ندا قاسمی: رسالت تئاتر آگاهی‌ بخشی به جامعه است

این اجرا چه حرفی برای گفتن دارد و چرا بازی در آن را پذیرفتید؟

خب یکی از رسالتهای تئاتر آگاهی‌ بخشی به جامعه است و این نمایش که برگرفته از یک جنایت واقعی و هولناک است در واقع بیانگر نوعی از خشونت بود که ما همچنان در جامعه‌ خودمان و البته کشورهای دیگر شاهد آن هستیم، اصولاً اعتقاد من این است که من به عنوان بازیگر باید تا جای ممکن بتوانم در قالب حرفه و فضای کارم حرفی برای گفتن داشته باشم، بنابراین تصمیم گرفتم بخشی از پروژه‌ای باشم که هدفش تلنگر زدن به مخاطب، برای شناخت هیولایی که ممکن است در درون هرکسی رخنه کرده باشد.

سختی ها و شیرینی های این حرفه چیست؟

از سختی های آن می شود گفت این است که ما در تمام تایم تمرین برای ارتباط گرفتن با نقش و فضای کار خودمان را مسلتزم زیست خاصی می کنیم، تمرینات فضاسازی، بدن و بیان که به خلق کاراکتر کمک کند، در طول این زمان برای رسیدن به نقش با پارتنر و بازیگران دیگر زمان طولانی را می گذرانیم و این خودش شامل روزهای تلخ و شیرین می شود، درست مثل برهه ای از زندگی هر انسانی!

چه المان هایی را در حرفه خودتان به کار می برید تا نسبت به سایر همکارانتان متمایز باشید؟

هر بازیگر به لحاظ ظاهر، فیزیک و نوع بیان و توانایی اش با بازیگر دیگر متمایز است، در مواردی که بایستی شخصیتی متفاوت خلق کنم سعی می‌کنم با مطالعه در مورد کاراکتر، شناخت و ساخت ابعاد مختلف شخصیت، تمرین‌های زیاد و به کارگیری تکنیکها و متدهای مختلف، به بهترین نسخه از شخصیت مورد نظر برسم.

تحصیلات آکادمیک یا خلاقیتهای فردی، کدام یک بیشتر می تواند به موفق شدن یک آرتیست در این راه کمک کند؟

به نظر من هر دو مورد تاثیرگذار است، البته نه فقط تحصیلات آکادمیک بلکه مطالعه و یادگیری مستمر اما قطعا خلاقیت و داشتن ذهن پویا جزییات زیباتری می سازد و تمرین و تلاش مستمر در این راه به موفقیت آرتیست کمک زیادی می کند.

وضعیت تئاتر امروز ایران را چگونه می بینید؟

متأسفانه در سالهای اخیر نرخ پیشرفت در تئاتر خیلی پایین بوده است، در کنار افزایش سالنهای تئاتر (سالن‌های خصوصی) و اجراهای نمایشی شاهد کاهش کیفیت آثار هستیم و تعداد آثار خوب و با کیفیت به شدت کم شده است، یکی از دلایل اصلی این بحران حمایت حداقلی از گروه‌ های تئاتری است که تولیدکنندگان حوزه‌ نمایش را به سمت نگاه اقتصادی و بیزینسی به تئاتر سوق می‌دهد، امیدوارم با تخصیص بودجه‌ مناسبتر از سوی مراجع مربوطه دغدغه‌ های اهل تئاتر کمتر شود تا فضای مناسبتری برای خلق آثار خلاقانه و هنری توسط هنرمندان فراهم شود

و فضا برای رشد جوانها در دنیای تصویر و نمایش چقدر فراهم است؟

با توجه به افزایش تعداد آموزشگاه‌ها و کارگاه‌ های هنری، فضای بهتری برای رشد جوانها در این رشته به وجود آمده که می‌ توانند با انتخاب آگاهانه و درست و البته مطالعه و تمرین در مسیر موفقیت قرار بگیرند.

گفتگو: عباسعلی اسکتی