مرآت بهنام: ادبیات شنیداری دنیا در حال تغییر است

هنرمندنیوز: با «مرآت بهنام»» خالق سریال صوتی «کاغذ به فرنگ» گفتگویی صمیمی داشته ایم که با هم می خوانیم.

چرا سراغ پادکست رفته اید؟

بعد از پذیرش در مدرسه عالی رسانه دانشکده خبر در رشته گویندگی علاقمند به کار صدا شدم و با همکاری یکی از دوستان و همکلاسی هایم به نام آقای «ژوبین دارابیان» برای رادیو صبا یک قسمت از سریال صوتی کاغذ به فرنگ را تهیه کردیم و منتشر شد، بعد از این کار تصمیم گرفتم کار کتاب صوتی و پادکست را جدی تر ادامه بدهم.

با فراگیرتر شدن اینستاگرام و قبل از آن تلگرام داستان تولید پادکست به اوج خود رسید، چقدر از این خروجی ها قابل قبول هستند و حرفه ای انجام می شوند؟

فراگیر شدن تلگرام و اینستاگرام و صد البته مساله پاندمی کرونا اقبال عمومی را در زمینه شنیدن پادکست و کتاب صوتی بیشتر کرد، این هم حائز جنبه مثبتی بود که گردش اطلاعات عمیق تر و به روزتر را به دنبال داشت و هم متاسفانه جنبه منفی تولید بسیاری از برنامه ها و پادکست های بی کیفیت را به دنبال داشته است.

چه المان هایی به بهتر ساخته شدن و بیشتر دیده شدن یک پادکست کمک می کند؟

بحث شنیده شدن یا شناخته شدن پادکست المان هایی دارد که به نظر من اولین و مهمترین آنها ساختار محتوایی درست و چهارچوب اجرای حساب شده و با چفت و بست است که متاسفانه تعداد کمی از محتواهای تولید شده در این زمینه می توانند اسم واقعی پادکست را به دوش بکشند.

استفاده از موسیقی در پادکست چه جایگاهی دارد؟

به نظر من موسیقی به عنوان هنر اول سنگ بنای خلق هر اثری است که به حوزه صدا تعلق دارد، طبیعتا در کمترین حالت در رنگ آمیزی صوتی پادکست نقش اساسی دارد و در بالاترین نقطه حتی می تواند تشخص منحصر به فردی برای پادکست به ارمغان بیاورد.

شما با چهره های خوبی همکاری داشته اید، استاد ژاله علو و رویا نونهالی، درباره آن صحبت می کنید؟

بله، بعد از استقبال از فصل اول سریال صوتی کاغذ به فرنگ که به همراه همکارم ژوبین دارابیان ساخته شد تصمیم گرفتم برای نوشتن و ساخت فصل دوم غیر از تیم ثابت و اولیه خودمان از ستاره ها هم برای تولید دعوت کنیم که ابتدائا استاد کیوان ساکت با آهنگسازی فوق العاده اثر کمک بزرگی به من و جناب دارابیان برای رنگ آمیزی صوتی این سریال کردند و بعد افتخار کار در این مجموعه با بانو ژاله علو، استاد علیرضا شجاع نوری، سرکار خانم رویا نونهالی، سرکار خانم مهتاب نصیرپور و شمار دیگری از هنرمندان را داشتم و بعد از اینکه استاد شهیار قنبری سناریوی بنده را مطالعه کردند افتخار حضور در سریال کاغذ به فرنگ را به ما دادند و یکی از نقش های کلیدی این سریال را ایفا کردند.

در میان بازیگران امروز صداهایی وجود دارد که قابلیت خوبی برای انجام این کار داشته باشد؟

خیلی از بازیگران در عرصه سینما، تلویزیون و طبیعتا تئاتر به خاطر طبع کار روی صحنه و تمرین های متمادی بیان صداهای خوب و پخته ای برای اجرا دارند.

در نوشتن دستی دارید، انتخاب متن هایتان بر چه معیاری صورت می گیرد؟

همانطور که اشاره کردم سریال صوتی کاغذ به فرنگ نوشته خودم بوده و در حال حاضر بخش هایی از پادکست هایی که در پلتفرم های صوتی برای ارائه دارم نوشته خود من بوده و بیشتر کارهای تالیفی خودم را اجرا کرده ام.

معمولا یکی از دلایلی که یک شخص هنر را انتخاب می کند بعد شهرت آن است که در قضیه پادکست معمولا کمتر پیش می آید، دنبال آن نبوده اید؟

به نظر من داشتن دغدغه یا جامعه هدفی که دغدغه مند باشد علاقه به شهرت را در محاق قرار می دهد یا لااقل باعث می شود جز اولویت های اول برای امثال من نباشد.

آیا پلتفرمی مانند «کلاب هاوس» که شنیداری است به این هنر کمک می کند و از آن استفاده می کنید؟

مسلما پلتفرم هایی که به هر نحو به شنیده شدن صداهای متفاوت و ایده ها و محتوای نو کمک کند برای کسانی که کار صدا انجام می دهند راهبردی خواهد بود و گسترششان می تواند حجم اطلاعات مفید در گردش را بالا ببرد و حتی علاقه به مطالعه در گام های بعدی را بیشتر کند.

پیشنهادی برای دوستانی که به این حرفه علاقه دارند دارید؟

برای کسانی که علاقمند به کار صدا و کلا حوزه هنری شنیداری هستند یک توصیه دارم و آن اینکه ادبیات شنیداری دنیا در حال تغییر است و تنها داشتن صدای خوب و حتی بیان با کیفیت شرط ورود به این حوزه نیست، گاهی ویژگی های اجرا و خلاقیت در تولید محتوا می تواند جای مناسب را بین مخاطبین باز کند.

عباسعلی اسکتی