردم است.

راستین در پایان درخصوص آموزشگاه های سینمایی بدون مجوز گفت: قطعا چون مجوز ندارند باید با آن ها برخورد شود و این وظیفه وزارت ارشاد است اما اگر این آموزشگاه ها مشکلی داشته باشند باید مردم شکایت خود را نسبت به آن ثبت کنند و وزارت ارشاد هم آن را بررسی می کند و طبق قوانین با آن برخورد می کنند.  مخاطب باید مانند یک قرارداد شرایط همه چیز را آگاهانه مطالعه و بررسی کند و به صورت واقع بینانه با مهارت شغلی در حوزه فرهنگ و هنر آشنا شوند اما انتظار بیرون آمدن هنرمند از آموزشگاه ها را نداشته باشند.